Wil je soms huilen maar kan het gewoon niet? Je voelt dat stekelige gevoel achter je ogen, maar de tranen vallen nog steeds niet.
Misschien heb je helemaal geen zin om te huilen, zelfs niet in extreem onaangename of verontrustende omstandigheden. Anderen om je heen huilen, maar voor jou komen de tranen gewoon niet.
Als je geen tranen kunt laten, vraag je je misschien af waarom je moeite hebt met huilen.
Blijf lezen om meer te weten te komen over de medische en emotionele redenen achter een onvermogen om te huilen en hoe je ermee om kunt gaan.
Medische redenen
Bepaalde medische aandoeningen kunnen uw vermogen om tranen te produceren beïnvloeden, waaronder:
Keratoconjunctivitis sicca
Deze aandoening, beter bekend als het droge-ogen-syndroom, houdt een afname van de traanproductie in.
Het kan vaker voorkomen bij:
- zwangerschap of menopauze-gerelateerde hormoonveranderingen
- leeftijd, aangezien droge ogen vrij vaak voorkomen bij oudere volwassenen
- diabetes
- schildklier problemen
- Reumatoïde artritis
- gebruik van contactlenzen
- ooglidontsteking of aandoeningen
Syndroom van Sjogren
Deze auto-immuunziekte, die zich vaak ontwikkelt met een virale of bacteriële infectie, komt het vaakst voor bij vrouwen ouder dan 40 jaar.
Het syndroom van Sjögren zorgt ervoor dat de witte bloedcellen in uw lichaam de klieren aanvallen die vocht produceren, zoals uw traankanalen en slijmvliezen.
Dit kan droge ogen en een droge mond veroorzaken.
Omgevingsfactoren
Als je in een droog of erg winderig klimaat leeft, merk je misschien dat je niet zoveel tranen produceert. Dit komt omdat de droge lucht de tranen snel doet verdampen.
Dit kan ook voorkomen als de lucht rokerig wordt door bosbranden of andere oorzaken.
Medicijnen
Bepaalde medicijnen kunnen ook leiden tot verminderde traanproductie.
Mogelijk merkt u problemen met huilen bij het nemen van:
- anticonceptiepillen, vooral als u ook contactlenzen draagt
- selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's)
- antihistaminica of decongestiva
- bloeddruk medicijnen
LASIK kan ook de traanproductie beïnvloeden, dus het is niet ongebruikelijk om droge ogen te hebben na deze operatie.
Andere redenen
Als u geen medische aandoening heeft die de traanproductie beïnvloedt, kunnen uw droge ogen mogelijk verband houden met emotionele of mentale factoren.
Depressie met melancholie
Verschillende subtypes van depressie kunnen een reeks symptomen met zich meebrengen die in ernst variëren, dus mensen met een depressie zullen niet noodzakelijkerwijs op precies dezelfde manier een depressie ervaren.
Melancholische depressie is een type depressieve stoornis die over het algemeen ernstige symptomen met zich meebrengt.
Bij melancholische depressie voelt u zich misschien:
- emotieloos of "plat"
- afgeremd
- hopeloos, somber of wanhopig
- ongeïnteresseerd in de wereld om je heen
Je reageert misschien niet op gebeurtenissen, vooral positieve, zoals je normaal zou doen. In feite zou je het gevoel kunnen hebben dat je helemaal geen of helemaal geen emotie hebt, en dit kan resulteren in het onvermogen om te huilen.
Het is logisch als je erover nadenkt. Als u het gevoel heeft dat uw emoties zijn losgekoppeld of uitgeschakeld, kunt u waarschijnlijk niet veel van een emotionele reactie produceren.
Anhedonia
Hoewel anhedonie vaak voorkomt als een symptoom van depressie, kan het zich ook ontwikkelen als een symptoom van andere psychische aandoeningen of alleen.
Anhedonia beschrijft een verlies van interesse en plezier in sociale activiteiten of fysieke sensaties.
