Overzicht
Je milt is een klein maar hardwerkend orgaan verborgen achter je buik en onder je middenrif. Het werkt als een filter voor je bloed. Oude, beschadigde of abnormale rode bloedcellen worden gevangen in een doolhof van nauwe tunnels in de milt. Gezonde rode bloedcellen gaan gemakkelijk door de milt en blijven circuleren in uw bloedbaan.
De milt kan ook bepaalde bacteriën of virussen uit uw bloed filteren ter ondersteuning van het immuunsysteem van het lichaam. Wanneer een ziekteverwekkend micro-organisme de bloedbaan binnendringt, produceren uw milt en lymfeklieren lymfocyten, een soort witte bloedcellen die antilichamen kunnen maken om infecties te bestrijden.
In tegenstelling tot de meeste andere organen in uw lichaam, verandert uw milt gedurende uw hele leven in grootte - meestal als reactie op ziekte of letsel. Een virale infectie, zoals mononucleosis, of een bacteriële infectie, zoals syfilis, behoren tot de aandoeningen die kunnen leiden tot een vergrote milt.
De grootte van een normale, gezonde milt kan aanzienlijk verschillen van persoon tot persoon. Je geslacht en lengte kunnen ook van invloed zijn op de grootte. Over het algemeen is een milt voor volwassenen ongeveer 5 inch lang, 3 inch breed, 1,5 inch dik en weegt ongeveer 6 gram.
Vrouwen hebben meestal een kleinere milt dan mannen, en langere mensen hebben meestal een grotere milt dan kortere mensen. In een studie in het tijdschrift Radiology suggereerden onderzoekers dat mannen, afgezien van mannen die over het algemeen langer zijn dan vrouwen, doorgaans ook een grotere massa rode bloedcellen hebben dan vrouwen.
Grootte van milt op leeftijd
Uw milt groeit, net als de rest van uw lichaam, met de leeftijd. Zodra u echter volwassen bent, heeft uw milt de neiging om elk voorbijgaand decennium licht te krimpen. Hieronder volgt een lijst van de bovengrens van de normale miltlengte per leeftijd tot 15 jaar. Voor jongens en meisjes is er relatief weinig verschil in grootte, blijkt uit een studie gepubliceerd in het American Journal of Roentgenology. De gemiddelde miltlengte per leeftijd was tot:
| Leeftijd | Lengte |
| 3 maanden | 1,9 inch (6,0 cm) |
| 6 maanden | 2,6 inch (6,5 cm) |
| 12 maanden | 2,8 inch (7,0 cm) |
| 2 jaar | 3,1 inch (8,0 cm) |
| 4 jaar | 3,5 inch (9,0 cm) |
| 6 jaar | 3,7 inch (9,5 cm) |
| 8 jaar | 3,9 inch (10,0 cm) |
| 10 jaar | 4,3 inch (11,0 cm) |
| 12 jaar | 4,5 inch (11,5 cm) |
| 15 jaar | 4,7 inch (12,0 cm) voor meisjes, 5,1 inch (13,0 cm) voor jongens |
In een afzonderlijke studie bij volwassenen ontdekten onderzoekers dat de miltlengte heel weinig veranderde van de late tienerjaren tot de leeftijd van 40 tot 50 jaar.
Voor vrouwen was de gemiddelde miltlengte:
| Leeftijd | Lengte |
| 31 tot 40 jaar | 4,9 inch (12,4 cm) |
| 41 tot 50 jaar | 4,8 inch (12,2 cm) |
| 60 tot 70 jaar | 4,7 inch (12,1 cm) |
| 71 tot 80 jaar | 4,4 inch (11,2 cm) |
| 81 tot 88 jaar | 4,0 inch (10,4 cm) |
Voor mannen bedroeg de gemiddelde miltlengte:
| Leeftijd | Lengte |
| 31 tot 40 jaar | 4,7 inch (12,1 cm) |
| 41 tot 50 jaar | 5,3 inch (13,4 cm) |
| 60 tot 70 jaar | 4,5 inch (11,5 cm) |
| 71 tot 80 jaar | 4,4 inch (11,2 cm) |
| 81 tot 88 jaar | 4,6 inch (11,7 cm) |
Er is een grote variatie in miltgrootte van persoon tot persoon, waarbij leeftijd, lengte en geslacht allemaal de miltlengte beïnvloeden. Andere studies hebben enigszins verschillende gemiddelden gevonden. De sleutel om te onthouden is dat uw milt tijdens de kindertijd gestaag groeit, de groei naar volwassenheid vertraagt en vervolgens op oudere leeftijd krimpt.
Ziekte of andere omstandigheden kunnen de miltgrootte op elke leeftijd beïnvloeden. De milt kan ook extra bloed bevatten. Afhankelijk van hoeveel er op een bepaald moment in reserve wordt gehouden, kunnen de lengte en het volume van de milt veranderen. De reserve is handig als u ooit een medisch noodgeval heeft en bloed verliest. Het extra bloed kan ervoor zorgen dat het bloed korte tijd blijft stromen totdat het bloeden stopt.
Het bepalen van de miltgrootte en diagnose met een echografie
Tijdens een lichamelijk onderzoek kan uw arts meestal zien of uw milt is vergroot. Een bloedtest om uw niveau van rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes te controleren, kan ook worden besteld om de oorzaak van een miltvergroting te diagnosticeren.
Beeldvormingstests, inclusief echografie, helpen de grootte van uw milt te meten en of deze uw andere organen verdringt.
Een abdominale echografie heeft vaak de voorkeur voor het evalueren van de milt, omdat het gemakkelijk te doen is en er geen straling nodig is. Ultrasound maakt gebruik van geluidsgolven om beelden van binnen in het lichaam op een computerscherm te maken. Aan de buitenkant van de buik wordt een echo-staafje ingewreven, dat met een speciale gel is bedekt. Deze gel helpt de geluidsgolven door de huid en naar de delen in het lichaam te transporteren.
Echografie kan meestal de lengte van de milt nauwkeurig langs een middellijn (as) meten. Het kan ook de breedte en dikte van de milt meten, wat de arts meestal kan vertellen of het orgaan abnormaal groot of klein is. In de meeste gevallen gaat het echter om een vergrote milt.
Een abdominale echografie kan ook helpen bij het detecteren van andere aandoeningen. Sommigen van hen zijn onder meer:
- abnormale leverfunctie
- nierstenen
- galstenen
- vergroting van andere organen, zoals de lever of galblaas
- abdominaal aorta-aneurysma (uitstulping in de hoofdslagader die het grootste deel van het lichaam van bloed voorziet)
- tumoren of andere verdachte gezwellen overal in de buikstreek
De afhaalmaaltijd
Kleine afwijkingen in miltgrootte komen vaak voor en zijn geen reden tot bezorgdheid. Als u echter vermoedt dat uw milt is vergroot of als u orgaangerelateerde problemen heeft, ga dan snel naar een arts. Als een infectie deze tijdelijke vergroting van de milt veroorzaakt, hoe sneller u de diagnose en behandeling krijgt, hoe beter.
Als u de onderliggende oorzaak van uw miltgroei behandelt, zal deze er meestal voor zorgen dat deze terugkeert naar een normale, gezonde maat. In zeer ernstige gevallen van miltdisfunctie kan het orgel worden verwijderd. U loopt een groter risico op infecties, maar dat betekent alleen dat het nog belangrijker is om op de hoogte te blijven van vaccinaties en andere preventieve maatregelen, zoals uw handen grondig en regelmatig wassen of mensen vermijden die mogelijk een besmettelijke infectie hebben.
