Overzicht
Het sleutelbeen (sleutelbeen) is een lang, slank bot dat je armen met je lichaam verbindt. Het loopt horizontaal tussen de bovenkant van je borstbeen (borstbeen) en schouderbladen (schouderblad).
Gebroken sleutelbeenderen (ook wel sleutelbeenfracturen genoemd) komen vrij vaak voor en vertegenwoordigen ongeveer 5 procent van alle volwassen fracturen. Sleutelbeenfracturen komen zelfs vaker voor bij kinderen, wat neerkomt op 8 tot 15 procent van alle kinderfracturen.
Een Zweedse studie uit 2016 wees uit dat 68 procent van de sleutelbeenfracturen bij mannen voorkwam. De 15- tot 24-jarigen waren met 21 procent de grootste leeftijdsgroep onder de mannen. Maar bij mensen ouder dan 65 jaar hadden meer vrouwen dan mannen sleutelbeenderen gebroken.
Elke fractuur is anders, maar 80 procent ervan vindt plaats in het middelste deel van het sleutelbeen, dat niet sterk is vastgemaakt door ligamenten en spieren.
Sportblessures, valpartijen en verkeersongevallen zijn de meest voorkomende oorzaken van gebroken sleutelbeenderen.
Gebroken sleutelbeen tekenen
Wanneer u uw sleutelbeen breekt, heeft u waarschijnlijk veel pijn en heeft u moeite om uw arm te bewegen zonder meer pijn te veroorzaken. Mogelijk hebt u ook:
- zwelling
- stijfheid
- onvermogen om je schouder te bewegen
- tederheid
- blauwe plekken
- een hobbel of verhoogd gebied tijdens de pauze
- knarsend of knetterend geluid wanneer u uw arm beweegt
- voorwaartse verslapping van je schouder
Oorzaken van gebroken sleutelbeen
De meest voorkomende oorzaak van gebroken sleutelbeenderen is een directe klap op de schouder die breekt of het bot breekt. Dit kan gebeuren bij een neerwaartse val op je schouder of op een uitgestrekte arm. Het kan ook gebeuren bij een auto-aanrijding.
Sportblessures zijn een veelvoorkomende oorzaak van gebroken sleutelbeenderen, vooral bij jongere mensen. Het sleutelbeen hard niet volledig uit tot je ongeveer 20 bent.
Contactsporten zoals voetbal en hockey kunnen leiden tot schouderblessures, net als andere sporten waarbij een val meestal plaatsvindt bij hoge snelheden of op een neerwaarts traject, zoals skiën of skateboarden.
Zuigelingen
Bij pasgeborenen kan hun sleutelbeen tijdens de bevalling worden gebroken. Het is belangrijk voor ouders om op te merken of uw baby symptomen heeft van een gebroken sleutelbeen, zoals huilen wanneer u hun schouder aanraakt.
Diagnose
Uw arts zal u vragen naar uw symptomen en hoe de blessure is ontstaan. Ze zullen ook uw schouder onderzoeken en u waarschijnlijk vragen om te proberen uw arm, hand en vingers te bewegen.
Soms is de locatie van de breuk duidelijk, omdat je bot onder je huid omhoog duwt. Afhankelijk van het type pauze, wil de arts mogelijk controleren of ook zenuwen of bloedvaten zijn beschadigd.
De arts zal schouderröntgenfoto's bestellen om de exacte locatie van de breuk te laten zien, hoeveel de botuiteinden zijn verplaatst en of andere botten zijn gebroken. Soms bestellen ze ook een CT-scan om de pauze of pauzes in meer detail te bekijken.
Gebroken sleutelbeenfoto's
Behandeling van gebroken sleutelbeen
Behandeling voor een gebroken sleutelbeen hangt af van het type en de ernst van uw fractuur. Er zijn risico's en voordelen voor zowel niet-chirurgische als chirurgische behandelingen. U kunt uw behandelingsopties het beste met uw arts bespreken.
In het verleden werd gedacht dat niet-chirurgische behandeling voor een pauze in het midden van het sleutelbeen het beste was. Maar in de afgelopen jaren, zo meldde een onderzoek uit 2016, werd chirurgische behandeling de overhand.
Een meta-analyse uit 2015 van chirurgische en niet-chirurgische behandeling wees uit dat het percentage complicaties 25 procent was, ongeacht welke behandeling werd gekozen. Beide onderzoeken vereisten meer onderzoek om te bepalen welke soorten pauzes het meest profiteren van een operatie.
