Wat is het?
De term 'masturbatieverslaving' wordt gebruikt om te verwijzen naar een neiging tot overmatig of dwangmatig masturberen.
Hier zullen we het verschil tussen dwang en verslaving onderzoeken en bekijken hoe:
- herkennen gewoonten die als problematisch kunnen worden beschouwd
- ongewenst gedrag verminderen of elimineren
- weten wanneer je met een professional in de geestelijke gezondheidszorg moet praten
Is het echt een verslaving?
Er is enige discussie over de vraag of je echt 'verslaafd' kunt zijn aan masturbatie.
Hoewel er een duw is geweest om masturbatieverslaving medisch te herkennen, zeggen sommigen dat het als een dwang moet worden erkend, niet als een verslaving.
Er is geen klinische diagnose voor masturbatieverslaving. Het wordt door de American Psychological Association (APA) niet als verslavend erkend.
Masturbatieverslaving wordt ook niet erkend als een psychische aandoening door de recente editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), die de criteria voor het diagnosticeren van psychische aandoeningen vaststelt.
Evenzo beschouwen sommigen seksverslaving niet als een klinische verslaving.
In plaats daarvan worden seksverslaving, masturbatieverslaving en pornoverslaving meestal aangeduid als:
- dwangmatig seksueel gedrag
- hyperseksualiteitsstoornis
- onbeheerst seksueel gedrag (OCSB)
Hoe ziet het eruit?
Vaak masturberen betekent niet dat je een probleem of verslaving hebt.
De volgende scenario's kunnen bijvoorbeeld tekenen zijn van een masturbatie-dwang:
- Masturberen kost veel tijd en energie.
- Je huis, werk of privéleven lijdt onder masturbatie.
- U kunt te laat zijn voor vergaderingen, evenementen annuleren of sociale afspraken voortijdig verlaten om te masturberen.
- Je masturbeert in het openbaar of op ongemakkelijke plekken omdat je niet kunt wachten om thuis te komen.
- Je masturbeert zelfs als je je niet opgewonden, seksueel of 'geil' voelt.
- Wanneer je negatieve emoties voelt - zoals woede, angst, stress of verdriet - is je favoriete reactie om te masturberen voor comfort.
- Je voelt je schuldig, van streek of van streek na het masturberen.
- Je masturbeert zelfs als je dat niet wilt.
- Je vindt het moeilijk om te stoppen met denken aan masturbatie.
Als je wilt stoppen met masturberen - of als je minder wilt masturberen - kan het nuttig zijn om met een therapeut te praten.
Wat veroorzaakt het?
Masturbatie heeft een aantal gezondheidsvoordelen. Het kan je helpen ontstressen en je humeur verbeteren.
Als je veel stress hebt of als je een stemmingsstoornis hebt, kun je masturbatie gebruiken om te ontspannen en je beter te voelen.
Dit is op zichzelf niet verkeerd, maar misschien raak je geobsedeerd door het najagen van het hoogtepunt van een orgasme. Dit kan leiden tot masturbatie die voor jou problematisch wordt.
Dwangmatig seksueel gedrag kan ook neurologisch zijn, zoals Mayo Clinic opmerkt. Een onevenwicht tussen natuurlijke hersenchemicaliën en neurologische ziekten zoals Parkinson kan leiden tot dwangmatig seksueel gedrag. Er is echter meer onderzoek nodig.
Ander onderzoek bij dieren suggereert dat gedragsverslavingen de neurale routes van de hersenen op dezelfde manier kunnen veranderen als stoornissen in het gebruik van middelen. Dit kan ertoe leiden dat je dat gedrag vaker wilt doen, zoals masturberen.
Kun je alleen stoppen of moet je een professional zien?
Sommige mensen merken dat ze zelf kunnen stoppen met dwangmatig masturberen.
Andere mensen kunnen echter stoppen zonder ondersteuning en professionele hulp.
