9 Veelvoorkomende Hiv-symptomen Bij Vrouwen Die Niet Mogen Worden Genegeerd

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Vroege symptomen van HIV kunnen mild zijn en gemakkelijk worden afgewezen. Maar zelfs zonder merkbare symptomen kan een hiv-positieve persoon het virus nog steeds aan anderen doorgeven. Dat is een van de vele redenen waarom het belangrijk is dat mensen hun hiv-status kennen. Vrouwen kunnen zich afvragen hoe de hiv-symptomen voor hen verschillen van die bij mannen. Veel hiv-symptomen zijn hetzelfde voor mannen en vrouwen, maar niet allemaal. Hier is een lijst met negen veelvoorkomende symptomen, waaronder symptomen die specifiek zijn voor vrouwen.

1. Vroege, griepachtige symptomen

In de eerste weken na het oplopen van hiv is het niet ongebruikelijk dat mensen zonder symptomen zijn. Sommige mensen kunnen milde griepachtige symptomen hebben, waaronder:

koorts
hoofdpijn
gebrek aan energie
opgezette lymfeklieren
uitslag

Deze symptomen verdwijnen vaak binnen een paar weken. In sommige gevallen kan het wel 10 jaar duren voordat er ernstigere symptomen optreden.

2. Huiduitslag en huidzweren

De meeste mensen met hiv ontwikkelen huidproblemen. Uitslag is een veel voorkomend symptoom van HIV en veel verschillende soorten huiduitslag worden geassocieerd met de aandoening. Ze kunnen een symptoom zijn van HIV zelf of het gevolg zijn van een gelijktijdige infectie of aandoening. Als er uitslag optreedt, is het een goed idee om een medische zorgverlener zijn medische geschiedenis te laten beoordelen. Ze kunnen een volledige medische geschiedenis gebruiken om te bepalen welke diagnostische tests nodig zijn. Zweren of laesies kunnen zich ook vormen op de huid van de mond, geslachtsorganen en anus van mensen met hiv. Met de juiste medicatie kunnen huidproblemen echter minder ernstig worden.

3. Gezwollen klieren

Lymfeklieren bevinden zich door het hele menselijk lichaam, inclusief de nek, achterkant van het hoofd, oksels en lies. Als onderdeel van het immuunsysteem weren lymfeklieren infecties af door immuuncellen op te slaan en pathogenen te filteren. Terwijl HIV zich begint te verspreiden, gaat het immuunsysteem in een hogere versnelling. Het resultaat is vergrote lymfeklieren, algemeen bekend als gezwollen klieren. Het is vaak een van de eerste tekenen van hiv. Bij mensen met hiv kunnen gezwollen klieren enkele maanden aanhouden.

4. Infecties

HIV maakt het voor het immuunsysteem moeilijker om ziektekiemen te bestrijden, dus het is gemakkelijker voor opportunistische infecties (OI's). Sommige hiervan zijn longontsteking, tuberculose en orale of vaginale candidiasis. Gistinfecties (een type candidiasis) en bacteriële infecties komen vaker voor bij hiv-positieve vrouwen, maar zijn ook moeilijker te behandelen. Over het algemeen zijn mensen met hiv ook vatbaarder voor infecties op de volgende gebieden:

huid
ogen
longen
nieren
spijsverteringsstelsel
hersenen

HIV kan het ook moeilijker maken om veelvoorkomende aandoeningen zoals griep te behandelen. Het nemen van antiretrovirale medicijnen en het bereiken van virale onderdrukking zal het risico van een persoon om OI's te krijgen echter drastisch verminderen. Andere voorzorgsmaatregelen, waaronder veelvuldig handen wassen, kunnen ook sommige van deze ziekten en hun complicaties helpen voorkomen.

5. Koorts en nachtelijk zweten

Mensen met hiv kunnen langdurig lichte koorts krijgen. Een temperatuur tussen 37,7 ° C (99,8 ° F) en 38,2 ° C (100,8 ° F) wordt beschouwd als lichte koorts. Het lichaam krijgt koorts als er iets mis is, maar de oorzaak is niet altijd duidelijk. Omdat het een lichte koorts is, negeren degenen die zich niet bewust zijn van hun hiv-positieve status het symptoom. Soms kan koorts gepaard gaan met nachtelijk zweten dat de slaap kan verstoren.

6. Menstruele veranderingen

Vrouwen met hiv kunnen veranderingen in hun menstruatiecyclus ervaren. Hun menstruatie kan lichter of zwaarder zijn dan normaal, of ze hebben helemaal geen menstruatie. HIV-positieve vrouwen kunnen ook ernstigere premenstruele symptomen hebben.

