Polycythemia vera (PV) is een chronische vorm van niet-levensbedreigende bloedkanker. Er is geen remedie, maar dat betekent niet dat u geen behandeling moet krijgen of geen opties heeft.
Lees waarom u de behandeling van uw PV niet mag uitstellen en welke opties voor u beschikbaar zijn.
Doel van de behandeling
Het doel van de behandeling is het beheersen van abnormale celreplicatie. Dit helpt de dikte van uw bloed te verminderen, waardoor u meer zuurstof kunt krijgen. Hoe meer zuurstof je krijgt, hoe minder symptomen je waarschijnlijk zult ervaren.
Een ander doel van de behandeling is het verminderen van complicaties en bijwerkingen. Dit omvat hoofdpijn en jeuk, die worden veroorzaakt door een blokkering van de bloedstroom.
Uw hematoloog, een specialist in bloedziekten, is de arts die verantwoordelijk is voor uw behandeling. Ze zullen uw behandelingsopties bespreken, waarbij rekening wordt gehouden met het stadium van uw ziekte, uw leeftijd, uw risico op bloedstolling en uw tolerantieniveau.
Als u goed wordt behandeld, kunt u jarenlang een productief leven leiden met PV.
Eerste behandeling
De behandeling begint meestal met het nemen van aspirine samen met aderlaten, een procedure die lijkt op een normale bloeddonatie waarbij overtollig bloed wordt verwijderd en uit uw lichaam wordt verwijderd.
Een dagelijkse, lage dosis aspirine kan de kans op bloedstolsels helpen verkleinen. Regelmatige aderlaten kan helpen het volume van de rode bloedcellen in uw lichaam te verminderen en uw bloedbeeld te helpen stabiliseren.
Opties voor medicamenteuze behandeling
Als uw PV niet goed reageert op een aspirine- en aderlatingsregime, is uw volgende optie geneesmiddelen op recept.
Hydroxyurea is een voorgeschreven medicijn en zal waarschijnlijk de eerste actie zijn na de eerste behandeling. Het wordt beschouwd als een milde vorm van chemotherapie. Het beperkt het aantal cellen dat door het beenmerg wordt gemaakt en wordt meestal ingenomen als u een hoger risico loopt dan andere voor bloedstolsels. Enkele veel voorkomende bijwerkingen van hydroxyurea zijn allergische reacties, een laag bloedbeeld, infectie en andere.
Interferon-alfa is een ander medicijn en wordt vaak voorgeschreven aan jongere patiënten of vrouwen die zwanger zijn. Dit medicijn wordt meestal drie keer per week met een naald geïnjecteerd. Het zal uw lichaam ertoe aanzetten het aantal bloedcellen te verlagen. Een van de belangrijkste nadelen van dit medicijn is het dure prijskaartje.
Jakafi (ruxolitinib) is een nieuwer medicijn dat in 2014 door de FDA is goedgekeurd voor mensen met gevorderde PV die hydroxyurea niet kunnen verdragen. Als JAK2-remmer stopt het de werking van de JAK2-mutatie. Ongeveer 95 procent van degenen met PV heeft de JAK2-genmutatie, die de ongecontroleerde reproductie van cellen en de verdikking van het bloed veroorzaakt.
Meer onderzoek is nodig om de voordelen te bepalen van het eerder nemen van Jakafi tijdens de behandeling van PV. Omdat het de JAK2-genmutatie blokkeert om de cellen te signaleren om zich zonder controle voort te planten, kan het in de toekomst gemakkelijker worden gebruikt.
Beenmergtransplantaties
Een van de laatste of laatste behandelingsopties is een beenmergtransplantatie. U kunt deze optie overwegen wanneer uw PV vergevorderd is en alle andere behandelingen niet effectief zijn geweest. U kunt ook overwegen om een transplantatie te ondergaan als u ernstige beenmerglittekens krijgt en geen gezonde, functionerende bloedcellen meer aanmaakt.
Na een succesvolle beenmergtransplantatie heeft u geen symptomen van PV meer. Dit komt omdat de stamcellen, waar de ziekte vandaan komt, worden vervangen.
De complicaties van een beenmergtransplantatie kunnen echter ernstig zijn. Dit omvat het afstoten van de stamcellen door uw lichaam en schade aan uw organen. Zorg ervoor dat u vooraf een beenmergtransplantatie grondig bespreekt met uw hematoloog.
Toekomst van PV-behandelingen
Omdat er geen volledige genezing is voor PV, zijn er vorderingen in onderzoek en behandelingen.
De ontdekking van het JAK2-gen en de mutatie ervan was een enorme stap voorwaarts in het begrijpen van PV. Een zoektocht naar de oorzaak van deze mutatie gaat door en als het eenmaal is gevonden, ziet u mogelijk nog meer vooruitgang in behandelingsopties.
Klinische proeven zijn een andere manier waarop nieuwe behandelingen worden geëvalueerd en getest. Uw hematoloog kan ook met u praten over klinische onderzoeken als u een hoger risico loopt op bloedstolsels.
Ongeacht welke behandeling u en uw hematoloog besluiten dat het het beste is, weet dat PV effectief kan worden gecontroleerd en beheerd.
