Milia: Definitie, Oorzaken En Verwijdering

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is een miliumcyste?

Een miliumcyste is een kleine, witte bult die meestal op de neus en wangen verschijnt. Deze cysten komen vaak voor in groepen. Meerdere cysten worden milia genoemd.

Milia treedt op wanneer keratine vast komt te zitten onder het huidoppervlak. Keratine is een sterk eiwit dat meestal wordt aangetroffen in huidweefsels, haar en nagelcellen.

Milia kan voorkomen bij mensen van alle etnische groepen of leeftijden. Ze komen echter het meest voor bij pasgeborenen.

Blijf lezen voor meer informatie over milia, hun oorzaken en wat u kunt doen om ze te behandelen.

Wat zijn de symptomen van milia?

Milia zijn kleine, koepelvormige bultjes die meestal wit of geel zijn. Ze jeuken meestal niet of zijn pijnlijk. Ze kunnen bij sommige mensen echter ongemak veroorzaken. Door ruwe lakens of kleding kan milia geïrriteerd en rood lijken.

Cysten worden meestal aangetroffen op het gezicht, de lippen, de oogleden en de wangen. Ze zijn echter ook te vinden op andere delen van het lichaam, zoals de romp of geslachtsorganen.

Ze worden vaak verward met een aandoening die Epstein-parels wordt genoemd. Bij deze aandoening verschijnen onschadelijke witgele cysten op het tandvlees en de mond van een pasgeborene. Milia wordt ook vaak onnauwkeurig "babyacne" genoemd.

Hoe ziet milia eruit?

Wat veroorzaakt milia?

Oorzaken bij pasgeborenen verschillen van die bij oudere kinderen en volwassenen.

Pasgeborenen

De oorzaak van milia bij pasgeborenen is onbekend. Het wordt vaak aangezien voor babyacne, die wordt veroorzaakt door hormonen van de moeder.

In tegenstelling tot babyacne veroorzaakt milia geen ontsteking of zwelling. Zuigelingen met milia worden er meestal mee geboren, terwijl baby-acne pas twee tot vier weken na de geboorte verschijnt.

Oudere kinderen en volwassenen

Bij oudere kinderen en volwassenen wordt milia meestal geassocieerd met een vorm van huidbeschadiging. Dit kan zijn:

• blaarvorming als gevolg van een huidaandoening, zoals epidermolysis bullosa (EB), cicatriciale pemfigoïd of porfyrie cutanea tarda (PCT)
• blaarvorming, zoals poison ivy
• brandwonden
• langdurige zonneschade
• langdurig gebruik van steroïde crèmes
• huidvernieuwingsprocedures, zoals dermabrasie of laserresurfacing

Milia kan zich ook ontwikkelen als de huid haar natuurlijke vermogen om te scrubben verliest. Dit kan gebeuren als gevolg van veroudering.

Wat zijn de soorten milia?

Milia-typen worden geclassificeerd op basis van de leeftijd waarop de cysten voorkomen of waardoor de cysten zich ontwikkelen. Deze typen vallen ook in primaire of secundaire categorieën.

Primaire milia worden direct gevormd uit ingesloten keratine. Deze cysten worden meestal aangetroffen op de gezichten van zuigelingen of volwassenen.

Secundaire milia lijken op elkaar, maar ze ontwikkelen zich nadat iets de kanalen die naar het huidoppervlak leiden verstopt, zoals na een verwonding, verbranding of blaarvorming.

Milia bij pasgeborenen

Neonatale milia wordt beschouwd als primaire milia. Het ontwikkelt zich bij pasgeborenen en verdwijnt binnen een paar weken. Cysten worden meestal gezien op het gezicht, de hoofdhuid en de bovenlichaam. Volgens Seattle Children's Hospital komt milia voor bij 40 procent van de pasgeboren baby's.

Primaire milia bij oudere kinderen en volwassenen

Cysten zijn te vinden rond de oogleden, het voorhoofd en op de geslachtsorganen. Primaire milia kan binnen enkele weken verdwijnen of enkele maanden aanhouden.

