Hallo Sam, ik heb onlangs een debat met iemand online gehad over of je wel of niet verslaafd kunt zijn aan cannabis. Het is zo'n polariserend onderwerp dat het moeilijk is om te weten of de angsten rond verslaving legitiem zijn, of dat het waar is dat je er afhankelijk van kunt worden
Ik vraag het omdat ik eerder problemen met alcohol heb gehad en cannabis nu legaal is waar ik woon, dus ik vraag me af of het riskant voor mij is om het te proberen? Nog ideeën?
Ik hoor je helemaal over de duisternis rond of cannabisverslaving wel of niet iets is. Ik heb me eigenlijk hetzelfde afgevraagd! Ik ben ook blij dat je voorzichtig bent voordat je hierin duikt. Ik denk dat het vertragen van je worp een slimme keuze is (bedoelde woordspeling).
Maar ik vraag me af of de verslavingsvraag de juiste is - omdat ik er niet van overtuigd ben dat de semantiek hier er echt toe doet.
Wat nog belangrijker is: kan uw gebruik problematisch worden? Kan het je leven gaan verstoren op een manier die nogal griezelige parallellen heeft met alcoholverslaving? Kan cannabisgebruik worden verstoord zonder verslaving te zijn?
Abso-freakin-lutely.
Er zijn maar heel weinig open en eerlijke gesprekken over wat er gebeurt als cannabis niet meer zo leuk is. Ik zou ad nauseum kunnen schrijven over de complexiteit van verslaving en of cannabis wel of niet onder die noemer valt. Maar ik denk niet noodzakelijk dat dat nuttig is.
Ik denk dat het belangrijker is om te kunnen herkennen wanneer die lijn wordt overschreden
Hoewel ik geen clinicus ben, denk ik dat mijn doorleefde ervaring een momentopname biedt van hoe dit soort stoornis eruit kan zien.
Om te beginnen waren klokken niet langer een manier om de tijd te vertellen - ze bestonden alleen om mijn eetbare consumptie te timen, zodat het precies op het moment kwam dat ik klaar was met werken.
Mijn schema kromp langzaam, totdat het in wezen werd opgebouwd rond de volgende keer dat ik high kon worden. In het begin was het een klein deel van mijn week, tot het plotseling het belangrijkste evenement was … elke dag.
Ik heb regels opgesteld voor mijn gebruik, maar de doelpalen werden constant verplaatst. Ten eerste was het gewoon 'een sociaal iets'. Daarna was het een 'weekendding'. Het was gewoon thuis, totdat het thuis was en tijdens de yogales, totdat uiteindelijk alle weddenschappen waren uitgeschakeld en je het moeilijk zou hebben om met me te communiceren toen ik nuchter was, ervan uitgaande dat ik dat ooit echt was.
Mijn gebruik werd zo buitensporig dat ik de hoogste tolerantie had van iedereen in mijn omgeving, en hoewel ik grenzen stelde, hield ik me er nooit aan.
Mijn THC-verhouding nam gestaag toe tot ik uiteindelijk THC-concentraat aan het verdampen was, en de meeste ochtenden probeerde te achterhalen wat er de avond ervoor was gebeurd, mijn geheugen was net zo wazig als de rook die mijn kleine appartement elke avond vulde totdat ik in slaap viel.
In het ergste geval? Ik had zoveel THC in mijn systeem dat het een psychose veroorzaakte (voor de duidelijkheid - ik consumeerde het bedrag dat je normaal gesproken aan vier mensen zou geven).
Ik moest me de volgende dag ziek melden om te werken omdat ik de volgende dag (1) nog steeds high was en (2) traumatische flashbacks kreeg van de paranoia en hallucinaties. Die flashbacks achtervolgden me weken na het feit (het weerhield me er echter niet van om weer te roken).
En ondanks mijn vastberadenheid om te bezuinigen op mijn gebruik? Ik leek het nooit te kunnen.
U vermeldt dat u een "probleem" met alcohol heeft gehad. Idem, vriend. En in veel herstelruimtes weet ik dat mensen verdeeld zijn over de vraag of cannabis ooit veilig kan worden gebruikt door iemand die een moeilijke relatie heeft met andere stoffen.
En ik snap het helemaal. Een tijdje dacht ik echt dat cannabis mijn kaart was zonder alcoholisme. Zo veel voor dat
Ik ken mensen die cannabis hebben gebruikt om van alcohol af te komen, of als een vorm van schadebeperking, die voor de 'veiligere' stof kiezen wanneer de dwang om te gebruiken opkomt. Dit is voor veel mensen, waaronder ikzelf, een belangrijke stap in het herstel geweest en ik zou nooit iemand ontmoedigen om de veiligere keuze tussen beide te maken.
Sommige mensen die herstellen, houden vast aan CBD-producten en kiezen voor THC. (Ik heb dit geprobeerd, maar ik gleed altijd na een tijdje achteruit, en introduceerde uiteindelijk THC opnieuw nadat ik me een beetje te comfortabel voelde.)
Er zijn anderen die herstellende zijn van een verslaving en die prima met cannabis lijken te kunnen omgaan, of erin slagen een paar jaar te slagen en dan plotseling een grens overschrijden, waarin ze onvermijdelijk terugkeren naar nuchterheid. En er zit elk soort persoon tussenin!
