Wat is extracorporale membraanoxygenatie (ECMO)?
Extracorporale membraanoxygenatie (ECMO) is een manier om ademhaling en hartondersteuning te bieden. Het wordt meestal gebruikt voor ernstig zieke baby's met hart- of longaandoeningen. ECMO kan een baby van noodzakelijke zuurstof voorzien terwijl artsen de onderliggende aandoening behandelen. Oudere kinderen en volwassenen kunnen onder bepaalde omstandigheden ook baat hebben bij ECMO.
ECMO gebruikt een type kunstmatige long, een membraanoxygenator genoemd, om het bloed te oxygeneren. Het wordt gecombineerd met een warmer en een filter om zuurstof aan het bloed toe te voeren en naar het lichaam terug te voeren.
Wie heeft ECMO nodig?
Artsen plaatsen u op ECMO omdat u ernstige, maar omkeerbare hart- of longproblemen heeft. ECMO neemt het werk van hart en longen over. Dit geeft je de kans om te herstellen.
ECMO kan de kleine harten en longen van pasgeborenen meer tijd geven om zich te ontwikkelen. ECMO kan ook een 'brug' zijn voor en na behandelingen zoals hartchirurgie.
Volgens Cincinnati Children's Hospital is ECMO alleen nodig in extreme situaties. Over het algemeen is dit nadat andere ondersteunende maatregelen zijn mislukt. Zonder ECMO is het overlevingspercentage in dergelijke situaties ongeveer 20 procent of minder. Met ECMO kan het overlevingspercentage oplopen tot 60 procent.
Zuigelingen
Voor zuigelingen omvatten aandoeningen waarvoor ECMO nodig kan zijn:
- respiratory distress syndrome (ademhalingsmoeilijkheden)
- aangeboren diafragmatische hernia (een gat in het diafragma)
- meconiumaspiratiesyndroom (inademing van afvalproducten)
- pulmonale hypertensie (hoge bloeddruk in de longslagader)
- ernstige longontsteking
- ademhalingsfalen
- hartstilstand
- hartoperatie
- sepsis
Kinderen
Een kind heeft mogelijk ECMO nodig als het ervaart:
- longontsteking
- ernstige infecties
- aangeboren hartafwijkingen
- hartoperatie
- trauma en andere noodsituaties
- aspiratie van giftige stoffen in de longen
- astma
Volwassenen
Bij een volwassene omvatten de omstandigheden waarvoor ECMO nodig kan zijn:
- longontsteking
- trauma en andere noodsituaties
- hartondersteuning na hartfalen
- ernstige infecties
Wat zijn de soorten ECMO?
ECMO bestaat uit verschillende onderdelen, waaronder:
- canules: grote katheters (buizen) die in de bloedvaten worden ingebracht om bloed te verwijderen en terug te voeren
- membraan oxygenator: een kunstlong die het bloed van zuurstof voorziet
- warmer en filter: machines die het bloed verwarmen en filteren voordat de canules het naar het lichaam terugsturen
Tijdens ECMO pompen de canules bloed dat zuurstofarm is. De membraanoxygenator brengt vervolgens zuurstof in het bloed. Vervolgens stuurt het het zuurstofrijke bloed door de warmer en filtert het terug naar het lichaam.
Er zijn twee soorten ECMO:
- veno-veneus (VV) ECMO: VV ECMO neemt bloed uit een ader en brengt het terug naar een ader. Dit type ECMO ondersteunt de longfunctie.
- veno-arteriële (VA) ECMO: VA ECMO neemt bloed uit een ader en brengt het terug naar een slagader. VA ECMO ondersteunt zowel het hart als de longen. Het is invasiever dan VV ECMO. Soms moet de halsslagader (de hoofdslagader van het hart naar de hersenen) daarna worden afgesloten.
Hoe bereid ik me voor op ECMO?
Een arts zal vóór ECMO een persoon controleren. Een craniale echografie zorgt ervoor dat er geen bloeding in de hersenen is. Een cardiale echografie zal bepalen of het hart werkt. Ook krijgt u tijdens ECMO een dagelijkse thoraxfoto.
Nadat ze hebben vastgesteld dat ECMO nodig is, zullen artsen de apparatuur voorbereiden. Een toegewijd ECMO-team, inclusief een door de raad gecertificeerde arts met training en ervaring in ECMO, zal de ECMO doen. Het team bestaat ook uit:
- Op de ICU geregistreerde verpleegkundigen
- respiratoire therapeuten
- perfusionisten (specialisten in het gebruik van hart-longmachines)
- ondersteunend personeel en consultants
- een 24/7 transportteam
- revalidatie specialisten
Wat gebeurt er tijdens ECMO?
Afhankelijk van uw leeftijd zullen chirurgen de canules in de nek, lies of borst plaatsen en bevestigen terwijl u onder algehele anesthesie bent. U blijft meestal verdoofd terwijl u op ECMO zit.
ECMO neemt de functie van het hart of de longen over. Artsen zullen tijdens ECMO nauwlettend toezicht houden door dagelijks röntgenfoto's te maken en te controleren:
- hartslag
- ademhalingsfrequentie
- zuurstofniveaus
- bloeddruk
Een beademingsbuis en ventilator houden de longen aan het werk en helpen bij het verwijderen van afscheidingen.
Medicijnen worden continu overgedragen via intraveneuze katheters. Een belangrijk medicijn is heparine. Deze bloedverdunner voorkomt stolling terwijl bloed binnen de ECMO stroomt.
U kunt overal van drie dagen tot een maand op ECMO blijven. Hoe langer u op ECMO blijft, hoe groter het risico op complicaties.
Wat zijn de complicaties van ECMO?
Het grootste risico van ECMO is bloeding. Heparine verdunt het bloed om stolling te voorkomen. Het verhoogt ook het risico op bloedingen in het lichaam en de hersenen. ECMO-patiënten moeten regelmatig worden gescreend op bloedingsproblemen.
Er is ook een risico op infectie door het inbrengen van de canules. Mensen op ECMO zullen waarschijnlijk regelmatig bloedtransfusies krijgen. Deze brengen ook een klein risico op infectie met zich mee.
Storing of storing van ECMO-apparatuur is een ander risico. Het ECMO-team weet hoe te handelen in noodsituaties zoals ECMO-storingen.
Wat gebeurt er na ECMO?
Naarmate een persoon verbetert, zullen artsen hem van ECMO aftrekken door de hoeveelheid zuurstof die via ECMO wordt geoxygeneerd, geleidelijk te verminderen. Zodra een persoon ECMO verlaat, blijven ze een tijdje op de ventilator.
Degenen die ECMO hebben gebruikt, zullen nog steeds nauwgezette follow-up nodig hebben voor hun onderliggende aandoening.