Overzicht
Glazuur - of de harde buitenste laag van uw tanden - is een van de sterkste stoffen in uw lichaam. Maar het heeft wel grenzen. Een harde klap of overmatige slijtage kan ervoor zorgen dat de tanden gaan schilferen. Het resultaat is een gekarteld tandoppervlak dat scherp, zacht en misvormend kan zijn.
Oorzaken van afgebroken tanden
Tanden kunnen om een aantal redenen spanen. Veelvoorkomende oorzaken zijn:
- bijten op harde stoffen, zoals ijs of harde snoepjes
- vallen of auto-ongelukken
- contactsporten spelen zonder gebitsbeschermer
- tandenknarsen als je slaapt
Risicofactoren voor afgebroken tanden
Het is logisch dat verzwakte tanden eerder schilferen dan sterke tanden. Sommige dingen die de sterkte van een tand verminderen, zijn onder meer:
- Tandbederf en gaatjes eten het glazuur weg. Grote vullingen verzwakken ook de tanden.
- Tandenknarsen kan het glazuur slijten.
- Het eten van veel zuurproducerend voedsel, zoals vruchtensappen, koffie en gekruid voedsel, kan het glazuur afbreken en het tandoppervlak blootstellen.
- Zure reflux of brandend maagzuur, twee spijsverteringstoestanden, kunnen maagzuur in uw mond brengen, waar ze het tandglazuur kunnen beschadigen.
- Eetstoornissen of overmatig alcoholgebruik kunnen vaak braken veroorzaken, wat op zijn beurt glazuuretend zuur kan produceren.
- Suiker produceert bacteriën in je mond en die bacteriën kunnen het glazuur aantasten.
- Tandglazuur slijt na verloop van tijd, dus als u 50 jaar of ouder bent, neemt uw risico op verzwakt glazuur toe. In een studie gepubliceerd in de Journal of Endodontics was bijna tweederde van degenen met gebarsten tanden ouder dan 50.
Welke tanden lopen risico?
Elke verzwakte tand loopt risico. Maar een studie toont aan dat de tweede lagere kies - mogelijk omdat er bij het kauwen behoorlijk wat druk op wordt uitgeoefend - en tanden met vullingen het meest vatbaar zijn voor chippen. Dat gezegd hebbende, intacte tanden zijn ook onderhevig aan chippen.
Symptomen van een afgebroken tand
Als de chip klein is en niet aan de voorkant van je mond, weet je misschien niet dat je hem helemaal hebt. Als u echter symptomen heeft, kunnen deze zijn:
- een gekarteld oppervlak voelen wanneer u uw tong over uw tanden strijkt
- irritatie van het tandvlees rond de afgebroken tand.
- irritatie van uw tong door deze te "vangen" op de oneffen en ruwe rand van de tand
- pijn door druk op de tand tijdens het bijten, wat intens kan zijn als de chip in de buurt is van of de zenuwen van de tand blootlegt
Diagnose van een afgebroken tand
Uw tandarts kan via zichtbare inspectie van uw mond een diagnose stellen van een afgebroken tand. Ze houden ook rekening met uw symptomen en vragen u naar gebeurtenissen die mogelijk de chipping hebben veroorzaakt.
Behandelde tandbehandelingsopties
Behandeling van een afgebroken tand hangt over het algemeen af van de locatie, ernst en symptomen. Tenzij het hevige pijn veroorzaakt en het eten en slapen aanzienlijk verstoort, is het geen medisch noodgeval.
Toch moet u zo snel mogelijk een afspraak maken met uw arts om infectie of verdere schade aan de tand te voorkomen. Een kleine chip kan meestal worden behandeld door de tand eenvoudig glad te maken en te polijsten.
Voor uitgebreidere chips kan uw arts het volgende aanbevelen:
Bevestiging van de tanden
Als je nog steeds het afgebroken tandfragment hebt, plaats het dan in een glas melk om het vochtig te houden. Het calcium helpt het in leven te houden. Als je geen melk in je tandvlees hebt gestopt, zorg er dan voor dat je het niet doorslikt.
Ga dan onmiddellijk naar uw tandarts. Mogelijk kunnen ze het fragment weer op uw tand plakken.
Verlijmen
Een composiethars (plastic) materiaal of porselein (lagen van keramiek) wordt op het tandoppervlak gecementeerd en in zijn vorm gevormd. Ultraviolette lampen worden gebruikt om het materiaal uit te harden en te drogen. Na het drogen wordt er meer vormgegeven totdat het materiaal precies op uw tand past.
Obligaties kunnen tot 10 jaar meegaan.
