Wat is een lumbale MRI?
Een MRI-scan gebruikt magneten en radiogolven om beelden in uw lichaam vast te leggen zonder een chirurgische incisie te maken. Met de scan kan uw arts naast uw botten het zachte weefsel van uw lichaam zien, zoals spieren en organen.
Een MRI kan op elk deel van uw lichaam worden uitgevoerd. Een lumbale MRI onderzoekt specifiek het lumbale deel van uw wervelkolom - het gebied waar rugproblemen vaak ontstaan.
De lumbosacrale wervelkolom bestaat uit de vijf lumbale wervelbeenderen (L1 t / m L5), het heiligbeen (het benige 'schild' onderaan uw ruggengraat) en het stuitbeen (stuitbeen). De lumbosacrale wervelkolom bestaat ook uit grote bloedvaten, zenuwen, pezen, ligamenten en kraakbeen.
Waarom een lumbale MRI wordt gedaan
Uw arts kan een MRI aanbevelen om problemen met uw wervelkolom beter te diagnosticeren of te behandelen. Letselgerelateerde pijn, ziekte, infectie of andere factoren kunnen uw aandoening veroorzaken. Uw arts kan een lumbale MRI bestellen als u de volgende symptomen heeft:
- rugpijn vergezeld van koorts
- geboorteafwijkingen die uw ruggengraat aantasten
- letsel aan uw onderrug
- aanhoudende of ernstige lage rugpijn
- multiple sclerose
- problemen met uw blaas
- tekenen van hersen- of ruggenmergkanker
- zwakte, gevoelloosheid of andere problemen met uw benen
Uw arts kan ook een lumbale MRI bestellen als u een spinale operatie moet ondergaan. De lumbale MRI helpt hen de procedure te plannen voordat ze een incisie maken.
Een MRI-scan biedt een ander soort beeld dan andere beeldvormende tests zoals röntgenfoto's, echografie of CT-scans. Een MRI van de lumbale wervelkolom toont de botten, schijven, ruggenmerg en de ruimtes tussen de wervelbotten waar zenuwen doorheen gaan.
De risico's van een lumbale MRI-scan
In tegenstelling tot een röntgen- of CT-scan, gebruikt een MRI geen ioniserende straling. Het wordt als een veiliger alternatief beschouwd, vooral voor zwangere vrouwen en opgroeiende kinderen. Hoewel er soms bijwerkingen zijn, zijn ze uiterst zeldzaam. Tot op heden zijn er geen gedocumenteerde bijwerkingen van de radiogolven en magneten die bij de scan zijn gebruikt.
Er zijn risico's voor mensen die implantaten hebben die metaal bevatten. De magneten die bij een MRI worden gebruikt, kunnen problemen met pacemakers veroorzaken of ervoor zorgen dat geïmplanteerde schroeven of pinnen in uw lichaam gaan verschuiven.
Een andere complicatie is een allergische reactie op contrastkleurstof. Tijdens sommige MRI-onderzoeken wordt contrastkleurstof in de bloedbaan geïnjecteerd om een duidelijker beeld te geven van de bloedvaten in het te scannen gebied. Het meest voorkomende type contrastkleurstof is gadolinium. Allergische reacties op de kleurstof zijn vaak mild en gemakkelijk onder controle te houden met medicatie. Maar soms kunnen anafylactische reacties (en zelfs sterfgevallen) optreden.
Hoe u zich voorbereidt op een lumbale MRI
Vertel uw arts vóór de test of u een pacemaker heeft. Afhankelijk van het type pacemaker kan uw arts een andere methode voorstellen om uw lumbale wervelkolom te inspecteren, zoals een CT-scan. Maar sommige pacemakermodellen kunnen opnieuw worden geprogrammeerd voor een MRI, zodat ze tijdens de scan niet worden verstoord.
Uw arts zal u vragen om vóór de scan alle sieraden en piercings te verwijderen en in een ziekenhuisjas te veranderen. Een MRI maakt gebruik van magneten die soms metalen kunnen aantrekken. Zorg ervoor dat u uw arts op de hoogte brengt als u metalen implantaten heeft of als een van de volgende items in uw lichaam aanwezig is:
- kunstmatige hartkleppen
- clips
- implantaten
- pinnen
- borden
- prothetische gewrichten of ledematen
- schroeven
- nietjes
- stents
Als uw arts contrastkleurstof gebruikt, vertel hem dan over eventuele allergieën of allergische reacties die u heeft gehad.
Als u claustrofobisch bent, kunt u zich ongemakkelijk voelen in de MRI-machine. Vertel uw arts hierover zodat ze angststillers kunnen voorschrijven. In sommige gevallen kunt u tijdens de scan ook verdoofd worden. Het is misschien niet veilig om achteraf te rijden als u bent verdoofd. Zorg er dan voor dat u na de procedure een rit naar huis regelt.
Hoe een lumbale MRI wordt uitgevoerd
Een MRI-machine ziet eruit als een grote donut van metaal en plastic met een bank die je langzaam naar het midden van de opening glijdt. U bent volkomen veilig in en rond de machine als u de instructies van uw arts heeft opgevolgd en al het metaal heeft verwijderd. Het hele proces kan 30 tot 90 minuten duren.
Als contrastkleurstof wordt gebruikt, injecteert een verpleegkundige of arts de contrastkleurstof via een buisje in een van uw aderen. In sommige gevallen moet u mogelijk een uur wachten totdat de kleurstof door uw bloedbaan en in uw ruggengraat komt.
De MRI-technicus laat je op de bank liggen, op je rug, zijkant of buik. Mogelijk krijgt u een kussen of deken als u moeite heeft om op de bank te liggen. De technicus controleert de beweging van de bank vanuit een andere kamer. Ze kunnen met u communiceren via een luidspreker in de machine.
De machine maakt een aantal luide zoemende en bonzende geluiden tijdens het maken van beelden. Veel ziekenhuizen bieden oordopjes aan, terwijl andere een televisie of koptelefoon hebben voor muziek om u te helpen de tijd te doden.
Terwijl de beelden worden gemaakt, vraagt de technicus u om uw adem een paar seconden in te houden. Tijdens de test voel je niets.
Na een lumbale MRI
Na de test ben je vrij om je dag door te brengen. Als u echter vóór de procedure sedativa heeft gebruikt, mag u niet autorijden.
Als uw MRI-beelden op film zijn geprojecteerd, kan het een paar uur duren voordat de film zich heeft ontwikkeld. Het zal ook enige tijd duren voordat uw arts de beelden heeft bekeken en de resultaten heeft geïnterpreteerd. Modernere machines geven afbeeldingen weer op een computer, zodat uw arts ze snel kan bekijken.
Het kan een week of langer duren voordat alle resultaten van uw MRI zijn ontvangen. Wanneer de resultaten beschikbaar zijn, zal uw arts u bellen om ze te bekijken en de volgende stappen in uw behandeling te bespreken.
