Overzicht
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is een van de meest voorkomende stoornissen bij kinderen. ADHD is een brede term en de aandoening kan van persoon tot persoon verschillen. Er zijn naar schatting 6,4 miljoen gediagnosticeerde kinderen in de Verenigde Staten, volgens de Centers for Disease Control and Prevention.
Deze aandoening wordt soms aandachtstekortstoornis (ADD) genoemd, maar dit is een verouderde term. De term werd ooit gebruikt om te verwijzen naar iemand die moeite had met focussen maar niet hyperactief was. De American Psychiatric Association heeft in mei 2013 de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) vrijgegeven. De DSM-5 heeft de criteria gewijzigd om iemand met ADHD te diagnosticeren.
Blijf lezen voor meer informatie over de soorten en symptomen van ADHD.
Soorten ADHD
Er zijn drie soorten ADHD:
1. Onoplettend
Onoplettende ADHD is wat gewoonlijk wordt bedoeld wanneer iemand de term ADD gebruikt. Dit betekent dat een persoon voldoende symptomen van onoplettendheid (of gemakkelijke afleiding) vertoont, maar niet hyperactief of impulsief is.
2. Hyperactief / impulsief
Dit type treedt op wanneer een persoon symptomen van hyperactiviteit en impulsiviteit heeft, maar geen onoplettendheid.
3. Gecombineerd
Gecombineerde ADHD is wanneer een persoon symptomen heeft van onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit.
Onoplettendheid
Onoplettendheid of moeite met focussen is een symptoom van ADHD. Een arts kan een kind als onoplettend diagnosticeren als het kind:
- wordt gemakkelijk afgeleid
- is vergeetachtig, zelfs bij dagelijkse activiteiten
- kan niet goed op details letten bij schoolwerk of andere activiteiten en maakt onzorgvuldige fouten
- heeft moeite om de aandacht bij taken of activiteiten te houden
- negeert een spreker, zelfs als er rechtstreeks mee wordt gesproken
- volgt de instructies niet op
- slaagt er niet in om schoolwerk of klusjes af te maken
- verliest focus of is gemakkelijk te volgen
- heeft moeite met organisatie
- heeft een hekel aan en vermijdt taken die lange periodes van mentale inspanning vergen, zoals huiswerk
- verliest essentiële dingen die nodig zijn voor taken en activiteiten
Hyperactiviteit en impulsiviteit
Een arts kan een kind diagnosticeren als hyperactief of impulsief als het kind:
- lijkt altijd onderweg te zijn
- praat overdreven
- heeft grote moeite met wachten op hun beurt
- kronkelt in hun stoel, tikt met hun handen of voeten of friemelt
- staat op van een stoel wanneer verwacht wordt dat hij blijft zitten
- rent rond of klimt in ongepaste situaties
- kan niet rustig spelen of deelnemen aan vrijetijdsactiviteiten
- flapt een antwoord uit voordat iemand klaar is met het stellen van een vraag
- dringt door en onderbreekt anderen voortdurend
Meer informatie: 7 tekenen van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) »
Andere symptomen
Onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit zijn belangrijke symptomen voor een ADHD-diagnose. Bovendien moet een kind of volwassene aan de volgende criteria voldoen om de diagnose ADHD te krijgen:
- vertoont verschillende symptomen vóór de leeftijd van 12 jaar
- symptomen heeft in meer dan één setting, zoals school, thuis, met vrienden of tijdens andere activiteiten
- toont duidelijk bewijs dat de symptomen hun functioneren op school, werk of in sociale situaties verstoren
- heeft symptomen die niet worden verklaard door een andere aandoening, zoals stemmings- of angststoornissen
Volwassen ADHD
Volwassenen met ADHD hebben de aandoening meestal al sinds hun kindertijd, maar de diagnose kan pas op latere leeftijd worden gesteld. Een evaluatie vindt meestal plaats op aandringen van een peer, familielid of collega die problemen op het werk of in relaties waarneemt.
Volwassenen kunnen elk van de drie subtypen ADHD hebben. ADHD-symptomen bij volwassenen kunnen verschillen van die van kinderen vanwege de relatieve volwassenheid van volwassenen, evenals fysieke verschillen tussen volwassenen en kinderen.
Meer informatie: 12 tekenen van ADHD bij volwassenen »
Ernst
De symptomen van ADHD kunnen variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van de unieke fysiologie en omgeving van een persoon. Sommige mensen zijn licht onoplettend of hyperactief wanneer ze een taak uitvoeren die ze niet leuk vinden, maar ze kunnen zich concentreren op taken die ze leuk vinden. Anderen kunnen ernstigere symptomen ervaren. Deze kunnen van invloed zijn op school-, werk- en sociale situaties.
Symptomen zijn vaak ernstiger in ongestructureerde groepssituaties dan in gestructureerde situaties met beloningen. Zo is een speeltuin een meer ongestructureerde groepssituatie. Een klaslokaal kan een gestructureerde en op beloningen gebaseerde omgeving vertegenwoordigen.
Andere aandoeningen, zoals depressie, angst of een leerstoornis, kunnen de symptomen verergeren.
Sommige mensen melden dat de symptomen met de leeftijd verdwijnen. Een volwassene met ADHD die als kind hyperactief was, kan merken dat ze nu kunnen blijven zitten of enige impulsiviteit kunnen beteugelen.
Afhalen
Door uw type ADHD te bepalen, komt u een stap dichter bij het vinden van de juiste behandeling. Zorg ervoor dat u al uw symptomen met uw arts bespreekt, zodat u een nauwkeurige diagnose krijgt.
Q&A
Vraag:
Kan een kind ADHD 'ontgroeien' of gaat het door tot in de volwassenheid als het niet wordt behandeld?
EEN:
Het huidige denken suggereert dat naarmate het kind groeit, de prefrontale cortex ook groeit en rijpt. Dit vermindert de symptomen. Er is gesuggereerd dat ongeveer een derde van de mensen op volwassen leeftijd geen symptomen van ADHD meer heeft. Anderen kunnen symptomen blijven hebben, maar deze kunnen milder zijn dan die tijdens de kindertijd en adolescentie.
Timothy J. Legg, PhD, CRNPAnswers vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.
