De plantaire aponeurose, ook bekend als de plantaire fascia, is een sterke laag wit vezelachtig weefsel onder de huid op de voetzool.
Naar de voorkant van de voet, halverwege het middenvoetsbeentje, verdeelt het zich in vijf secties, die zich elk uitstrekken tot een teen en zich uitstrekken over de flexorpezen.
Lateraal is het verdeeld in drie secties: het mediale, het laterale en het centrale. Het centrale deel is structureel en functioneel het belangrijkste en is bij de oorsprong verbonden met de mediale hielbeen (hielbeen). Het mediale gedeelte ligt over de spieren naar de hallux (grote teen), terwijl het laterale gedeelte de spieren over de kleine teen bedekt.
Tijdens het lopen functioneert de plantaire aponeurose voornamelijk tijdens 'hielverhoging' tot 'teen af'. Het stabiliseert de voetboog en maakt flexie van het eerste middenvoetsbeen mogelijk, waardoor het eerste middenvoetsbeentje het grootste deel van het lichaamsgewicht kan dragen. Het zorgt ook voor schokabsorptie wanneer de voet de grond raakt.
Ontsteking of verwonding van de plantaire aponeurose (bekend als plantaire fasciitis) komt veel voor bij atleten en zal voetpijn veroorzaken en kan leiden tot verdere beenverwondingen als ze niet worden behandeld. De aandoening wordt behandeld met rust, pijnstillers of, in extreme gevallen, extracorporale schokgolftherapie.
