Hartfalen in de linker hartkamer begrijpen
Twee soorten hartfalen hebben invloed op de linkerkant van het hart: systolisch en diastolisch. Als bij u hartfalen aan de linkerkant, ook wel linkerventrikel genoemd, is vastgesteld, wilt u misschien meer weten over wat deze termen betekenen.
Over het algemeen is hartfalen een aandoening die optreedt wanneer uw hart niet efficiënt genoeg pompt om u gezond te houden. Je hart kan nog minder efficiënt pompen als je aan lichaamsbeweging doet of je gestrest voelt.
Als u systolisch hartfalen heeft, betekent dit dat uw hart tijdens hartslagen niet goed samentrekt. Als u diastolisch hartfalen heeft, betekent dit dat uw hart niet normaal kan ontspannen tussen beats. Beide soorten linkszijdig hartfalen kunnen leiden tot rechtszijdig hartfalen.
Als het gaat om het diagnosticeren en beheersen van deze twee soorten hartfalen, zijn er enkele overeenkomsten en enkele verschillen. Lees verder om erachter te komen wat u moet weten over systolisch en diastolisch hartfalen.
Diagnose van systolisch hartfalen
Systolisch hartfalen treedt op wanneer de linker hartkamer niet volledig kan samentrekken. Dat betekent dat uw hart niet krachtig genoeg pompt om uw bloed op een efficiënte manier door uw lichaam te laten stromen.
Het wordt ook hartfalen genoemd met verminderde ejectiefractie (HFrEF).
Ejectiefractie (EF) is een maat voor hoeveel bloed een hartkamer verlaat elke keer dat het pompt. Hoe meer het hart pompt, hoe gezonder het is.
Artsen vertellen u uw EF als percentage na het uitvoeren van een beeldvormende test, zoals een echocardiogram. Tussen 50 en 70 procent EF wordt als normaal beschouwd. (Het is nog steeds mogelijk om andere soorten hartfalen te hebben, zelfs als je EF normaal is.)
Als u een EF van minder dan 40 procent heeft, heeft u een verminderde ejectiefractie of systolisch hartfalen.
Diagnose van diastolisch hartfalen
Diastolisch hartfalen treedt op wanneer uw linkerventrikel niet meer kan ontspannen tussen de hartslagen omdat de weefsels stijf zijn geworden. Als je hart niet volledig kan ontspannen, zal het niet weer vollopen met bloed voor de volgende hartslag.
Dit type wordt ook hartfalen genoemd met behouden ejectiefractie (HFpEF). Bij dit type kan uw arts een beeldvormende test op uw hart uitvoeren en bepalen of uw EF er goed uitziet. Uw arts zal dan overwegen of u andere symptomen van hartfalen heeft en of er aanwijzingen zijn dat uw hart niet goed functioneert. Als aan die criteria is voldaan, kan de diagnose diastolisch hartfalen worden gesteld.
Dit type hartfalen treft meestal oudere vrouwen. Het komt vaak voor naast andere soorten hartaandoeningen en andere niet-hartaandoeningen zoals kanker en longziekte.
Medicijnen voor systolisch hartfalen
Er zijn veel medicijnen beschikbaar om systolisch hartfalen te behandelen. Deze omvatten:
- angiotensineconverterend enzym (ACE) -remmers
- angiotensinereceptor-neprilysine (ARN) -remmers
- angiotensinereceptorblokkers (ARB's)
- bètablokkers (BB's)
- digoxine
- diuretica
- F-kanaalblokkers
- inotropen
- mineralocorticoïde receptorantagonisten (MRA's)
Voor sommige mensen kan een combinatie van deze behandelingen effectief zijn.
Zo werd een medicijn dat sacubitril, een ARN-remmer en valsartan, een ARB combineert, in 2015 door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) aangemerkt als 'first-in-class'. De FDA wijst een nieuw medicijn aan als eerste in zijn klasse wanneer het innovatief is en op een andere manier werkt dan de vorige opties.