Porselein fineer
Voordat u een fineer bevestigt, zal uw tandarts een deel van het tandglazuur gladstrijken om ruimte te maken voor het fineer. Meestal scheren ze minder dan een millimeter weg.
Uw tandarts maakt een afdruk van uw tand en stuurt deze naar een laboratorium om het fineer te maken. (In de tussentijd kan een tijdelijk fineer worden gebruikt.) Als het permanente fineer klaar is, zal uw tandarts het aan uw tand hechten.
Dankzij de duurzame materialen kon het fineer ongeveer 30 jaar meegaan.
Tandheelkundige onlays
Als de chip slechts een deel van uw tand aantast, kan uw tandarts een tandheelkundige laag voorstellen, die vaak op het oppervlak van kiezen wordt aangebracht. (Als uw tand aanzienlijk beschadigd is, kan uw tandarts een volledige tandkroon aanbevelen.) U kunt anesthesie krijgen, zodat de tandarts aan uw tanden kan werken om er zeker van te zijn dat er ruimte is voor een bekleding.
In veel gevallen zal uw arts een mal van uw tand nemen en deze naar een tandtechnisch laboratorium sturen om de onlay te maken. Zodra ze de onlay hebben, zullen ze deze op uw tand passen en vervolgens vastlijmen.
Met de technologische vooruitgang kunnen sommige tandartsen porseleinen onlays direct op kantoor frezen en die dag plaatsen.
Tandheelkundige onlays kunnen tientallen jaren meegaan, maar veel hangt af van het feit of u veel voedsel eet dat slijtage aan de onlay veroorzaakt en welke tand is aangetast. Een die bijvoorbeeld veel druk krijgt als je kauwt, zoals een kies, zal gemakkelijker slijten.
Tandheelkundige kosten
De kosten variëren enorm, afhankelijk van in welk deel van het land u woont. Andere factoren zijn de tand, de omvang van de chip en of de tandpulp (waar de zenuwen zijn) wordt aangetast. Over het algemeen is dit echter wat u zou kunnen verwachten:
- Tand schaven of gladmaken. Ongeveer $ 100.
- Bevestiging van de tanden. U moet betalen voor het tandheelkundig examen, dat meestal tussen de $ 50 en $ 350 ligt. Omdat het opnieuw aanbrengen van tanden niet veel materiaal vereist, moet de lading minimaal zijn.
- Verlijmen. $ 100 tot $ 1.000, afhankelijk van de complexiteit.
- Fineer of onlays. $ 500 tot $ 2.000, maar dit hangt af van het gebruikte materiaal en hoeveel de tand moet worden voorbereid voordat het fineer / de kroon wordt aangebracht.
Zelfzorg voor een afgebroken tand
Hoewel u hoogstwaarschijnlijk een tandarts nodig heeft om een afgebroken tand te repareren, zijn er stappen die u kunt nemen om letsel aan de tand te verminderen totdat u uw arts ziet.
- Plaats tijdelijk tandvulmateriaal, een theezakje, suikervrije kauwgom of tandheelkundige was over de gekartelde rand van de tand om uw tong en tandvlees te beschermen.
- Neem een ontstekingsremmende pijnstiller zoals ibuprofen (Advil, Motrin IB) als u pijn heeft.
- Plaats ijs op de buitenkant van je wang als de afgebroken tand irritatie van het gebied veroorzaakt.
- Flossen om voedsel dat tussen uw tanden zit te verwijderen, wat nog meer druk op uw afgebroken tand kan veroorzaken wanneer u kauwt.
- Kauw niet met de afgebroken tand.
- Veeg kruidnagelolie rond pijnlijk tandvlees om het gebied te verdoven.
- Draag een beschermende gebitsbeschermer tijdens het sporten of 's nachts als je je tanden knarst.
Complicaties van afgebroken tanden
Wanneer de chip zo groot is dat deze de wortel van uw tand begint te beïnvloeden, kan er een infectie optreden. Behandeling is meestal een wortelkanaalbehandeling. Hier enkele symptomen van een dergelijke infectie:
- pijn bij het eten
- gevoeligheid voor warm en koud
- koorts
- slechte adem of zure smaak in je mond
- gezwollen klieren in uw nek of kaakgebied
Outlook
Een afgebroken tand is een veelvoorkomend tandletsel. In de meeste gevallen veroorzaakt het geen significante pijn en kan het met succes worden behandeld met behulp van verschillende tandheelkundige procedures.
Hoewel het meestal niet als een tandheelkundig noodgeval wordt beschouwd, geldt dat hoe eerder u wordt behandeld, hoe groter de kans dat tandproblemen worden beperkt. Het herstel is over het algemeen snel nadat de tandheelkundige procedure is voltooid.