7. Verhoogde uitbraken van andere seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's)

Bij mensen die al een andere seksueel overdraagbare infectie (soa) hebben, kan hiv leiden tot verergering van de symptomen. Humaan papillomavirus (HPV), dat genitale wratten veroorzaakt, is actiever bij mensen met hiv. HIV kan ook vaker - en intenser - uitbraken veroorzaken bij mensen met genitale herpes. Hun lichaam reageert mogelijk ook niet zo goed op hun herpesbehandeling.

8. Ontstekingsziekte van het bekken (PID)

Pelvic inflammatory disease (PID) is een infectie van de baarmoeder, eileiders en eierstokken. PID bij hiv-positieve vrouwen is mogelijk moeilijker te behandelen. Ook kunnen de symptomen langer aanhouden dan normaal of vaker terugkeren.

9. Geavanceerde symptomen van HIV en AIDS

Naarmate HIV vordert, kunnen de symptomen zijn:

diarree
misselijkheid en overgeven
gewichtsverlies
ernstige hoofdpijn
gewrichtspijn
spierpijn
kortademigheid
chronische hoest
problemen met slikken

In de latere stadia kan hiv leiden tot:

korte-termijngeheugenverlies
mentale verwarring
coma

Het meest geavanceerde stadium van HIV is het verworven immuundeficiëntie-syndroom (AIDS). In dit stadium is het immuunsysteem ernstig aangetast en worden infecties steeds moeilijker te bestrijden. Een persoon krijgt de diagnose AIDS wanneer het aantal CD4-cellen onder de 200 cellen per kubieke millimeter bloed (mm3) daalt. Op dit moment neemt het risico op bepaalde vormen van kanker toe. Deze zogenaamde "AIDS-bepalende kankers" omvatten Kaposi-sarcoom, non-Hodgkin-lymfoom en baarmoederhalskanker (specifiek voor vrouwen).

Het risico op hiv verminderen

HIV wordt overgedragen via lichaamsvloeistoffen. Dit kan gebeuren door naalden te delen tijdens drugsgebruik of door geslachtsgemeenschap. De belangrijkste manieren om het risico op HIV te verminderen zijn onder meer:

geen naalden delen bij het gebruik van geïnjecteerde medicijnen
het nemen van profylaxe vóór blootstelling (PrEP); de US Preventive Services Task Force (USPSTF) beveelt deze preventieve medicatie aan voor mensen met bekende risicofactoren voor hiv
niet douchen na seks; het kan de natuurlijke balans van bacteriën en gist in de vagina veranderen, waardoor een bestaande infectie erger wordt of het risico op het oplopen van hiv en soa's toeneemt
correct gebruik van een condoom, zo niet in een monogame relatie met een hiv-negatieve partner

Vrouwen zonder hiv die hiv-positieve partners hebben, lopen geen risico het virus op te lopen als hun partner dagelijks hiv-medicatie gebruikt en virale onderdrukking bereikt, hoewel voortdurend gebruik van een condoom wordt aanbevolen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) vormen hiv-positieve mensen 'in feite geen risico' om hiv over te dragen wanneer hun virale lading consistent wordt gemeten bij minder dan 200 exemplaren van hiv per milliliter (ml) bloed. Het kennen van de risicofactoren is een belangrijk onderdeel van HIV-preventie. Ontdek hier meer manieren om hiv en andere soa's te voorkomen.

Het belang van getest worden

Als de bovenstaande symptomen aanwezig zijn en er bezorgdheid bestaat over de mogelijkheid van HIV, is een goede eerste stap om getest te worden. Het is de enige manier om zeker te weten of iemand hiv heeft. De CDC beveelt eigenlijk aan dat iedereen tussen de 13 en 64 jaar minstens één keer op HIV wordt getest, ongeacht hun risico. Als een persoon risicofactoren kent, is het een goed idee om ze jaarlijks te testen. Testen is eenvoudig en kan vertrouwelijk worden uitgevoerd in het kantoor van een medische zorgverlener of anoniem thuis of op een testlocatie. Lokale volksgezondheidsafdelingen en bronnen zoals HIV.gov bieden informatie over het vinden van testsites.

Volgende stappen

Als de HIV-testresultaten negatief waren maar de symptomen nog steeds aanwezig zijn, overweeg dan om contact op te nemen met een zorgverlener. Symptomen zoals uitslag kunnen een teken zijn van een ernstige medische aandoening, zelfs bij mensen zonder hiv. Als de HIV-testresultaten positief waren, kan een zorgverlener helpen bij het opstellen van een behandelplan. De aandoening kan worden behandeld met de juiste behandeling en recente vorderingen hebben de levensverwachting van mensen met hiv aanzienlijk verbeterd. Overweeg ook om steun te zoeken bij deze organisaties die zich toeleggen op het helpen van meisjes en vrouwen met hiv: