Ik leef al zolang ik me kan herinneren met angst - voordat ik er zelfs maar een naam voor had. Als kind was ik altijd bang in het donker. Maar in tegenstelling tot mijn vrienden, ben ik er niet uit gegroeid.
Ik kreeg mijn eerste angstaanval tijdens een logeerpartij bij een vriend thuis. Ik wist niet wat er aan de hand was. Ik wist alleen dat ik niet kon stoppen met huilen, en ik wilde vooral dat ik naar huis ging. Ik begon met therapie toen ik nog op de basisschool zat en begon te leren wat angst was en hoe dit mij beïnvloedde.
Er is veel dat ik niet leuk vind aan mijn angst, en jarenlang was ik gefocust op de negatieve aspecten ervan. Ik concentreerde me op het afweren van paniekaanvallen, mezelf op de realiteit te aarden en mijn eigen geestelijke gezondheid te ondersteunen.
Maar op mijn reis om mezelf te accepteren als een persoon met angst, ben ik enkele van de positieve manieren gaan zien die mijn worstelingen me hebben gevormd tot de vrouw die ik vandaag ben.
Ik merk details op
Mijn angst kan me hyperbewust maken van mijn omgeving, vooral als er een echte (of waargenomen) betekenis is voor een verandering in mijn omgeving. Als dit niet is aangevinkt, kan dit leiden tot paranoia.
Maar als ik de lijn van onbeheersbaar denken kan vasthouden, heb ik een zeer verhoogd gevoel van wat er om me heen gebeurt. Ik weet dat wanneer mijn buren komen en gaan, ik een raar zoemend geluid zal opmerken, wat betekent dat de lamp op het punt staat uit te branden, en ik zal de eerste zijn die het vermeldt wanneer de secretaris van mijn spreekkamer een nieuwe heeft kapsel.
Ik heb een levendige fantasie
Zolang ik me kan herinneren, is mijn verbeelding bij mij weggelopen. Toen ik jong was, had dit duidelijke nadelen. De meest onschadelijke vermelding van een monster, geest of kobold was genoeg om mijn verbeelding de vrije loop te laten gaan op een donker, schaduwrijk pad vol genoeg gruwelen om me doodsbang en urenlang wakker te houden na mijn bedtijd.
Aan de andere kant bracht ik veel lange zomerdagen door met slingeren aan mijn bandenzwaai, waarbij ik verhalen verzon over hoe ik stiekem een prinses was die op magische wijze was verwisseld met een gewoon meisje en nu alles moest uitzoeken over haar nieuwe leven, gewoon door de wereld om haar heen observeren.
Als volwassene heb ik mijn angsten overwonnen voor 'dingen die in de nacht op hol slaan', en ik geniet nog steeds van de beloningen van schijnbaar grenzeloze creativiteit. Dit betekent onder meer dat ik me zelden of nooit verveel. En ik zal nooit zonder verhaaltjes komen om mijn dochter te vertellen. En dat ik mezelf echt kan verliezen in boeken, tv-programma's en films - wat een geweldige release kan zijn.
Ik kan beide kanten van elk verhaal zien
Mijn angst is een groot deel van mijn leven hand in hand gegaan met twijfel aan mezelf. Elke positie die ik zou kunnen innemen, of welke actie ik ook zou overwegen, heb ik in twijfel getrokken. In het uiterste geval kan deze ernstige twijfel verlammend werken.
Ik heb meer vertrouwen in mijn beslissingen en standpunten, wetende dat ik ze al heb onderworpen aan onderzoek en uitdaging. En ik kan empathie tonen voor diegenen van wie de mening de mijne tegenspreekt door tijd te besteden aan het bekijken van hun perspectieven.
Ik ben een goede planner
Planning was het grootste deel van mijn leven een verdediging tegen zorgen. Door me voor te stellen hoe en wanneer iets zal gebeuren, kan ik mezelf isoleren tegen de angst van een nieuwe of uitdagende ervaring.
Natuurlijk kan niet elke ervaring in het leven tot op de letter worden gepland, en ik heb geleerd om mezelf kalm te houden wanneer spontaniteit vereist is. Meestal. Maar als planning nodig is, dan ben ik je meisje.
Als we naar een nieuwe stad reizen, zal ik graag de routebeschrijving uitstippelen, het hotel boeken, restaurants in de buurt opzoeken en uitzoeken welke metrohaltes op loopafstand liggen. Ik bereken de tijd die nodig is om van het vliegveld, naar het hotel en naar het restaurant te komen, zonder zelfs maar te zweten.
Ik draag mijn hart op mijn mouw
Zorgen worden meestal geassocieerd met angst, maar voor mij betekent angst dat veel andere gevoelens - woede, angst, vreugde en verdriet - ook in grote hoeveelheden aanwezig zijn. Meer dan eens moest ik stoppen met het voorlezen van een kinderboek voor mijn dochter omdat het verhaal me overweldigd raakte door emotie. Ik kijk naar je: 'Ik zal voor altijd van je houden.'
Een meeslepend muziekstuk kan mijn hart bonzen en tranen van vreugde stromen uit mijn ogen. En alles wat ik voel, staat over mijn hele gezicht geschreven. Ik betrap mezelf erop dat ik de gezichtsuitdrukkingen van personages op tv spiegel, omdat ik voel wat ze voelen - of ik dat nu wil of niet.
Ik heb een gezonde scepsis
Angst is een beruchte leugenaar. De verhalen die mijn angstige brein verzint, zijn niet van deze wereld - en ik heb geleerd er erg sceptisch over te zijn.
Zoals meegesleept door golven van emotie, weet ik nog steeds dat zelfs het beste verhaal het verdient om feiten te controleren, en als een verhaal te goed - of te slecht lijkt! - om waar te zijn, is het waarschijnlijk niet waar. Deze vaardigheid heeft me goed gediend als journalist en als consument van nieuws.
Ik respecteer de kracht van de geest
Er gaat niets boven het ervaren van een angstaanval om je onder de indruk te laten zijn van de verbazingwekkende kracht van de geest. Het feit dat louter gedachten en ideeën me zo machteloos konden maken, liet me ook de andere kant van de medaille zien - dat ik door controle over mijn gedachten wat van mijn macht terug te krijgen.
Simpele technieken zoals bodyscans, affirmaties en visualisaties hebben me een enorme macht gegeven over mijn angst. En hoewel ik mijn angst misschien nooit zal 'overwinnen' of 'verslaan', heb ik veel hulpmiddelen ontwikkeld om me te helpen de negatieve invloed op mijn leven te beheersen.
Angst maakt deel uit van wie ik ben
Angst is misschien een levenslange uitdaging, maar het maakt ook deel uit van wie ik ben. Dus in plaats van me te concentreren op angst als zwakte, kies ik ervoor om me te concentreren op de sterke punten die ik ervan heb opgedaan.
Als je met angst leeft, vertel me dan hoe het je kracht geeft!
Emily F. Popek is een krantenredacteur die communicatiespecialist is geworden en wiens werk is verschenen in Civil Eats, Hello Giggles en CafeMom. Ze woont in de staat New York met haar man en dochter. Vind haar op Twitter.
