Overzicht
Hyperthyreoïdie is een aandoening waarbij uw schildklier meer schildklierhormonen aanmaakt dan uw lichaam nodig heeft. Het staat ook bekend als 'overactieve schildklier'. Het kan de gezondheid van uw hart, spieren, spermakwaliteit en meer schaden als het niet effectief wordt behandeld.
De kleine, vlindervormige schildklier bevindt zich in de nek. Hormonen die door de schildklier worden gemaakt, beïnvloeden uw energieniveau en de werking van de meeste van uw organen. Schildklierhormoon speelt bijvoorbeeld een rol bij het kloppen van je hart.
Het tegenovergestelde van hyperthyreoïdie is de meer algemene hypothyreoïdie, of 'traag werkende schildklier', en dat is wanneer de klier niet genoeg schildklierhormonen aanmaakt om aan de behoeften van het lichaam te voldoen.
Hoewel vrouwen 2 tot 10 keer meer kans hebben dan mannen om een overactieve schildklier te ontwikkelen, komt mannelijke hyperthyreoïdie voor en vereist meestal medicijnen om dit onder controle te houden. Mannen en vrouwen delen veel van de belangrijkste symptomen van hyperthyreoïdie, maar er zijn enkele symptomen die uniek zijn voor mannen.
Oorzaken van hyperthyreoïdie bij mannen
Een aandoening die bekend staat als de ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie bij mannen, hoewel vrouwen nog meer kans hebben om deze auto-immuunziekte te ontwikkelen.
Het hebben van de ziekte van Graves betekent dat uw immuunsysteem per ongeluk een gezonde schildklier aanvalt, waardoor het te veel schildklierhormoon aanmaakt. Het ontwikkelt zich meestal tussen de 30 en 50 jaar, hoewel het zich op elke leeftijd kan vormen.
Andere oorzaken zijn onder meer:
- knobbeltjes, dit zijn abnormale clusters van schildkliercellen in de klier
- De ziekte van Plummer, ook bekend als toxische nodulaire struma, die vaker voorkomt bij vrouwen en mensen ouder dan 60 jaar
- thyroiditis, een van de verschillende aandoeningen die een ontsteking van de schildklier veroorzaken
- te veel jodiuminname uit medicijnen of voeding
Algemene symptomen van hyperthyreoïdie
Er zijn veel tekenen van hyperthyreoïdie. Sommige, zoals slaapproblemen, merken of zien u misschien niet als symptomen van een ernstige onderliggende gezondheidstoestand. Anderen, zoals een abnormaal snelle hartslag (zelfs in rust), moeten uw aandacht snel trekken.
Andere veel voorkomende symptomen van hyperthyreoïdie zijn:
- onverwacht gewichtsverlies, zelfs als de voedselconsumptie en de eetlust onveranderd blijven
- onregelmatige hartslag
- hartkloppingen
- nervositeit
- prikkelbaarheid
- vermoeidheid
- tremor (meestal trillen van vingers en handen)
- zweten
- verhoogde gevoeligheid voor hitte en / of kou
- vaker stoelgang
- spier zwakte
- haaruitval
Mannenspecifieke symptomen van hyperthyreoïdie
Hoewel mannen en vrouwen de meeste van dezelfde veel voorkomende symptomen van hyperthyreoïdie delen, zijn er enkele belangrijke complicaties die alleen mannen treffen.
In het bijzonder kan een overactieve schildklier bijdragen aan erectiestoornissen (ED), evenals aan een laag aantal zaadcellen. Voortijdige kaalheid kan ook een teken zijn van hyperthyreoïdie bij mannen.
Te veel schildklierhormoon kan ook een lager testosterongehalte veroorzaken, wat tot verschillende complicaties kan leiden. Mannen kunnen bijvoorbeeld ook meer merkbaar worden beïnvloed door verlies van spiermassa veroorzaakt door hyperthyreoïdie.
Osteoporose veroorzaakt door een overactieve schildklier kan mannen ook verrassen, omdat deze botverdunnende ziekte het vaakst wordt geassocieerd met vrouwen. Een aandoening die bekend staat als gynaecomastie (borstvergroting bij mannen) kan ook het gevolg zijn van hyperthyreoïdie.
Symptomen gerelateerd aan mannelijke seksuele gezondheid
Schildklierhormonen beïnvloeden de functie van bepaalde cellen in uw testikels, volgens een studie uit 2018 in het International Journal of Immunopathology and Pharmacology. Te veel of te weinig schildklierhormoon kan bijvoorbeeld de gezonde functie van Leydig-cellen verstoren, die helpen bij het produceren en afscheiden van testosteron.