Conservatieve, niet-chirurgische behandeling
Bij niet-chirurgische behandeling kunt u het volgende verwachten:
- Armsteun. Je gewonde arm wordt geïmmobiliseerd in een slinger of omslag om het bot op zijn plaats te houden. Het is belangrijk om de beweging te beperken totdat je bot is genezen.
- Pijnstillers. Een arts kan zelfzorggeneesmiddelen voorschrijven, zoals ibuprofen of paracetamol.
- IJs. Een arts kan de eerste paar dagen ijspakkingen aanbevelen om pijn te verlichten.
- Fysiotherapie. Een arts of een fysiotherapeut kan u zachte oefeningen laten zien om stijfheid te voorkomen terwijl uw botten genezen. Zodra uw botten zijn genezen, kan uw arts een revalidatieprogramma adviseren om uw arm kracht en flexibiliteit te geven.
Een complicatie van conservatieve behandeling is dat het bot niet goed uitgelijnd kan raken. Dit heet malunion. Mogelijk hebt u verdere behandeling nodig, afhankelijk van hoe malunion uw armfunctie beïnvloedt.
In sommige gevallen heeft u mogelijk een bult op uw huid boven de pauze. De bult wordt meestal met de tijd kleiner.
Chirurgie
Als uw gebroken sleutelbeen gefragmenteerd, op meer dan één plaats gebroken of slecht uitgelijnd is, kan een operatie worden aanbevolen. Meestal omvat het behandelen van complexe pauzes:
- herpositionering van uw sleutelbeen
- metalen schroeven en een metalen plaat of alleen pinnen en schroeven plaatsen om het bot op zijn plaats te houden zodat het goed geneest
- het dragen van een draagdoek na de operatie om de arm enkele weken te immobiliseren
- pijnstillers nemen zoals voorgeschreven na de operatie
- follow-up röntgenfoto's om genezing te volgen
Spelden en schroeven worden verwijderd zodra het bot is genezen. Metalen platen worden meestal niet verwijderd tenzij er irritatie is van de bovenliggende huid.
Er kunnen chirurgische complicaties zijn, zoals problemen met botgenezing, irritatie door de ingebrachte hardware, infectie of longletsel.
Artsen onderzoeken momenteel minimaal invasieve artroscopische chirurgie voor gebroken sleutelbeenderen.
Gebroken sleutelbeen bij kinderen | Behandeling voor kinderen
Gebroken sleutelbeenderen bij kinderen genezen meestal zonder operatie. Er zijn weinig meldingen van complicaties in de medische literatuur.
Herstel van gebroken sleutelbeen
Gebroken sleutelbeenderen hebben gewoonlijk zes tot acht weken nodig om te genezen voor volwassenen en drie tot zes weken bij jonge kinderen. Genezingstijden zijn afhankelijk van de individuele fractuur.
In de eerste vier tot zes weken mag u niets zwaarder dan vijf pond tillen of proberen uw arm boven schouderhoogte te heffen.
Zodra het bot is genezen, duurt het waarschijnlijk nog een paar weken voordat fysiotherapie om uw arm en schouder weer normaal te laten functioneren. Over het algemeen kunnen mensen binnen drie maanden weer aan reguliere activiteiten beginnen.
Slapen
Slapen met een gebroken sleutelbeen kan ongemakkelijk zijn. Verwijder de slinger 's nachts en gebruik extra kussens om jezelf op te zetten.
Pijnbeheersing
Gebruik vrij verkrijgbare pijnstillers om pijn te beheersen. Ice packs kunnen ook helpen.
Fysiotherapie
Blijf bij een zachte fysiotherapie-routine om te voorkomen dat uw arm verstijft terwijl deze geneest. Dit kan wat massage van zacht weefsel omvatten, een bal in uw hand knijpen en isometrische rotatie. U kunt uw elleboog, handen en vingers bewegen als dat comfortabeler wordt.
Zodra de pauze is genezen, kan uw arts of fysiotherapeut u oefeningen geven om uw schouder en arm te versterken. Deze kunnen bewegingsoefeningen en geleidelijke gewichtheffen omvatten.
Uw arts zal beoordelen wanneer u terugkeert naar uw normale activiteiten. Ze zullen ook adviseren wanneer u een specifieke training kunt starten voor een terugkeer naar sport. Voor kinderen kan dit binnen zes weken zijn voor contactloze sporten en acht tot twaalf weken voor contactsporten.
Resultaat
Gebroken sleutelbeenderen komen vrij vaak voor en genezen meestal zonder complicaties. Elke case is uniek. Bespreek met uw arts of een chirurgische of niet-chirurgische behandeling het beste bij u past.
Het is belangrijk om vast te houden aan een routine voor fysiotherapie om volledig gebruik te maken van uw arm en schouder.
