Afweermechanismen zijn gedragingen die mensen gebruiken om zichzelf te scheiden van onaangename gebeurtenissen, acties of gedachten. Deze psychologische strategieën kunnen mensen helpen afstand te nemen tussen zichzelf en bedreigingen of ongewenste gevoelens, zoals schuld of schaamte.
Het idee van afweermechanismen komt uit de psychoanalytische theorie, een psychologisch perspectief van persoonlijkheid dat persoonlijkheid ziet als de interactie tussen drie componenten: id, ego en superego.
Deze theorie, voor het eerst voorgesteld door Sigmund Freud, is in de loop van de tijd geëvolueerd en beweert dat gedragingen, zoals afweermechanismen, niet onder de bewuste controle van een persoon staan. In feite doen de meeste mensen ze zonder zich de strategie te realiseren die ze gebruiken.
Afweermechanismen zijn een normaal, natuurlijk onderdeel van psychologische ontwikkeling. Door u te identificeren welk type u, uw dierbaren en zelfs uw collega's gebruiken, kunt u bij toekomstige gesprekken en ontmoetingen worden geholpen.
Top 10 meest voorkomende afweermechanismen
Er zijn tientallen verschillende afweermechanismen geïdentificeerd. Sommige worden vaker gebruikt dan andere.
In de meeste gevallen staan deze psychologische reacties niet onder de bewuste controle van een persoon. Dat betekent dat u niet beslist wat u doet wanneer u het doet. Hier volgen enkele veelvoorkomende afweermechanismen:
1. Ontkenning
Ontkenning is een van de meest voorkomende afweermechanismen. Het komt voor wanneer u weigert de realiteit of feiten te accepteren. Je blokkeert externe gebeurtenissen of omstandigheden uit je hoofd, zodat je niet te maken krijgt met de emotionele impact. Met andere woorden, je vermijdt de pijnlijke gevoelens of gebeurtenissen.
Dit afweermechanisme is ook een van de meest bekende. De zinsnede "Ze zijn in ontkenning" wordt algemeen beschouwd als een persoon die de realiteit vermijdt, ondanks wat voor mensen om hen heen duidelijk kan zijn.
2. Repressie
Onfrisse gedachten, pijnlijke herinneringen of irrationele overtuigingen kunnen je van streek maken. In plaats van ze onder ogen te zien, kun je er onbewust voor kiezen om ze te verbergen in de hoop ze helemaal te vergeten.
Dat wil echter niet zeggen dat de herinneringen helemaal verdwijnen. Ze kunnen gedrag beïnvloeden en toekomstige relaties beïnvloeden. Je realiseert je misschien niet welke impact dit afweermechanisme heeft.
3. Projectie
Sommige gedachten of gevoelens die u over een andere persoon heeft, kunnen u ongemakkelijk maken. Als u die gevoelens projecteert, schrijft u ze verkeerd toe aan de andere persoon.
Je mag bijvoorbeeld een hekel hebben aan je nieuwe collega, maar in plaats van dat te accepteren, kies je ervoor om tegen jezelf te zeggen dat ze je niet mogen. Je ziet in hun acties de dingen die je zou willen doen of zeggen.
4. Verplaatsing
Je richt sterke emoties en frustraties op een persoon of object dat niet bedreigend aanvoelt. Hierdoor kun je een impuls geven om te reageren, maar loop je geen grote gevolgen.
Een goed voorbeeld van dit afweermechanisme is boos worden op uw kind of echtgenoot omdat u een slechte werkdag had. Geen van deze mensen is het doelwit van je sterke emoties, maar reageren op hen is waarschijnlijk minder problematisch dan reageren op je baas.
5. Regressie
Sommige mensen die zich bedreigd of angstig voelen, kunnen onbewust 'ontsnappen' naar een eerdere ontwikkelingsfase.
Dit type afweermechanisme is het duidelijkst bij jonge kinderen. Als ze een trauma of verlies ervaren, kunnen ze zich plotseling gedragen alsof ze weer jonger zijn. Ze kunnen zelfs beginnen het bed nat te maken of op hun duim te zuigen.
Volwassenen kunnen ook achteruitgaan. Volwassenen die worstelen met gebeurtenissen of gedragingen kunnen weer gaan slapen met een dierbaar knuffeldier, te veel voedsel eten dat ze geruststellend vinden, of beginnen met roken of kauwen op potloden of pennen. Ze kunnen ook alledaagse activiteiten vermijden omdat ze zich overweldigend voelen.
6. Rationalisatie
Sommige mensen proberen mogelijk ongewenst gedrag te verklaren met hun eigen set van 'feiten'. Hierdoor kunt u zich op uw gemak voelen bij de keuze die u heeft gemaakt, zelfs als u op een ander niveau weet dat dit niet klopt.
Mensen die bijvoorbeeld boos kunnen zijn op collega's omdat ze hun werk niet op tijd hebben voltooid, kunnen het feit negeren dat ze ook typisch laat zijn.
7. Sublimatie
Dit type afweermechanisme wordt als een positieve strategie beschouwd. Dat komt omdat mensen die erop vertrouwen ervoor kiezen om sterke emoties of gevoelens om te leiden naar een object of activiteit die passend en veilig is.
