In de voet bevinden zich drie spijkerschotten. Ze zijn de tussenliggende, laterale en mediale spijkerschrift. Het tussenliggende spijkerschriftbeen bevindt zich tussen de twee tegenhangers en articuleert (vormt een gewricht) met het tweede middenvoetsbeen, dat is verbonden met de botten van de tweede teen.
Samen vormen de tarsale botten de helft van de voet, het dichtst bij de enkel en de hele enkel. De kleinheid van elk bot, inclusief het tussenliggende spijkerschrift, zorgt voor flexibiliteit in de voet en de enkel, die samenkomt met het scheenbeen en kuitbeen van het onderbeen. Deze flexibiliteit is een fundamentele vereiste om een persoon in staat te stellen zijn voet te gebruiken om te lopen of voor andere soorten tweebenige (tweebenige) bewegingen.
De voeten dragen het hele gewicht van het lichaam en aangezien lopen een constante impact op de grond vereist, zijn de tarsale botten van de voeten vatbaar voor breuken. Als het tussenliggende spijkerschrift breekt, moet de hele voet worden geïmmobiliseerd (meestal in het gips). Anders kunnen de meerdere scharnierpunten beweging veroorzaken die de genezing kan bemoeilijken.
