Het zwakste en meest gewonde ligament in de enkel is het voorste talofibulaire ligament. Dit is een lateraal ligament, wat betekent dat het bestaat uit een band van bindweefsel en zich aan de buitenkant van de enkel bevindt. Het bevindt zich in de buurt van het achterste talofibulaire ligament.
Afkomstig van de fibulaire malleolus - een gebied aan het einde van het kuitbeen (fibula) - verbindt het voorste talofibulaire ligament het talus (enkel) bot met de voorste (voor) fibula. Het meet 2 millimeter dik, 10-12 millimeter breed en ongeveer 20 millimeter lang. Het zorgt samen met andere ligamenten en botten voor stabiliteit in het enkelgewricht en beschermt het tegen kracht.
Wanneer een ligament in de enkel gekneusd, uitgerekt of gescheurd raakt, treedt er een "verstuiking" op, waardoor de beweging van de enkel wordt beperkt. Vanwege de laterale positie in de enkel, absorbeert het voorste talofibulaire ligament het grootste deel van de negatieve impact wanneer de voet onnatuurlijk wordt geplant of wanneer de enkel onhandig draait. De verstuikingen van dit gewricht die ontstaan doordat het buiten zijn bereik wordt uitgerekt, zijn doorgaans mild. Als het ligament echter enigszins of volledig wordt gescheurd, kan de schade ernstiger zijn. In zijn mildste vorm zal een spanning op het voorste talofibulaire ligament zichzelf binnen drie tot vier dagen herstellen.