Het punt is dat elke persoon uniek is. Ik kan niet met zekerheid zeggen wat je relatie met cannabis zal zijn.
Maar wat ik wel kan doen, is u wat informatie geven om de best mogelijke beslissing voor uzelf te nemen:
- Als je weet dat je in het verleden problemen hebt gehad met andere stoffen, introduceer dan niets anders - inclusief wiet - zonder een geestelijke gezondheidszorgverlener in je ondersteuningsteam. Hoewel veel professionals in de geestelijke gezondheidszorg het gebruik van cannabis niet zullen aanbevelen aan iemand met een voorgeschiedenis van middelenmisbruik, kan dit extra toezicht, of transparantie met een professional, ervoor zorgen dat als je gebruik problematisch wordt, je een ondersteuningsplan kunt formuleren om nuchter te worden, liever nu dan nooit.
- Overweeg om een ondersteuningsgroep voor schadebeperking bij te wonen. Als je specifiek cannabis verkent omdat je met alcohol worstelt of een alternatief wilt, is het het beste om een ondersteuningssysteem te hebben van anderen die door vergelijkbare situaties navigeren.
- Heeft u problemen met de geestelijke gezondheid die samen voorkomen en die uw risico op misbruik van cannabis kunnen vergroten? Dit kan aandoeningen zijn zoals PTSS, ADHD, OCS, angst en depressie. Zo ja, bespreek dan met uw zorgverleners of cannabis uw symptomen kan verergeren (bijvoorbeeld wiet heeft mijn ocs zeker veel erger gemaakt), interactie met uw huidige medicijnen en of de voordelen van het gebruik strikt van korte duur zijn of langdurig houdbaar zijn van tijd.
- Ken de tekenen. Voelt het meer als een doordachte keuze of een drang of dwang als je het gebruikt? Kunt u een pauze nemen tijdens het gebruik? Groeit uw tolerantie? Heeft het je verplichtingen of relaties in je leven verstoord? Heeft het problemen veroorzaakt (financieel, emotioneel, sociaal, zelfs juridisch) of heeft het je weggehaald van dingen die belangrijk voor je zijn?
- Het is handig om een dagboek bij te houden en uw gebruik te loggen, vooral als u in het verleden problemen heeft gehad met andere stoffen. Denk naast het zoeken naar de bovenstaande tekens na over de context waarin u gebruikt. Is het in een recreatieve setting? Of als reactie op een trigger, stressor of ongemakkelijke emotie?
Hoewel de DSM-5 de cannabisgebruiksstoornis wel erkent, denk ik dat dat hier grotendeels niet relevant is. Omdat ieder van ons, of we nu een verslaving riskeren of niet, ons middelengebruik moet controleren en inchecken om ervoor te zorgen dat het ons leven niet negatief beïnvloedt.
Dat hoort bij elk soort middelengebruik - inclusief alcohol en wiet.
Het komt neer op? Niemand mag op de automatische piloot staan als ze geestverruimende stoffen gebruiken, hoe genormaliseerd het ook is in onze cultuur
Mijn dagen van "Sharknado" -marathons en "groene outs" zijn een verre, bizarre herinnering, waar ik best blij om ben. Mijn circus heeft geen extra apen nodig, ook al laten die apen ook het ijs 10 keer beter smaken (* cue sad trombones *).
Ik ben helemaal nuchter (en gelukkig!), Wat uiteindelijk de beste keuze voor mij werd.
Uiteindelijk is dit een persoonlijke beslissing die alleen u kunt nemen (en afhankelijk van de wettigheid in uw land, moet u er rekening mee houden dat het ook een strafrechtelijke beslissing kan zijn).
Het kan 'slechts een plant' zijn, maar planten kunnen ook schadelijk zijn. Wist je dat bijvoorbeeld tomatenbladeren licht giftig zijn? Als je zou proberen een eikel te eten, zou je nog steeds je tand kunnen afbrokkelen of erin kunnen stikken (waarom zou je dit doen? Ik weet het niet, ik ben hier niet om je te beoordelen - misschien speelde je rollenspel als een eekhoorn).
Neem het van iemand die de harde manier heeft geleerd - het is allemaal leuk en games totdat je zo paranoïde bent dat je ervan overtuigd bent dat de illuminati achter je aan zit (ja, dit is me serieus overkomen). Dat zorgt voor een hilarisch verhaal, maar geloof me, er zijn een miljoen betere manieren om een vrijdagavond door te brengen dan een volledig onnodige paniekaanval.
Cannabis is misschien 'maar een plant', maar dat maakt het niet inherent veilig voor iedereen! Mijn beste aanbeveling is om voorzichtig te zijn, aanvullende ondersteuning te zoeken en attent te zijn op uw gebruik.
Je hersenen zijn een heel kostbaar orgaan, dus behandel het op die manier, oké?
Sam
Dit is Crazy Talk: een adviesrubriek voor eerlijke, onbeschaamde gesprekken over geestelijke gezondheid met advocaat Sam Dylan Finch. Hoewel hij geen gecertificeerde therapeut is, heeft hij een levenslange ervaring met het leven met een obsessief-compulsieve stoornis (OCS). Hij heeft dingen op de harde manier geleerd, zodat u (hopelijk) dat niet hoeft te doen. Heb je een vraag die Sam moet beantwoorden? Neem contact op en je wordt mogelijk vermeld in de volgende Crazy Talk-kolom: [email protected]
