De lens zit in het oog. Door de vorm te veranderen, verandert de lens de brandpuntsafstand van het oog. Met andere woorden, het focust de lichtstralen die er doorheen gaan (en op het netvlies) om heldere beelden te creëren van objecten die op verschillende afstanden zijn geplaatst. Het werkt ook samen met het hoornvlies om licht te breken of te buigen.
De lens heeft een ellipsoïde, biconvexe vorm. Een ellipsoïde lijkt op een bol, maar is uitgerekt, zoals een olijf, en biconvex betekent dat hij aan beide kanten naar buiten is afgerond. De lens is ongeveer 10 mm in doorsnee en 4 mm van voor naar achter bij volwassenen, hoewel de vorm en grootte varieert naarmate de focus verandert.
De lens bestaat uit de lenscapsule, het lensepitheel en de lensvezels. De lenscapsule is de gladde, transparante buitenste laag van de lens, terwijl de lensvezels lange, dunne, transparante cellen zijn die het grootste deel van de lens vormen. Het lensepitheel ligt tussen deze twee in en is verantwoordelijk voor de stabiele werking van de lens. Het creëert ook lensvezels voor de levenslange groei van de lens.
Veel voorkomende ziekten van de lens zijn staar, die ondoorzichtigheid of troebelheid in de lens veroorzaakt. Andere veel voorkomende aandoeningen zijn presbyopie, ectopia lentis, afakie en nucleaire sclerose.