Je ervaart niet alleen verminderd plezier. Mogelijk merkt u ook een verminderd vermogen om uw emoties uit te drukken. Sommige mensen met anhedonie, vooral anhedonische depressie, merken dat ze niet meer gemakkelijk of helemaal niet kunnen huilen.
Onderdrukte emoties
Sommige mensen hebben moeite met het beheersen van emoties, dus duwen ze ze opzij of begraven ze om ermee om te gaan.
Deze onderdrukking kan in het begin opzettelijk gebeuren, maar na verloop van tijd wordt het meer automatisch.
Uiteindelijk kun je de meeste van je emoties licht of helemaal niet ervaren. Zelfs als er iets heel verontrustends gebeurt, zul je misschien niet veel reacties vertonen.
Er is niets dat je fysieke vermogen om te huilen beïnvloedt, maar de tranen komen gewoon niet.
Persoonlijke overtuigingen over huilen
Als je denkt dat huilen je kwetsbaarheid blootlegt of zwakte suggereert, kun je je tranen opzettelijk tegenhouden. Uiteindelijk hoeft u misschien niet eens uw best te doen om te voorkomen dat u gaat huilen - het gebeurt gewoon niet.
Mensen beginnen huilen vaak te zien als een teken van zwakte wanneer andere mensen, waaronder ouders, broers en zussen en leeftijdsgenoten, hen beschaamden omdat ze in hun jeugd huilden.
Een onvermogen om te huilen kan zich ook ontwikkelen als aangeleerd gedrag. Als familieleden en geliefden nooit huilen, leer je huilen misschien nooit te zien als een natuurlijke vorm van emotionele expressie.
Is het echt zo'n groot probleem?
Het zal je misschien verbazen dat huilen eigenlijk best belangrijk is.
Tranen hebben verschillende functies. Ze zijn goed voor je lichaam, maar ze bieden ook een gevoel van opluchting en emotionele catharsis.
- Op het meest basale niveau helpt huilen je ogen schoon en gezond te houden door stof en vuil weg te spoelen.
- Tranen helpen ook de pijn te verlichten door de afgifte van endorfine, dus huilen na een pijnlijke blessure kan je helpen je beter te voelen.
- Er wordt gedacht dat emotionele tranen helpen om gifstoffen, zoals stresshormonen, uit je lichaam te spoelen.
- Huilen dient ook als een manier om je emoties te uiten, zodat het stress en spanning kan verlichten en kan leiden tot een verbeterde stemming als je van streek bent.
- Je tranen vertellen andere mensen ook wanneer je verdrietig bent, waardoor ze weten dat je misschien wat troost en steun verwelkomt. Dus huilen kan op een bepaalde manier je band met de mensen om je heen versterken.
Oefeningen om te proberen
Als u andere symptomen heeft die erop wijzen dat uw onvermogen om te huilen verband kan houden met een lichamelijke of geestelijke gezondheidstoestand, kunt u het beste eerst met uw huisarts of met een professional in de geestelijke gezondheidszorg praten.
Zodra een zorgverlener ernstige aandoeningen heeft uitgesloten, kunt u een paar dingen proberen om het gemakkelijker te maken om door tranen te worden vrijgelaten.
Neem de tijd om je reacties te onderzoeken
Als je gewend bent geraakt aan het onderdrukken of vermijden van intense gevoelens, merk je misschien niet veel van een reactie wanneer je wordt geconfronteerd met een diep emotionele situatie, zoals het verliezen van iemand van wie je houdt of het missen van een droomkans.
Misschien heb je de gewoonte om in plaats daarvan de nood op te vangen.
Over het algemeen voelt het zitten met onaangename of ongewenste gevoelens niet geweldig, maar het is nog steeds belangrijk om te doen.
Door ze te ontzeggen, verbreek je je ervaringen en blokkeer je natuurlijke manieren van emotionele expressie, zoals huilen.
Word comfortabeler met je emoties
Het is moeilijk om emoties te uiten als je er bang voor bent of als je er door in de war raakt, omdat dit er in het algemeen toe leidt dat je ze blokkeert.
