Vroeggeboorte-complicaties: Gezondheidseffecten Op Korte En Lange Termijn

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Overzicht

Een typische zwangerschap duurt ongeveer 40 weken, maar sommige baby's komen eerder aan. Een vroeggeboorte is een bevalling die plaatsvindt vóór de 37e week van de zwangerschap.

Hoewel sommige premature baby's ernstige medische complicaties of gezondheidsproblemen op de lange termijn hebben, gaan velen ook een normaal gezond leven leiden. Met moderne medicijnen en nieuwe technologieën kunnen baby's vaak overleven als ze eerder tijdens de zwangerschap zijn geboren. Het toegewijde personeel op neonatale intensive care-afdelingen (NICU) van het ziekenhuis en de vooruitgang op het gebied van neonatale zorg hebben ook de resultaten verbeterd. Deze verbeteringen omvatten:

familie geïntegreerde zorgprogramma's
voedingsmanagement
huid-op-huid contact met premature baby's
inspanningen om het aantal infecties bij premature baby's te verminderen

Hoewel de resultaten voor premature baby's zijn verbeterd, kunnen er nog steeds complicaties optreden. De volgende complicaties kunnen te vroeg geboren baby's treffen in de eerste weken na de geboorte.

Geelzucht bij premature baby's

Het meest voorkomende type geelzucht bij premature baby's is overdreven, fysiologische geelzucht. In deze toestand kan de lever het lichaam van bilirubine niet verwijderen. Deze stof wordt geproduceerd tijdens de normale afbraak van rode bloedcellen. Als gevolg hiervan hoopt bilirubine zich op in het bloed van de baby en verspreidt het zich in de weefsels. Omdat bilirubine een geelachtige kleur heeft, krijgt de huid van de baby een gelige tint.

Geelzucht is meestal geen ernstig probleem. Als het bilirubinespiegel echter te hoog wordt, kan dit bilirubinetoxiciteit veroorzaken. De stof kan zich dan in de hersenen ophopen en hersenbeschadiging veroorzaken.

Vraag uw arts of verpleegkundige naar het bilirubinespiegel van uw baby. Normale bilirubinespiegels bij pasgeborenen moeten lager zijn dan 5 mg / dL. Veel te vroeg geboren baby's hebben echter bilirubinespiegels boven dat aantal. Bilirubinespiegels zijn niet gevaarlijk totdat ze niveaus boven 15-20 mg / dL bereiken, maar fototherapie wordt over het algemeen gestart voordat de niveaus zo hoog worden.

Behandeling: De standaardbehandeling voor geelzucht is fototherapie. Dit houdt in dat een baby onder felle lichten wordt geplaatst. De lichten helpen het bilirubine af te breken tot een stof die het lichaam gemakkelijker kan verwijderen. Gewoonlijk is fototherapie minder dan een week nodig. Daarna is de lever volwassen genoeg om alleen bilirubine kwijt te raken.

Nierproblemen

De nieren van een baby rijpen meestal snel na de geboorte, maar problemen tijdens het in evenwicht brengen van de lichaamsvloeistoffen, zouten en afvalstoffen kunnen de eerste vier tot vijf dagen van het leven voorkomen. Dit geldt vooral voor baby's die nog geen 28 weken in ontwikkeling zijn. Gedurende deze tijd kunnen de nieren van een baby problemen hebben:

afvalstoffen uit het bloed filteren
afval verwijderen zonder overtollige vloeistoffen uit te scheiden
urine produceren

Vanwege de mogelijkheid van nierproblemen, registreren de medewerkers van de neonatale intensive care (NICU) zorgvuldig de hoeveelheid urine die een baby produceert. Ze kunnen ook het bloed testen op kalium, ureum en creatinine.

Het personeel moet ook waakzaam zijn bij het geven van medicijnen, vooral antibiotica. Ze moeten ervoor zorgen dat de medicijnen uit het lichaam worden uitgescheiden. Als er problemen optreden met de nierfunctie, moet het personeel mogelijk de vochtinname van de baby beperken of meer vocht geven, zodat de stoffen in het bloed niet te sterk worden geconcentreerd.

Behandeling: De meest voorkomende basisbehandelingen zijn vochtbeperking en zoutbeperking. Onrijpe nieren verbeteren meestal en hebben binnen enkele dagen een normale functie.

Infecties

Een te vroeg geboren baby kan in bijna elk deel van het lichaam infecties ontwikkelen. Een baby kan in elk stadium een infectie oplopen, variërend van in de baarmoeder (in de baarmoeder), bevalling via de geslachtsorganen tot na de geboorte, inclusief de dagen of weken in de NICU.

