Nieuwe inzichten in het kankergenoom hebben geleid tot veel nieuwe gerichte therapieën voor gevorderde borstkanker. Dit veelbelovende gebied van kankerbehandeling identificeert en valt kankercellen effectiever aan. Hier zijn zeven dingen die u moet weten over deze nieuwe groep precisiedrugs.
1. Wat zijn gerichte therapieën?
Gerichte therapieën gebruiken informatie over uw genen en eiwitten om kanker te voorkomen, diagnosticeren en behandelen. De therapieën zijn erop gericht specifieke kankercellen aan te vallen zonder gezonde cellen te beschadigen.
2. In welk opzicht verschilt gerichte therapie van standaard chemotherapie?
Standaard chemotherapie werkt door zowel normale als snel delende kankercellen te doden. Gerichte therapieën zijn ontworpen om de verspreiding van moleculaire doelen die verband houden met kanker te blokkeren.
Kankercellen verschillen van gezonde cellen. Gerichte therapieën kunnen kankercellen detecteren en vervolgens hun groei vernietigen of belemmeren zonder niet-kankercellen te beschadigen. Dit type behandeling wordt beschouwd als een soort chemotherapie, hoewel het anders werkt. Gerichte therapieën hebben ook vaak minder bijwerkingen dan standaard chemotherapie.
3. Hoe worden gerichte therapieën ontwikkeld?
De eerste stap bij het ontwikkelen van een gerichte therapie is het identificeren van moleculaire merkers die een sleutelrol spelen bij de groei en overleving van kankercellen. Zodra een marker is geïdentificeerd, wordt een therapie ontwikkeld die de productie of overleving van kankercellen verstoort. Dit kan worden gedaan door ofwel de activiteit van de marker te verminderen of te voorkomen dat deze zich bindt aan een receptor die normaal gesproken wordt geactiveerd.
4. Wat zijn de goedgekeurde gerichte therapieën en hoe werken ze?
- Hormoontherapieën vertragen of stoppen de groei van hormoongevoelige tumoren waarvoor bepaalde hormonen nodig zijn om te groeien.
- Signaaltransductieremmers blokkeren de activiteiten van moleculen die deelnemen aan signaaltransductie, het proces waarbij een cel reageert op signalen uit zijn omgeving.
- Genexpressiemodulatoren (GEM) wijzigen de functie van eiwitten die een rol spelen bij het beheersen van genexpressie.
- Apoptose-inductoren zorgen ervoor dat kankercellen apoptose ondergaan, het proces van gecontroleerde celdood.
- Angiogenese-remmers blokkeren de groei van nieuwe bloedvaten en beperken daardoor de bloedtoevoer die nodig is om tumoren te laten groeien.
- Immunotherapieën activeren het immuunsysteem om kankercellen te vernietigen.
- Monoklonale antilichamen (mAb of moAb) leveren giftige moleculen om specifieke kankercellen aan te vallen en te doden door zich als een magneet te gedragen om ze te vinden en ze te blokkeren en hun reproductie te blokkeren.
5. Wie is kandidaat voor gerichte therapie?
Wanneer de Amerikaanse Food and Drug Administration een bepaalde gerichte therapie goedkeurt, bepalen ze de specifieke omstandigheden wanneer deze kan worden gebruikt. Ze bepalen ook wie geschikt is voor behandeling. Over het algemeen worden gerichte therapieën gebruikt om mensen te behandelen met een bepaalde mutatie die de behandeling kan detecteren. Ze werken om de kankercellen van die mutatie te vernietigen of te remmen. Gerichte therapie kan ook een optie zijn voor mensen van wie de kanker niet reageerde op andere therapieën, zich heeft verspreid of niet geschikt is voor operaties.
6. Zijn er beperkingen voor gerichte therapie?
Kankercellen kunnen resistent worden door te muteren waardoor de gerichte therapie niet meer effectief is. Als dat zo is, kan de tumor een nieuwe weg vinden om groei te bereiken die niet afhankelijk is van het doelwit. In sommige gevallen kan gerichte behandeling het beste werken door twee therapieën of meer traditionele geneesmiddelen voor chemotherapie te combineren.
7. Wat zijn de meest voorkomende bijwerkingen van gerichte therapie?
De meest voorkomende bijwerkingen van gerichte therapieën zijn onder meer:
- zwakheid
- misselijkheid
- braken
- diarree
- hoofdpijn
- moeilijkheid
- ademen
- huiduitslag
Andere bijwerkingen zijn onder meer haardepigmentatie, problemen met bloedstolling en wondgenezing en hoge bloeddruk.