Geef een beetje achtergrondinformatie over wie je bent als artiest. Wanneer ben je begonnen met het maken van illustraties?
Ik ben geboren en getogen in Edmonton, Alberta - een stad die bekend staat als het Canadese rundvlees- en petroleumhart, gebouwd tussen de prairies en de achtergrond van de Rocky Mountains.
Ik werd volwassen en bewonderde de graffiti op goederentreinen en begon uiteindelijk deel te nemen aan die cultuur. Ik ontwikkelde een voorliefde voor beeldvorming en raakte na mijn hiv-diagnose gefocust op het maken van kunst.
Wanneer werd de diagnose hiv gesteld? Hoe heeft het jou en je kunstwerken beïnvloed?
In 2009 werd bij mij de diagnose hiv gesteld. Toen ik de diagnose kreeg, was ik er emotioneel kapot van. In de aanloop naar dat punt voelde ik me zo verslagen en gebroken. Ik voelde me al zo lichamelijk dicht bij de dood dat ik de overweging overwoog om mijn leven te beëindigen.
Ik herinner me elk moment van de dag van mijn diagnose tot ik de spreekkamer verliet. Op de terugweg naar het huis van mijn ouders kan ik me alleen gevoelens en gedachten herinneren, maar geen van de omgeving, bezienswaardigheden of sensaties.
In die donkere en angstaanjagende hoofdruimte accepteerde ik dat als dit mijn laagste punt was, ik alle kanten op kon. Het leven kon op zijn minst niet erger worden.
Daardoor kon ik mezelf uit die duisternis halen. Ik begon een leven uit te nodigen dat zou overwinnen wat voorheen zwaar leek.
Waarom heb je je artwork gecombineerd met berichten over hiv?
Mijn eigen ervaring met het navigeren door uitdagingen als hiv-positieve persoon, en nu als vader, vertelt veel over het werk waarvoor ik ben geïnspireerd. Mijn betrokkenheid bij en relatie met bewegingen voor sociale rechtvaardigheid motiveert ook mijn kunst.
Een tijdlang was ik veel comfortabeler om afstand te nemen van het praten over hiv in alles wat ik zou maken.
Maar op een gegeven moment begon ik dit ongemak te onderzoeken. Ik merk dat ik de grenzen van mijn terughoudendheid test door werk te creëren op basis van mijn ervaringen.
Mijn creatieve proces houdt vaak in dat ik door een emotionele ruimte werk en probeer te beslissen hoe ik dit het beste visueel kan weergeven.
Welke berichten wil je via je kunstwerk naar anderen met hiv sturen?
Ik zou graag enkele van mijn persoonlijke ervaringen willen communiceren om nuances te presenteren over hoe de frustraties, angsten, uitdagingen en strijd voor gerechtigheid herkenbaar, plausibel en uitvoerbaar kunnen zijn.
Ik veronderstel dat ik een leven volg dat door de onontkoombare lens van aids wordt gefilterd, en de systemen die onze wereld heeft gecreëerd om dit tot bloei te laten komen. Ik heb nagedacht over wat ik achterlaat in de hoop dat het kan werken als een toolset om te begrijpen wie ik ben, en hoe dat allemaal past in de puzzel van onze relatie met elkaar in dit leven en daarna.
Welke berichten wil je aan het grote publiek over hiv sturen?
Wij zijn uw vrienden, buren, de lichamen die zijn geassocieerd met een ander liefdadigheidsvoordeel, de oorspronkelijke lintelijke zaak, uw geliefden, uw zaken, uw vrienden met voordelen en uw partners. Wij zijn uw strijd voor betere gezondheidszorgsystemen en het wegnemen van belemmeringen voor hun toegang. En wij zijn jouw strijd voor een wereld die zonder schaamte is gebouwd en in plaats daarvan vol mededogen en empathie.
Na zijn hiv-diagnose in 2009 werd Shan Kelley geïnspireerd om een persoonlijke, artistieke en gepolitiseerde stem te ontdekken in de context van ziekte en tegenspoed. Kelley zet zijn artistieke praktijk in als actie tegen apathie en overgave. Door gebruik te maken van objecten, activiteiten en gedragingen die het alledaagse aanspreken, combineert Kelley's werk humor, design, intellect en het nemen van risico's. Kelley is kunstenaar-lid van Visual AIDS en heeft werk getoond in Canada, de VS, Mexico, Europa en Spanje. Je kunt meer van zijn werk vinden op