Als je moeite hebt om te stoppen met masturberen, vind je het misschien handig om een sekstherapeut te zien, idealiter iemand die gespecialiseerd is in de behandeling van ongecontroleerd seksueel gedrag.
Deelnemen aan een steungroep voor seksverslaving of hyperseksueel gedrag kan ook helpen.
Welke behandelingsmogelijkheden zijn er?
Een arts of andere zorgverlener kan een of meer van de volgende behandelingen aanbevelen.
Behandeling
Talktherapie kan een geweldige manier zijn om erachter te komen of masturbatie een negatieve invloed heeft op je leven en, zo ja, hoe je dit kunt aanpakken.
Uw therapeut kan vragen stellen over:
- je gevoelens en gedrag rond masturbatie
- of je je bezighoudt met ander dwangmatig seksueel gedrag, zoals partnerseks en porno
- problemen veroorzaakt door je dwangmatige masturbatie
- afgelopen trauma's
- je huidige stressoren
Dit zal uw therapeut helpen bepalen of uw gedrag als dwangmatig wordt beschouwd.
Ze kunnen u ook helpen uw gevoelens te verwerken, de oorzaak van uw dwangmatig gedrag te achterhalen en een manier te vinden om het gedrag te stoppen of te verminderen.
Onthoud dat wat u uw therapeut vertelt, volledig vertrouwelijk is. Ze mogen uw sessies niet met iemand anders bespreken.
Steungroepen
Er zijn een aantal verschillende steungroepen voor dwangmatig seksueel gedrag.
Uw therapeut of arts kan er misschien een aanbevelen, evenals een lokaal verslavingscentrum.
Veel mensen geven de voorkeur aan online steungroepen en forums, die u mogelijk ook nuttig vindt.
Anonieme seks- en liefdesverslaafden kunnen een goede plek zijn om op zoek te gaan naar steungroepen.
Medicatie
Er is geen medicijn om dwangmatige masturbatie te behandelen.
Dwangmatig seksueel gedrag houdt echter soms verband met onderliggende psychische aandoeningen, zoals:
- depressie
- bipolaire stoornis
- angststoornis
In deze gevallen kan voorgeschreven medicatie helpen bij dwangmatig gedrag.
Wat als het onbehandeld blijft?
Dwangmatig gedrag kan in de loop van de tijd erger worden.
Dit kan uw relaties - inclusief uw romantische en seksuele relaties - en uw geestelijke gezondheid onder druk zetten.
Dit kan op zijn beurt leiden tot een verminderde seksuele bevrediging en zelfrespect.
Als je je zorgen maakt over een geliefde
Onthoud dat masturbatie zelf een gezond, normaal menselijk gedrag is.
Bijna alle mensen masturberen op een bepaald moment in hun leven. Regelmatige of frequente masturbatie is niet noodzakelijk een teken van een probleem.
Als hun gedrag echter hun relaties, werk, school of mentale gezondheid beïnvloedt, kan dit een teken zijn van een groter probleem.
Vanwege het maatschappelijke stigma rond masturbatie, kan je geliefde zich te verlegen of beschaamd voelen om er met je over te praten.
Stel enkele praktische oplossingen voor - zoals een therapeut bezoeken of lid worden van een steungroep - en bied aan om hen te helpen een paar lokale opties te vinden.
Dit kan hen helpen het gevoel te krijgen dat ze een solide plan hebben.
het komt neer op
Het maakt niet uit of je het een verslaving of dwang noemt, het is belangrijk om te onthouden dat het gedrag te behandelen is.
Een opgeleide therapeut kan met u of uw geliefde samenwerken om ongewenst gedrag te overwinnen en uw kwaliteit van leven te verbeteren.
Sian Ferguson is een freelance schrijver en redacteur uit Kaapstad, Zuid-Afrika. Haar schrijven behandelt kwesties met betrekking tot sociale rechtvaardigheid, cannabis en gezondheid. Je kunt haar bereiken op Twitter.
