De auricularis posterior is een gezichtsspier die het buitenste deel van het oor op zijn plaats houdt. Het is afkomstig van het mastoïde proces, een deel van de schedel net achter het oor, en ontvangt zijn zenuwtoevoer van de gezichtszenuw. De auricularis posterieure inserts in het achterste gedeelte van de oorschelpwortel.
Tijdens gezichtsverlamming kan de auricularis posterior microscopisch kleine veranderingen ondergaan, waaronder veranderingen in vezelgrootte, afwijkingen in vezelverdeling en cellulaire reacties. Deze veranderingen zijn voornamelijk te wijten aan de onmiddellijke effecten van de verlamming, eerder dan aan spierafname die optreedt als gevolg van het verlies van zenuwvoorraad.
De auricularis posterior kan nuttig zijn voor het evalueren van gehoorgevoeligheid. Wanneer getest, kunnen de reacties van deze spier gehoorcapaciteiten onthullen op een manier die lijkt op auditieve knipperreflexen, die de impuls van een persoon zijn om te knipperen als reactie op een sterk, plotseling geluid. Onderzoek heeft aangetoond dat auricularis posterieure spierreacties een nuttige aanvulling waren op reguliere methoden voor het beoordelen van gehoor. Meer dan de helft van de proefpersonen in één onderzoek had een spierreactie op normale frequenties, zelfs onder onvolkomen testomstandigheden.