In een in 2017 gepubliceerde recensie werd gekeken naar 57 eerdere onderzoeken met combinatiebehandelingen. Het bleek dat mensen die een combinatie van ACE-remmers, BB's en MRA's gebruikten, een 56 procent lager risico op overlijden hadden door systolisch hartfalen, vergeleken met mensen die een placebo namen. Mensen die een combinatie van ARN-remmers, BB's en MRA's gebruikten, hadden een 63 procent lager sterftecijfer in vergelijking met degenen die een placebo namen.
Medicijnen voor diastolisch hartfalen
Artsen kunnen diastolisch hartfalen behandelen met veel van dezelfde medicijnen die opties zijn voor systolisch hartfalen. Dit type hartfalen wordt echter niet zo goed begrepen of bestudeerd. Dat betekent dat artsen niet dezelfde richtlijnen hebben voor wat de meest effectieve behandeling is.
Over het algemeen zijn de belangrijkste benaderingen voor de behandeling van diastolisch hartfalen met medicatie:
- Medicijnen om de bloedvaten te ontspannen of te verwijden. Dit kunnen ARB's, BB's, calciumkanaalblokkers of langwerkende nitraten zijn. Het kan ook vaatverwijders bevatten, zoals nitroglycerine.
- Medicijnen om vochtophoping te verminderen. Diuretica, ook wel 'vloeibare pillen' genoemd, helpen uw lichaam overtollig vocht kwijt te raken.
- Medicijnen om andere aandoeningen onder controle te houden. De behandeling kan gericht zijn op het beheersen van aandoeningen zoals hoge bloeddruk, die een groot effect kunnen hebben op diastolisch hartfalen.
Andere behandelingen voor linkszijdig hartfalen
Geïmplanteerde apparaten
Voor sommige mensen met linkszijdig hartfalen verbetert een apparaat dat chirurgisch is geïmplanteerd de hartfunctie. Typen apparaten zijn onder meer:
- Implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD). Als u hartfalen en onregelmatige hartslag heeft, geeft dit uw hart een schok wanneer uw hartslag niet regelmatig is. Dit helpt je hart weer goed te kloppen.
- Cardiale resynchronisatietherapie (CRT). Dit is een speciale pacemaker die de hartkamers van uw hart helpt om ze normaal en in het juiste ritme te laten samentrekken.
- Linkerventrikel hulpmiddel (LVAD). Dit pompachtige apparaat wordt vaak een 'brug voor transplantatie' genoemd. Het helpt het linkerventrikel zijn werk te doen wanneer het niet meer goed werkt, en het kan u helpen terwijl u wacht om een harttransplantatie te ondergaan.
Chirurgie
In sommige gevallen wordt een operatie aanbevolen om linkszijdig hartfalen te behandelen. Er zijn twee soorten chirurgie:
- Corrigerende chirurgie. Als een fysiek probleem met uw hart hartfalen veroorzaakt of verergert, kunt u een operatie ondergaan om het te verhelpen. Voorbeelden hiervan zijn een bypass van de kransslagader, die bloed rond een geblokkeerde ader leidt, en een klepvervangende operatie, die een klep corrigeert die niet goed werkt.
- Transplanteren. Als hartfalen zich in een zeer ernstige toestand ontwikkelt, heeft u mogelijk een nieuw hart van een donor nodig. Na deze operatie moet u medicijnen gebruiken, zodat uw lichaam het nieuwe hart niet afstoot.
De afhaalmaaltijd
Als bij u de diagnose hartfalen is gesteld, overleg dan met uw arts over het type hartfalen dat u heeft. Als u het type hartfalen begrijpt, kunt u uw behandelingsopties beter begrijpen. Vasthouden aan uw behandelplan en uw medicatie nemen zoals voorgeschreven, zijn de beste manieren om de aandoening te beheersen en uw risico op complicaties te verminderen.
