ADHD-behandeling
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is een aandoening die optreedt in de kindertijd en adolescentie, hoewel het kan duren tot in de volwassenheid en zelfs in eerste instantie kan worden gediagnosticeerd op volwassen leeftijd. ADHD en aandachtstekortstoornis (ADD) werden vroeger als afzonderlijke aandoeningen beschouwd. Nu omvat de term ADHD ADD. De symptomen van ADHD zijn onder meer:
- hyperactiviteit en impulsief gedrag
- moeite om de aandacht of focus vast te houden
- gemakkelijk afgeleid door externe prikkels
- een combinatie van impulsief gedrag en onoplettendheid
Psychotherapie, gedragstraining en educatie kunnen voor veel mensen met ADHD effectief zijn. Behandeling van ADHD omvat echter vaak het gebruik van medicijnen. Voordat de FDA zich tot deze medicijnen wendde, heeft ze een waarschuwing in een doos afgegeven waarin staat dat "misbruik van amfetamine plotselinge dood en ernstige cardiovasculaire bijwerkingen kan veroorzaken." Providers die medicijnen voorschrijven uit deze medicijnklasse kunnen u screenen op mogelijke hartproblemen. In sommige gevallen kan, afhankelijk van de aanbieder, een basis-ECG door uw leverancier worden verkregen voordat u met een stimulerend medicijn wordt gestart.
De fabrikanten van de medicijnen vermelden ook contra-indicaties, waaronder:
"Gevorderde arteriosclerose, symptomatische hart- en vaatziekten, matige tot ernstige hypertensie, hyperthyreoïdie, bekende overgevoeligheid of eigenaardigheid voor de sympathicomimetische amines, glaucoom en onrustige toestanden."
Overeenkomsten en verschillen
Dextroamphetamine en amfetamine (merknaam: Adderall) en dextroamphetamine (merknaam: Dexedrine) zijn beide stimulerende middelen voor het centrale zenuwstelsel. Ze zijn goedgekeurd voor de behandeling van ADHD en ook voor narcolepsie (een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door ernstige slaperigheid overdag). Deze medicijnen zijn meer stimulerend dan methylfenidaat (merknaam: Ritalin), wat vaak het eerste medicijn is dat uw arts u zou kunnen geven. Er zijn echter verschillen in individuele ervaringen met elk medicijn gemeld.
Waarom ze zijn voorgeschreven
Wanneer ze correct worden voorgeschreven en gebruikt, kunnen beide medicijnen mensen met ADHD helpen om effectiever te focussen. Omdat ze amfetaminen bevatten, worden beide medicijnen soms misbruikt. Na verloop van tijd kan tolerantie ontstaan, evenals afhankelijkheid, en van beide stoffen is gemeld dat ze een hoog potentieel voor misbruik hebben.
Hoewel het eigenlijke werkingsmechanisme voor beide geneesmiddelen onbekend is, wordt aangenomen dat het medicijn op twee manieren werkt. Er wordt aangenomen dat het medicijn ervoor zorgt dat neurotransmitters langer meegaan in de delen van de hersenen die de aandacht en alertheid regelen, en er wordt ook aangenomen dat ze de concentratie van neurotransmitters verhogen. Neurotransmitters zijn chemicaliën die signalen van de ene hersencel naar de andere sturen. Door deze gebieden actiever te maken, kunnen de medicijnen een persoon helpen zijn aandacht te concentreren. Verrassend genoeg kunnen stimulerende middelen een persoon met ADHD helpen kalmeren.
Vormen en dosering
Dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) en dextroamphetamine (Dexedrine) worden meestal eenmaal per dag in tabletvorm ingenomen. Ze kunnen echter ook twee keer (of zelfs driemaal) per dag worden ingenomen, afhankelijk van hoe een persoon op de medicatie reageert. Beide geneesmiddelen zijn door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van ADHD bij volwassenen en kinderen van 3 jaar en ouder.
Als uw arts dextroamphetamine voorschrijft, ligt de startdosis vaak tussen 2,5 mg en 5 mg per dag. Mogelijk moet de dosis geleidelijk worden aangepast, omdat uw arts controleert hoe goed het medicijn werkt. Doseringen voor volwassenen variëren van 5 mg tot 60 mg per dag. Kinderen kunnen doses krijgen die variëren van 2,5 mg tot 40 mg per dag. Er zijn verschillende sterke punten en een formulier met verlengde afgifte, zodat de dosis kan worden geïndividualiseerd.
Dextroamphetamine en amfetamine worden ook gestart met een lage dosis, gewoonlijk 5 mg, en kunnen geleidelijk door uw arts worden aangepast. De maximale dagelijkse dosis is 40 mg tot 60 mg per dag. Kinderen worden vaak gestart met 2,5 mg per dag en worden geleidelijk verhoogd tot een maximum van 40 mg per dag. Er zijn verschillende sterke punten en ook een formulier met verlengde afgifte, waardoor het voor uw arts gemakkelijker wordt om de juiste dosis voor u te vinden.
U heeft een schriftelijk recept van uw arts nodig om een van beide geneesmiddelen te verkrijgen.
Kosten
Beide medicijnen zijn verkrijgbaar in generieke vormen, die goedkoper zijn dan merkgeneesmiddelen. Vraag uw arts en praat met uw apotheker over het nemen van de generieke vorm.
Bijwerkingen van elk
De mogelijke bijwerkingen van beide medicijnen zijn vergelijkbaar. Ze kunnen allebei de bloeddruk verhogen. De toename is meestal klein, maar als bij u de diagnose hartaandoening of hypertensie is gesteld, bespreek dan de risico's en voordelen van deze medicijnen met uw arts.
