Antidiuretisch Hormoon (ADH) -test: Definitie En Patiënteducatie

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is een antidiuretisch hormoon (ADH) -test?

Antidiuretisch hormoon (ADH) is een hormoon dat uw nieren helpt de hoeveelheid water in uw lichaam te beheersen. De ADH-test meet hoeveel ADH in uw bloed zit. Deze test wordt vaak gecombineerd met andere tests om erachter te komen waardoor te veel of te weinig van dit hormoon in het bloed aanwezig is.

Wat is ADH?

ADH wordt ook arginine vasopressine genoemd. Het is een hormoon dat wordt aangemaakt door de hypothalamus in de hersenen en wordt opgeslagen in de achterste hypofyse. Het vertelt uw nieren hoeveel water ze moeten besparen.

ADH reguleert en regelt constant de hoeveelheid water in uw bloed. Een hogere waterconcentratie verhoogt het volume en de druk van uw bloed. Osmotische sensoren en baroreceptoren werken samen met ADH om het watermetabolisme in stand te houden.

Osmotische sensoren in de hypothalamus reageren op de concentratie van deeltjes in je bloed. Deze deeltjes bevatten moleculen van natrium, kalium, chloride en kooldioxide. Wanneer de deeltjesconcentratie niet in evenwicht is of de bloeddruk te laag is, vertellen deze sensoren en baroreceptoren uw nieren om water op te slaan of af te geven om een gezond bereik van deze stoffen te behouden. Ze reguleren ook het dorstgevoel van uw lichaam.

Doel van testen op ADH-niveau

Het normale bereik voor ADH is 1-5 picogram per milliliter (pg / ml). Normale bereiken kunnen enigszins verschillen tussen verschillende laboratoria. ADH-niveaus die te laag of te hoog zijn, kunnen door een aantal verschillende problemen worden veroorzaakt.

ADH-tekort

Te weinig ADH in uw bloed kan worden veroorzaakt door dwangmatig water drinken of lage osmolaliteit in het bloed, de concentratie van deeltjes in uw bloed.

Een zeldzame stoornis in het watermetabolisme, centrale diabetes insipidus genaamd, is soms de oorzaak van ADH-tekort. Centrale diabetes insipidus wordt gekenmerkt door een afname van ofwel de productie van ADH door uw hypothalamus of de afgifte van ADH uit uw hypofyse.

Veel voorkomende symptomen zijn onder meer overmatig plassen, dat polyurie wordt genoemd, gevolgd door extreme dorst, die polydipsie wordt genoemd.

Mensen met centrale diabetes insipidus zijn vaak extreem moe omdat hun slaap vaak wordt onderbroken door de noodzaak om te plassen. Hun urine is helder, geurloos en heeft een abnormaal lage concentratie deeltjes.

Centrale diabetes insipidus kan leiden tot ernstige uitdroging als deze niet wordt behandeld. Je lichaam heeft niet genoeg water om te functioneren.

Deze aandoening is niet gerelateerd aan de meer voorkomende diabetes, die het niveau van het hormoon insuline in uw bloed beïnvloedt.

Overtollige ADH

Als er teveel ADH in uw bloed zit, kan het syndroom van ongepaste ADH (SIADH) de oorzaak zijn. Als de aandoening acuut is, kunt u hoofdpijn, misselijkheid of braken hebben. In ernstige gevallen kunnen coma en convulsies optreden.

Verhoogde ADH wordt geassocieerd met:

leukemie
lymfoom
longkanker
alvleesklierkanker
blaaskanker
hersenkanker
systemische kankers die ADH produceren
Guillain-Barré-syndroom
multiple sclerose
epilepsie
acute intermitterende porfyrie, een genetische aandoening die uw aanmaak van heem, een belangrijk onderdeel van het bloed, beïnvloedt
taaislijmziekte
emfyseem
tuberculose
HIV
AIDS

Uitdroging, hersentrauma en chirurgie kunnen ook overtollige ADH veroorzaken.

Nefrogene diabetes insipidus is een andere zeer zeldzame aandoening die de ADH-waarden kan beïnvloeden. Als u deze aandoening heeft, is er voldoende ADH in uw bloed, maar uw nier kan er niet op reageren, wat resulteert in zeer verdunde urine. De tekenen en symptomen zijn vergelijkbaar met centrale diabetes insipidus. Ze omvatten overmatig plassen, dat polyurie wordt genoemd, gevolgd door extreme dorst, die polydipsie wordt genoemd. Testen op deze aandoening zal waarschijnlijk normale of hoge ADH-spiegels aan het licht brengen, wat hem zal helpen onderscheiden van centrale diabetes insipidus.

Nefrogene diabetes insipidus is niet gerelateerd aan de meer voorkomende diabetes mellitus, die het niveau van insulinehormoon in het bloed beïnvloedt.

Hoe het bloedmonster wordt genomen

Een zorgverlener zal bloed uit uw ader afnemen, meestal aan de onderkant van de elleboog. Tijdens dit proces gebeurt het volgende:

De site wordt eerst schoongemaakt met een antisepticum om ziektekiemen te doden.
Een elastische band wordt om uw arm gewikkeld boven het potentiële gebied van de ader waar het bloed zal worden afgenomen. Hierdoor zwelt de ader op met bloed.
Uw zorgverlener steekt voorzichtig een naaldspuit in uw ader. Bloed verzamelt zich in de spuitbuis. Als de buis vol is, wordt de naald verwijderd.
Vervolgens wordt de elastische band losgelaten en wordt de prikplaats van de naald bedekt met steriel gaas om het bloeden te stoppen.

Hoe u zich voorbereidt op uw bloedtest

Veel medicijnen en andere stoffen kunnen de ADH-spiegel in uw bloed beïnvloeden. Vóór de test kan uw arts u vragen om het volgende te vermijden:

alcohol
clonidine, een bloeddrukmedicijn
diuretica
haloperidol, een medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van psychotische en gedragsstoornissen
insuline
lithium
morfine
nicotine
steroïden

Potentiële risico's van het ondergaan van een ADH-test

De zeldzame risico's van bloedonderzoek zijn:

enorm bloeden
flauwvallen
duizeligheid
bloedophoping onder de huid (een hematoom)
infectie op de prikplaats

Uw testresultaten begrijpen

Abnormaal hoge ADH-waarden kunnen betekenen dat u:

een hersenletsel of trauma
een hersentumor
een herseninfectie
een infectie van het centrale zenuwstelsel of een tumor
een longinfectie
kleincellig carcinoom longkanker
vochtbalans na de operatie
syndroom van ongepaste ADH (SIADH)
een beroerte
nefrogene diabetes insipidus, wat zeer zeldzaam is
acute porfyrie, wat zeer zeldzaam is

Abnormaal lage ADH-waarden kunnen betekenen:

hypofyse-schade
primaire polydipsie
centrale diabetes insipidus, wat zeldzaam is

Opvolgen na de test

Een ADH-test alleen is meestal niet voldoende om een diagnose te stellen. Uw arts zal waarschijnlijk een combinatie van tests moeten uitvoeren. Sommige tests die kunnen worden uitgevoerd met een ADH-test omvatten de volgende:

Anosmolaliteitstest is een bloed- of urinetest die de concentratie van opgeloste deeltjes in uw bloedserum en urine meet.
Een elektrolytscreening is een bloedtest die wordt gebruikt om de hoeveelheid elektrolyten, meestal natrium of kalium, in uw lichaam te meten.
Een watertekortentest onderzoekt hoe vaak u plast als u enkele uren stopt met het drinken van water.