Om te oefenen met het erkennen en accepteren van je emoties, ontken ze niet. Probeer in plaats daarvan:
- Zeggen hoe je je hardop voelt. Zelfs als het alleen voor jezelf is, kun je zeggen: 'Ik voel me boos', 'Ik voel me verdrietig' of 'Ik voel me gekwetst'.
- Schrijf je gevoelens op. Door een dagboek bij te houden, kun je op dit moment contact maken met emoties, maar je kunt ook oefenen om ze voor jezelf te beschrijven voordat je ze met anderen deelt.
- Onthoud dat het normaal is. Herinner jezelf eraan dat het OK is om emoties te hebben, zelfs intense.
Zoek een veilige plek om je gevoelens naar buiten te laten komen
Je voelt je misschien niet op je gemak om emoties in het openbaar uit te drukken, en dat is helemaal goed. Het kan even duren voordat het delen van emoties met iemand anders mogelijk wordt, laat staan natuurlijk.
Je emoties helemaal vermijden is ook niet het antwoord. Probeer een privéplek te vinden waar je gevoelens kunt sorteren en intense emoties en tranen kunt uiten.
Dit kan uw slaapkamer zijn, een rustige plek in de natuur waar u altijd alleen bent, of waar u ook weet dat u geen last zult hebben.
Praat met mensen die je vertrouwt
Zodra je je meer op je gemak voelt met je emoties, kun je proberen deze gevoelens te delen met dierbaren.
Er is niets mis met klein beginnen. U kunt zich bijvoorbeeld voor iemand anders openstellen voor uw partner of beste vriend.
Door met anderen te praten over hoe u zich voelt, kunt u uw emoties normaliseren, aangezien de kans groot is dat ze enige bevestiging kunnen geven rond die gevoelens of soortgelijke ervaringen kunnen delen.
Als het makkelijker is om over gevoelens te praten, merk je misschien dat het gemakkelijker wordt om ze ook op andere manieren uit te drukken - inclusief huilen.
Laat je ontroeren
Dit werkt misschien niet altijd, maar het kijken naar een tranentrekker of het luisteren naar bewegende of verdrietige muziek kan soms de tranen veroorzaken.
Als je wilt oefenen met huilen, kan het kijken of horen van de emotionele ervaring van iemand anders je troosten door wat eigen tranen te vergieten.
Bonus: het kijken naar zeer emotionele films kan ook je empathie en medeleven voor anderen vergroten.
Hoe therapie kan helpen
Als je moeite hebt om te huilen omdat je geen contact hebt met je gevoelens, heb je misschien ook problemen om emoties op andere manieren uit te drukken. Professionele ondersteuning door een therapeut kan in dat geval veel voordelen opleveren.
Je meer op je gemak voelen met je emoties is belangrijk, niet alleen voor je intieme relaties, maar ook voor je algehele emotionele gezondheid.
Als je niet zeker weet waarom je niet gemakkelijk kunt huilen of emoties kunt uiten, kan een therapeut compassievolle begeleiding en ondersteuning bieden bij het verkennen van dit probleem.
Als je hebt geprobeerd om je meer op je gemak te voelen met intense emoties, maar je hebt niet veel succes gehad, kan het praten met een therapeut een nuttige volgende stap zijn.
het komt neer op
Sommige mensen huilen gemakkelijker dan anderen, en dat is normaal. Mensen zijn anders, dus het spreekt voor zich dat emotionele expressie van persoon tot persoon verschilt.
Als je helemaal niet kunt huilen, kan het moeilijk zijn om door je eigen emoties te werken, en je kunt het ook moeilijk vinden om contact te maken met anderen.
Uiteindelijk is huilen normaal, dus maak je geen zorgen om te proberen die tranen tegen te houden - ze zijn volkomen natuurlijk.
Crystal Raypole werkte eerder als schrijver en redacteur voor GoodTherapy. Haar interessegebieden zijn Aziatische talen en literatuur, Japanse vertaling, koken, natuurwetenschappen, positiviteit van seks en mentale gezondheid. In het bijzonder zet ze zich in om het stigma rond psychische problemen te verminderen.
