Overzicht
Een verkalkt granuloom is een specifiek type weefselontsteking dat in de loop van de tijd is verkalkt. Wanneer iets "verkalkt" wordt genoemd, betekent dit dat het afzettingen van het element calcium bevat. Calcium heeft de neiging zich te hechten in weefsel dat geneest.
De vorming van granulomen wordt vaak veroorzaakt door een infectie. Tijdens een infectie omringen en isoleren immuuncellen vreemd materiaal, zoals bacteriën. Granulomen kunnen ook worden veroorzaakt door andere immuunsystemen of ontstekingsaandoeningen. Ze worden het meest aangetroffen in de longen. Maar ze zijn ook te vinden in andere organen van het lichaam, zoals de lever of milt.
Verkalkte vs. niet-gecalcificeerde granulomen
Niet alle granulomen zijn verkalkt. Granulomen bestaan uit een sferische cluster van cellen die het ontstoken weefsel omringen. Ze kunnen na verloop van tijd verkalken. Een verkalkt granuloom heeft een vergelijkbare dichtheid als bot en zal op een röntgenfoto helderder verschijnen dan het omringende weefsel.
Omdat niet-gecalcificeerde granulomen geen calciumafzettingen bevatten, kunnen ze op een röntgen- of CT-scan verschijnen als een minder duidelijke groep cellen. Hierdoor worden ze in eerste instantie vaak verkeerd gediagnosticeerd als kankergezwel als ze op deze manier worden bekeken.
Wat zijn de symptomen?
Als u een verkalkt granuloom heeft, weet u het misschien niet eens of ervaart u geen symptomen. Doorgaans veroorzaakt een granuloom alleen symptomen als het vanwege de grootte of de locatie het goed functioneren van een orgaan beïnvloedt.
Als u een verkalkt granuloom heeft en symptomen ervaart, kan dit komen door een aanhoudende onderliggende aandoening waardoor het granuloom is ontstaan.
Algemene oorzaken
De vorming van verkalkte granulomen in de longen is vaak het gevolg van infecties. Deze kunnen afkomstig zijn van een bacteriële infectie, zoals tuberculose (tbc). Verkalkte granulomen kunnen ook ontstaan door schimmelinfecties zoals histoplasmose of aspergillose. Niet-infectieuze oorzaken van longgranulomen zijn aandoeningen zoals sarcoïdose en Wegener-granulomatose.
Verkalkte granulomen kunnen zich ook vormen in andere organen dan de longen, zoals de lever of milt.
De meest voorkomende infectieuze oorzaken van levergranulomen zijn bacteriële infectie met tbc en de parasitaire infectie schistosomiasis. Bovendien is sarcoïdose de meest voorkomende niet-infectieuze oorzaak van levergranulomen. Bepaalde medicijnen kunnen ook levergranulomen veroorzaken.
Verkalkte granulomen kunnen zich in de milt vormen als gevolg van een bacteriële infectie met tbc of de schimmelinfectie histoplasmose. Sarcoïdose is een niet-infectieuze oorzaak van granulomen in de milt.
Hoe het wordt gediagnosticeerd
Mensen met verkalkte granulomen weten misschien niet eens dat ze er zijn. Ze worden vaak ontdekt wanneer u een beeldvormingsprocedure ondergaat, zoals een röntgenfoto of CT-scan.
Als uw arts een gebied van verkalking ontdekt, kunnen ze beeldtechnologie gebruiken om de grootte en het patroon van verkalking te evalueren om te bepalen of het een granuloom is. Verkalkte granulomen zijn bijna altijd goedaardig. Ze kunnen echter minder vaak worden omgeven door een kankertumor.
Uw arts kan ook aanvullende tests uitvoeren om te bepalen waardoor de granulomen zijn ontstaan. Als er bijvoorbeeld verkalkte granulomen in uw lever worden ontdekt, kan uw arts vragen naar uw medische en reisgeschiedenis. Ze kunnen ook laboratoriumtests uitvoeren om uw leverfunctie te evalueren. Indien nodig kan ook een biopsie worden uitgevoerd om een onderliggende aandoening te bevestigen die granuloomvorming heeft veroorzaakt.
Behandelingsopties
Omdat verkalkte granulomen bijna altijd goedaardig zijn, hebben ze meestal geen behandeling nodig. Als u echter een actieve infectie of aandoening heeft die granuloomvorming veroorzaakt, zal uw arts proberen dit te behandelen.
Als u een actieve bacteriële of schimmelinfectie heeft, zal uw arts een geschikt antibioticum of antischimmelmiddel voorschrijven. Het antiparasitaire geneesmiddel praziquantel kan worden gebruikt voor de behandeling van parasitaire infecties als gevolg van schistosomiasis.
Niet-infectieuze oorzaken van granulomen zoals sarcoïdose worden behandeld met corticosteroïden of andere immunosuppressiva om ontstekingen onder controle te houden.
Mogelijke complicaties
Soms kan granuloomvorming tot complicaties leiden. Complicaties van granuloomvorming zijn vaak te wijten aan de onderliggende aandoening die ze heeft veroorzaakt.
Het proces van granuloomvorming kan soms de weefselfunctie verstoren. Bijvoorbeeld, de parasitaire infectie schistosomiasis kan granulomen veroorzaken rond de eieren van de parasiet in de lever. Het proces van granuloomvorming kan op zijn beurt leiden tot fibrose van de lever. Dit is wanneer overtollig bindweefsel zich ophoopt in littekenweefsel in de lever. Dit kan de leverstructuur en -functie verstoren.
Als u een actieve infectie of een andere aandoening heeft die tot granuloomvorming leidt, is het erg belangrijk dat het wordt behandeld om complicaties te voorkomen.
Wat zijn de vooruitzichten?
Als u een of meer verkalkte granulomen heeft, is de kans groot dat u niet weet dat u ze heeft. Als bij u de diagnose verkalkt granuloom wordt gesteld, heeft het granuloom zelf waarschijnlijk geen behandeling nodig.
Als u een onderliggende aandoening of infectie heeft die tot granuloomvorming leidt, zal uw arts eraan werken om dat te behandelen. De individuele vooruitzichten zijn afhankelijk van de aandoening die wordt behandeld. Uw arts zal met u samenwerken om een behandelplan op te stellen en eventuele zorgen weg te nemen.
