De prostaatplexus is een relatief grote zenuwbundel die ontstaat uit het inferieure (onderste) deel van de bekkenplexus, een zenuwbundel aan weerszijden van het rectum. Het bevindt zich in de fasciale schaal van de prostaat, een laag bindweefsel.
De veneuze prostaatplexus bevat prostaataders die zich gedeeltelijk in de fasciale schaal van de prostaat bevinden, en gedeeltelijk tussen de prostaatcapsule (een ander gebied van bindweefsel) en de schaal. Het sluit aan op de vesicale en pudendale plexi.
De zenuwen van de prostaatplexus worden gedistribueerd naar de corpora cavernosa van de urethra en penis, dit zijn gebieden van expandeerbaar weefsel die zich vullen met bloed tijdens seksuele opwinding, waardoor een penis erectie ontstaat. Zenuwen van deze plexus reizen ook naar de vesiculae seminales van de prostaat, de klieren die zaadvloeistof afscheiden.
Twee sets zenuwen leveren de corpora cavernosa, die bekend staan als de grotere en kleinere holle zenuwen. Ze zijn afkomstig van het voorste (achterste) deel van de plexus. De zenuwen reizen naar voren, onder de schaamboog, zodra ze zich hechten met de pudendale zenuwtakken.
De nerveuze plexus ondersteunt de functie van erectie van de penis. Daarom kan elk letsel of elke schade die hierdoor wordt veroorzaakt, leiden tot erectiestoornissen van de penis. Tijdens een prostaatoperatie moet de chirurg voorzichtig zijn om de integriteit van de fasciale schaal te behouden om elk risico voor de plexus te voorkomen.