Hyperthyreoïdie beïnvloedt ook de zaadcellen, wat leidt tot een verminderde spermadichtheid en beweeglijkheid (hoe goed sperma kan bewegen of "zwemmen"). Het kan zelfs de werkelijke vorm of vorm van het sperma zelf beïnvloeden.
Schildklierziekte wordt ook geassocieerd met erectiestoornissen, hoewel de connectie nog steeds niet goed wordt begrepen. Zowel overactieve als onderactieve schildklieraandoeningen kunnen de erectiele functie beïnvloeden, hoewel hypothyreoïdie vaker wordt geassocieerd met ED.
Dit alles kan tot onvruchtbaarheid leiden. Als je geen kind hebt kunnen verwekken, kan een test van je spermakwaliteit helpen om tot een oplossing te komen. Een laag aantal zaadcellen moet worden gevolgd door een test van uw schildklierhormoonspiegels. Dit zijn eenvoudige tests die kunnen leiden tot een behandeling die uw hormoonspiegels in evenwicht brengt, wat op zijn beurt ook uw seksuele gezondheid kan helpen verbeteren.
Diagnose van hyperthyreoïdie bij mannen
Alleen omdat vrouwen meer kans hebben op het ontwikkelen van hyperthyreoïdie, betekent dit niet dat mannen niet mogen worden getest naarmate hun risico's toenemen. U moet merkbare symptomen laten evalueren. U moet ook worden gescreend op hyperthyreoïdie als u een familiegeschiedenis van de schildklieraandoening heeft of ouder bent dan 60 jaar. Ook kunt u een hoger risico lopen als u diabetes type 2 heeft, in welk geval u schildklieraandoeningen moet overwegen.
Hyperthyreoïdie evaluatie begint met een overzicht van uw medische geschiedenis en symptomen. Uw arts kan kijken of u een tremor en veranderingen in uw ogen of huid heeft. Ze kunnen ook controleren of u overactieve reflexen heeft. Deze kunnen allemaal duiden op een overactieve schildklier.
Naast een lichamelijk onderzoek, moet de screening op hyperthyreoïdie een test omvatten voor schildklierstimulerend hormoon (TSH) en thyroxine, het belangrijkste hormoon dat vrijkomt door de schildklier. Een beeldvormende test die een schildklierscan wordt genoemd, kan ook nuttig zijn bij het diagnosticeren van hyperthyreoïdie.
Praat met uw arts over het screenen, aangezien schildklieraandoeningen een algemeen ondergediagnosticeerd en onderbehandeld gezondheidsprobleem zijn. Naar schatting 60 procent van de mensen met een vorm van schildklieraandoening weet niet dat ze de aandoening hebben.
Behandeling van hyperthyreoïdie bij mannen
Hyperthyreoïdie kan moeilijker te behandelen zijn dan hypothyreoïdie, die meestal kan worden beheerd door synthetisch schildklierhormoon te nemen. De opties voor een overactieve schildklierbehandeling zijn onder meer:
- Antithyroid-medicijnen, zoals methimazol, die ervoor zorgen dat de schildklier minder hormonen aanmaakt.
- Operatie om de schildklier geheel of gedeeltelijk te verwijderen, waardoor synthetisch hormoon moet worden ingenomen.
- Radiojodiumtherapie, waarbij radioactief jodium-131 via de mond wordt ingenomen. Het jodium doodt langzaam een deel van de cellen die het schildklierhormoon aanmaken met als doel de hormoonproductie binnen een normaal, gezond bereik te brengen. Dit is een veelgebruikte therapie waarvoor soms meer dan één behandeling nodig is.
Naast het helpen oplossen van symptomen die verband houden met hartslag, gewicht, energie en andere complicaties die verband houden met een overactieve schildklier, kan behandeling van hyperthyreoïdie ook helpen bij het oplossen van seksuele disfunctieproblemen.
Outlook van hyperthyreoïdie bij mannen
Als u symptomen van hyperthyreoïdie heeft, wacht dan niet om te worden getest op deze aandoening. Schade aan uw gezondheid kan aanhouden zonder dat u het doorhebt.
Als u de diagnose hyperthyreoïdie krijgt maar nog geen merkbare symptomen heeft, volg dan toch het advies van uw arts over de behandeling. Bespreek alle risico's en voordelen van verschillende behandelingsopties voordat u zich tot één benadering verbindt. Hoe eerder u begint met hyperthyreoïdie, hoe minder schade het op lange termijn kan veroorzaken.