De twee medicijnen kunnen ook veroorzaken:
- diarree of obstipatie
- urinaire symptomen zoals branden tijdens het plassen
- hartkloppingen of onregelmatige hartslag
- droge mond
- verlies van eetlust
- gewichtsverlies
- verminderde groei (bij kinderen)
- slapeloosheid
- veranderingen in libido en impotentie
In zeldzame gevallen kan het gebruik van dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) leiden tot alopecia, dat is haarverlies op de hoofdhuid en andere delen van het lichaam.
Waarschuwingen en interacties
Mensen die beide medicijnen gebruiken, moeten de laagst mogelijke dosis nemen om een mogelijke overdosis te voorkomen.
Hoewel zeldzaam, kunnen beide geneesmiddelen perifere vasculopathie veroorzaken, wat een probleem is met de bloedvaten van vingers, handen, benen en voeten. Raadpleeg onmiddellijk een arts als uw vingers gevoelloos of koud aanvoelen of als er ongewone wonden aan uw vingers of tenen verschijnen.
Als u een psychiatrische ziekte of een epileptische aandoening heeft, kunnen deze medicijnen de symptomen verergeren. Vertel uw arts over uw medische geschiedenis voordat u een stimulerend middel gebruikt.
Dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) kunnen motorische tics of spraakveranderingen veroorzaken, vergelijkbaar met het Tourette-syndroom. Het wijzigen van de dosering of het overschakelen op een ander medicijn kan sommige van deze problemen verlichten.
Beide medicijnen hebben een hoog potentieel voor misbruik en langdurig gebruik van deze medicijnen is in verband gebracht met psychologische afhankelijkheid. Deze medicijnen zijn mogelijk niet geschikt om te gebruiken als u een voorgeschiedenis heeft van middelenmisbruik, en sommige voorschrijvers zullen geen recepten schrijven voor mensen met een voorgeschiedenis van verslavende aandoeningen. Bewaar beide medicijnen op een veilige plaats in uw huis.
Zwangerschap en borstvoeding
Er zijn geen uitgebreide onderzoeken uitgevoerd naar de invloed van beide geneesmiddelen op zwangere vrouwen en hun baby's. Er bestaat echter bezorgdheid dat amfetaminen, zelfs als ze op voorgeschreven niveaus worden gebruikt, risico's kunnen opleveren voor een zich ontwikkelende foetus, zoals een lager geboortegewicht of vroeggeboorte. Er is ook een risico op gedragsproblemen tijdens de kindertijd. Moeders die borstvoeding geven, mogen deze medicijnen niet gebruiken. Amfetaminen kunnen door de moedermelk gaan en hebben toxische effecten op zuigelingen.
Vakantie met drugs
Als u een stimulerend middel gebruikt, kunt u bijwerkingen krijgen zoals verlies van eetlust en gewichtsverlies. Kinderen kunnen ook een verminderde groei ervaren. Uw arts kan een 'drugsvakantie' voorschrijven, wat een opzettelijke onderbreking van de behandeling is voor een bepaalde tijd en met een bepaald doel, zoals het identificeren van bijwerkingen. Uw arts kan bijvoorbeeld een medicijnvakantie voorschrijven voor uw kind in de zomer wanneer de school niet in zitting is. Iedereen die stimulerende medicijnen gebruikt, moet periodiek opnieuw worden geëvalueerd om te zien of het medicijn nog steeds effectief en nodig is.
Potentiële interacties tussen geneesmiddelen
Amfetaminen in beide medicijnen kunnen een negatieve wisselwerking hebben met verschillende andere medicijnen.
Deze medicijnen kunnen de werking van anti-epileptica, zoals ethosuximide, fenobarbital of fenytoïne, verstoren. De medicijnen kunnen de sedatieve effecten van antihistaminica in allergiemedicijnen blokkeren. Antihypertensiva kunnen de bloeddruk verlagen als u een van beide middelen gebruikt. Er is ook een risico op complicaties als u deze ADHD-medicijnen en bepaalde antidepressiva of antipsychotica gebruikt.
Als u een van deze stimulerende geneesmiddelen gebruikt met multivitaminen, ijzer of fluoride, kunnen de medicijnniveaus dalen en werken ze mogelijk niet zo goed.
Als u met beide geneesmiddelen antacida, bepaalde antibiotica, MAO-remmers of protonpompremmers gebruikt, kan het medicijnniveau worden verhoogd.
Als u een van beide geneesmiddelen krijgt voorgeschreven, vertel dan uw arts en apotheker over alle andere geneesmiddelen en vrij verkrijgbare producten die u momenteel gebruikt. Vraag uw zorgverleners naar waarschuwingen en bijwerkingen.
Welke is het beste?
De effectiviteits- en veiligheidsprofielen van beide geneesmiddelen zijn relatief vergelijkbaar. Omdat elke persoon echter anders reageert op medicatie, zult u merken dat uw aandacht bij het ene medicijn beter is dan bij het andere. Uw arts kan u het ene medicijn en vervolgens het andere proberen om te bepalen welke het meest effectief is.
U kunt ook bijwerkingen hebben met het ene medicijn dat u niet heeft met het andere. U moet binnen enkele dagen na het starten van een nieuw medicijn weten of het effectief is en hoe goed u de bijwerkingen verdraagt.
Dextroamphetamine en amfetamine (Adderall) worden op grotere schaal voorgeschreven dan dextroamphetamine (Dexedrine), maar dat betekent niet dat je het niet zo goed of beter zou doen met dextroamphetamine. Zorg ervoor dat uw arts uw volledige medische geschiedenis heeft, zodat ze een weloverwogen aanbeveling kunnen doen. Aarzel niet om een ander medicijn of een andere dosis te vragen als u bij de eerste die u probeert geen adequate verlichting van de symptomen ervaart.