In plaats van uit te halen naar je werknemers, kies je er bijvoorbeeld voor om je frustratie te kanaliseren in kickboksen of sporten. Je kunt de gevoelens ook omzetten in of omleiden naar muziek, kunst of sport.
8. Reactie vorming
Mensen die dit verdedigingsmechanisme gebruiken, herkennen hoe ze zich voelen, maar ze kiezen ervoor om zich op een tegenovergestelde manier te gedragen als hun instinct.
Iemand die op deze manier reageert, kan bijvoorbeeld het gevoel hebben dat hij geen negatieve emoties mag uiten, zoals woede of frustratie. Ze kiezen ervoor om in plaats daarvan te positief te reageren.
9. Compartimentering
Het scheiden van je leven in onafhankelijke sectoren kan een manier zijn om veel elementen ervan te beschermen.
Als u er bijvoorbeeld voor kiest om persoonlijke levenskwesties op het werk niet te bespreken, blokkeert of verdeelt u dat element van uw leven. Hierdoor kunt u doorgaan zonder de angsten of uitdagingen aan te gaan terwijl u zich in die setting of mentaliteit bevindt.
10. Intellectualisering
Wanneer je wordt getroffen door een moeilijke situatie, kun je ervoor kiezen om alle emoties uit je reacties te verwijderen en in plaats daarvan je te concentreren op kwantitatieve feiten. Mogelijk ziet u deze strategie in gebruik wanneer een persoon die wordt ontslagen uit een baan ervoor kiest om zijn dagen door te brengen met het maken van spreadsheets met vacatures en leads.
Behandeling voor ongezonde afweermechanismen
Afweermechanismen kunnen worden gezien als een soort zelfbedrog. Misschien gebruik je ze om emotionele reacties waar je niet mee wilt omgaan voor jezelf te verbergen. Het gebeurt echter meestal op een onbewust niveau. Je bent je niet altijd bewust van de manier waarop je geest of ego zal reageren.
Dat betekent echter niet dat u het gedrag niet kunt wijzigen of veranderen. U kunt inderdaad ongezonde afweermechanismen omzetten in duurzamere mechanismen. Deze technieken kunnen helpen:
- Verantwoording zoeken: vrienden en familieleden kunnen u helpen de mechanismen te herkennen. Door de aandacht te vestigen op het zelfbedrog, kunnen ze je helpen het moment te identificeren waarop je onbewust een ongezonde keuze maakt. Zo kun je in bewuste toestand beslissen wat je echt wilt doen.
- Leer coping-strategieën: therapie met een deskundige op het gebied van de geestelijke gezondheid, zoals een psychotherapeut, psycholoog of psychoanalyticus, kan u helpen de afweermechanismen te herkennen die u het vaakst gebruikt. Ze kunnen u dan helpen actieve reacties te leren om keuzes op een meer bewust niveau te maken.
Outlook
Sommige afweermechanismen worden als 'volwassener' beschouwd. Dat betekent dat het gebruik ervan mogelijk duurzamer is. Zelfs op de lange termijn zijn ze misschien niet bijzonder schadelijk voor uw emotionele of mentale gezondheid. Twee van dergelijke 'volwassen' strategieën zijn sublimatie en institutionalisering.
Andere afweermechanismen zijn echter niet zo volwassen. Langdurig gebruik ervan kan tot aanhoudende problemen leiden. Ze kunnen zelfs voorkomen dat u ooit met emotionele problemen of angsten wordt geconfronteerd.
Na verloop van tijd kan dit op onverwachte manieren opduiken. Afweermechanismen kunnen bijvoorbeeld het vormen van relaties bemoeilijken. Ze kunnen ook bijdragen aan enkele psychische problemen.
Als je merkt dat je je depressief of verdrietig voelt, niet in staat bent om uit bed te komen, of de gebruikelijke dagelijkse activiteiten van je leven of dingen en mensen die je ooit gelukkig maakten, vermijdt, overweeg dan om met een professional in de geestelijke gezondheidszorg te praten. Dit zijn ook tekenen van depressie en therapie kan daarbij helpen.
Door therapie zoals psychoanalyse of counseling kun je je meer bewust worden van de afweermechanismen die je het vaakst gebruikt, en je kunt zelfs werken om de reacties die je gebruikt te verschuiven van onvolwassen of minder productief naar die welke volwassener, duurzamer en heilzamer zijn.
Het gebruik van meer volwassen mechanismen kan u helpen de angsten en situaties onder ogen te zien die u normaal gesproken stress en emotionele dwang zouden kunnen bezorgen.
De afhaalmaaltijd
Afweermechanismen zijn normaal en natuurlijk. Ze worden vaak gebruikt zonder complicaties of problemen op de lange termijn.
Sommige mensen ontwikkelen echter emotionele problemen als ze deze mechanismen blijven gebruiken zonder de onderliggende dreiging of angst het hoofd te bieden. De behandeling is erop gericht u te helpen problemen aan te pakken vanuit een bewuste plaats, niet vanuit een onbewuste.
