Wat is een episiotomie?
De term episiotomie verwijst naar de opzettelijke incisie van de vaginale opening om de bevalling te bespoedigen of om mogelijke scheuren te voorkomen of te verminderen. Episiotomie is de meest gebruikelijke procedure die wordt uitgevoerd in de moderne verloskunde. Sommige auteurs schatten dat maar liefst 50 tot 60% van de patiënten die vaginaal afleveren een episiotomie zal ondergaan. De tarieven van episiotomie variëren in de rest van de wereld en kunnen in sommige Europese landen zo laag zijn als 30%.
De episiotomieprocedure werd voor het eerst beschreven in 1742; het werd vervolgens algemeen aanvaard, met een piek in de jaren 1920. De gemelde voordelen waren onder meer het behoud van de integriteit van de bekkenbodem en het voorkomen van baarmoederverzakking en ander vaginaal trauma. Sinds de jaren twintig is het aantal vrouwen dat tijdens de bevalling een episiotomie krijgt, gestaag afgenomen. In de moderne verloskunde wordt episiotomie niet routinematig uitgevoerd. Onder bepaalde omstandigheden en wanneer uitgevoerd door een ervaren arts, kan episiotomie echter nuttig zijn.
Veelvoorkomende redenen om een episiotomie uit te voeren:
- Verlengde tweede fase van de bevalling;
- Foetale nood;
- Vaginale toediening vereist hulp bij het gebruik van een tang of een vacuümafzuiger;
- Baby in stuitligging;
- Dubbele of meervoudige leveringen;
- Grote baby;
- Abnormale positie van het hoofd van de baby; en
- Wanneer de moeder een bekkenoperatie heeft gehad.
Verzorging van de episiotomie na de bevalling
De verzorging van de episiotomiewond begint onmiddellijk na de bevalling en moet een combinatie van lokale wondverzorging en pijnbehandeling omvatten. Gedurende de eerste 12 uur na de bevalling kan een ijspak nuttig zijn om zowel pijn als zwelling van de plaats van episiotomie te voorkomen. De incisie moet schoon en droog worden gehouden om infectie te voorkomen. Frequente zitbaden (het gebied van de wond ongeveer 20 minuten meerdere keren per dag in een kleine hoeveelheid warm water laten weken) kunnen helpen om het gebied schoon te houden. De episiotomieplaats moet ook worden schoongemaakt na een stoelgang of na het plassen; dit kan worden bereikt met behulp van een spuitfles en warm water. Een spuitfles kan ook worden gebruikt tijdens het plassen om de pijn te verminderen die optreedt wanneer urine in contact komt met de wond. Nadat de site is bespoten of gedrenkt,het gebied moet worden gedroogd door voorzichtig te deppen met vloeipapier (of een föhn kan worden gebruikt om het gebied te drogen zonder irritatie van schuurpapier).
De ernst van een vaginale episiotomie of traan wordt vaak in graden genoemd, afhankelijk van de mate van incisie en / of snijwonden. Derde en vierde graads episiotomieën hebben betrekking op de incisie van de anale sluitspier of het rectale slijmvlies. In deze gevallen kunnen ontlastingsverzachters worden gebruikt om verder letsel of opnieuw letsel van de episiotomieplaats te voorkomen. Om de genezing van een grotere wond te vergemakkelijken, kan een patiënt langer dan een week op ontlastingverzachter worden gehouden.
Verschillende studies hebben het gebruik van verschillende pijnstillers geëvalueerd bij de behandeling van pijn geassocieerd met episiotomieën. De niet-steroïde, ontstekingsremmende medicijnen, zoals ibuprofen (Motrin), zijn consequent het beste type pijnstiller gebleken. Paracetamol (Tylenol) is echter ook gebruikt met bemoedigende resultaten. Wanneer een grote episiotomie is uitgevoerd, kan de arts een verdovend middel voorschrijven om de pijn te verzachten.
Patiënten moeten het gebruik van tampons of douches in de postpartumperiode vermijden om een goede genezing te garanderen en om opnieuw letsel van het gebied te voorkomen. Patiënten moeten de instructie krijgen om zich te onthouden van geslachtsgemeenschap totdat de episiotomie opnieuw is geëvalueerd en volledig is genezen. Dit kan na levering vier tot zes weken duren.
Praat met uw arts
Er zijn weinig of geen redenen om episiotomie routinematig uit te voeren. De arts of verpleegkundige-verloskundige moet bij de bevalling een beslissing nemen over de noodzaak van een episiotomie. Open dialoog tussen de zorgverlener en de patiënt tijdens prenatale zorgbezoeken en op het moment van bevalling is een cruciaal onderdeel van het besluitvormingsproces. Er zijn omstandigheden waarin een episiotomie zeer nuttig kan zijn en de noodzaak van een keizersnede of geassisteerde vaginale bevalling kan voorkomen (met behulp van een tang of een vacuümafzuiger).