Juveniele milia

Zeldzame genetische aandoeningen die de huid aantasten, kunnen leiden tot juveniele milia. Deze kunnen zijn:

• Nevoid basaalcelcarcinoomsyndroom (NBCCS). NBCCS kan leiden tot basaalcelcarcinoom (BCC).
• Pachyonychia congenita. Deze aandoening kan dikke of abnormaal gevormde nagels veroorzaken.
• Syndroom van Gardner. Deze zeldzame genetische aandoening kan na verloop van tijd leiden tot darmkanker.
• Bazex-Dupré-Christol-syndroom. Dit syndroom beïnvloedt de haargroei en het vermogen om te zweten.

Milia en plaque

Deze aandoening wordt vaak geassocieerd met genetische of auto-immuun huidaandoeningen, zoals discoïde lupus of lichen planus. Milia en plaque kunnen de oogleden, oren, wangen of kaak aantasten.

De cysten kunnen enkele centimeters in diameter zijn. Het wordt voornamelijk gezien bij vrouwen van middelbare leeftijd, maar kan voorkomen bij volwassenen of kinderen van elke leeftijd of elk geslacht.

Meerdere uitbarstende milia

Dit type milia bestaat uit jeukende gebieden die op het gezicht, de bovenarmen en de romp kunnen verschijnen. De cysten verschijnen vaak na verloop van tijd, variërend van enkele weken tot enkele maanden.

Traumatische milia

Deze cysten treden op wanneer huidletsel is opgetreden. Voorbeelden zijn ernstige brandwonden en huiduitslag. De cysten kunnen geïrriteerd raken, waardoor ze rood worden langs de randen en wit in het midden.

Milia geassocieerd met drugs of producten

Het gebruik van steroïde crèmes kan milia veroorzaken op de huid waar de crème wordt aangebracht. Deze bijwerking is echter zeldzaam.

Sommige ingrediënten in huidverzorgings- en make-upproducten kunnen bij sommige mensen milia veroorzaken. Als u een milia-gevoelige huid heeft, vermijd dan de volgende ingrediënten:

• vloeibare paraffine
• vloeibare aardolie
• Petroleum
• paraffinum liquidum
• petrolatum vloeistof
• aardolie

Dit zijn allemaal soorten minerale olie die milia kunnen veroorzaken. Lanoline kan ook de vorming van milia versterken.

Hoe wordt milia gediagnosticeerd?

Uw arts zal uw huid onderzoeken om te bepalen of u milia heeft op basis van het uiterlijk van de cysten. Biopsieën van huidlaesies zijn alleen in zeldzame gevallen nodig.

Hoe wordt milia behandeld?

Er is geen behandeling nodig voor milia bij zuigelingen. De cysten verdwijnen meestal binnen een paar weken.

Bij oudere kinderen en volwassenen zal milia binnen een paar maanden verdwijnen. Als deze cysten ongemak veroorzaken, zijn er behandelingen die effectief kunnen zijn om ze te elimineren.

Ze bevatten:

• Cryotherapie. Vloeibare stikstof bevriest de milia. Het is de meest gebruikte verwijderingsmethode.
• Deroofing. Een steriele naald haalt de inhoud van de cyste eruit.
• Actuele retinoïden. Deze vitamine A-bevattende crèmes helpen je huid te scrubben.
• Chemische peeling. Chemische peeling zorgt ervoor dat de eerste laag van de huid loslaat, waardoor een nieuwe huid ontstaat.
• Laserablatie. Een kleine laser richt zich op de getroffen gebieden om de cysten te verwijderen.
• Diathermy. Extreme hitte vernietigt de cysten.
• Vernietiging curettage. De cysten worden operatief geschraapt en dichtgeschroeid.

Wat zijn de vooruitzichten?

Milia veroorzaakt geen langdurige problemen. Bij pasgeborenen verdwijnen de cysten meestal binnen een paar weken na de geboorte. Hoewel het proces bij oudere kinderen en volwassenen langer kan duren, wordt milia niet als schadelijk beschouwd.

Als uw toestand binnen een paar weken niet verbetert, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen ervoor zorgen dat het geen andere huidaandoening is.