Ongeacht wanneer een infectie is opgelopen, zijn infecties bij premature zuigelingen om twee redenen moeilijker te behandelen:

Een te vroeg geboren baby heeft een minder ontwikkeld immuunsysteem en minder antistoffen van de moeder dan een voldragen baby. Het immuunsysteem en de antilichamen zijn de belangrijkste afweermiddelen van het lichaam tegen infectie.
Een te vroeg geboren baby vereist vaak een aantal medische procedures, waaronder het inbrengen van intraveneuze (IV) lijnen, katheters en endotracheale buizen en mogelijk hulp van een beademingsapparaat. Elke keer dat een procedure wordt uitgevoerd, bestaat de kans dat bacteriën, virussen of schimmels in het babysysteem worden geïntroduceerd.

Als uw baby een infectie heeft, kunt u enkele of alle van de volgende symptomen opmerken:

gebrek aan alertheid of activiteit
moeite met het verdragen van voedingen
slechte spierspanning
onvermogen om de lichaamstemperatuur te behouden
bleke of gevlekte huidskleur of een gelige tint op de huid (geelzucht)
trage hartslag
apneu (periodes waarin de baby stopt met ademen)

Deze symptomen kunnen mild of dramatisch zijn, afhankelijk van de ernst van de infectie. Zodra er een vermoeden bestaat dat uw baby een infectie heeft, krijgt het NICU-personeel bloedmonsters en vaak urine en ruggenmergvloeistof om naar het laboratorium te sturen voor analyse.

Behandeling: Als er tekenen van infectie zijn, kan uw baby worden behandeld met antibiotica, IV-vloeistoffen, zuurstof of mechanische ventilatie (hulp van een ademhalingsmachine). Hoewel sommige infecties ernstig kunnen zijn, reageren de meeste baby's goed op behandelingen, inclusief antibiotica als de infectie bacterieel is. Hoe eerder uw baby wordt behandeld, hoe groter de kans dat u de infectie met succes bestrijdt.

Ademhalingsproblemen

Ademhalingsproblemen bij te vroeg geboren baby's worden veroorzaakt door een onvolgroeid ademhalingssysteem. Onvolwassen longen bij premature baby's hebben vaak geen oppervlakteactieve stof. Deze stof is een vloeistof die de binnenkant van de longen bedekt en helpt om ze open te houden. Zonder oppervlakteactieve stof kunnen de longen van een premature baby niet normaal uitzetten en samentrekken. Dit verhoogt hun risico op het respiratory distress syndrome.

Sommige premature baby's ontwikkelen ook apneu en ervaren pauzes in hun ademhaling die minstens 20 seconden aanhouden.

Sommige premature baby's die geen oppervlakteactieve stof bevatten, moeten mogelijk op een beademingsapparaat (beademingsmachine) worden geplaatst. Baby's die lange tijd aan de beademing zitten, lopen het risico een chronische longaandoening te ontwikkelen die bronchopulmonale dysplasie wordt genoemd. Deze aandoening zorgt ervoor dat vocht zich ophoopt in de longen en vergroot de kans op longschade.

Behandeling: Als u gedurende langere tijd op een beademingsapparaat zit, kan dit de longen van een baby beschadigen, maar het kan toch nodig zijn dat de baby continue zuurstoftherapie en beademingsondersteuning krijgt. Artsen kunnen ook diuretische en geïnhaleerde medicijnen gebruiken.

Hart problemen

De meest voorkomende hartaandoening die premature baby's treft, wordt een patent ductus arteriosus (PDA) genoemd. De ductus arteriosus is de opening tussen twee grote bloedvaten van het hart. Bij premature baby's kan de ductus arteriosus open blijven (octrooi) in plaats van te sluiten zoals snel na de geboorte zou moeten. Als dit gebeurt, kan er in de eerste levensdagen extra bloed door de longen worden gepompt. Vloeistof kan zich ophopen in de longen en hartfalen kan zich ontwikkelen.

Behandeling: baby's kunnen worden behandeld met het medicijn indomethacine, waardoor de ductus arteriosus wordt gesloten. Als de ductus arteriosus open en symptomatisch blijft, kan een operatie nodig zijn om het kanaal te sluiten.

Hersenen problemen

Hersenenproblemen kunnen ook voorkomen bij premature baby's. Sommige premature baby's hebben intraventriculaire bloeding, die bloedt in de hersenen. Milde bloeding veroorzaakt meestal geen permanent hersenletsel. Hevig bloeden kan echter leiden tot permanent hersenletsel en ervoor zorgen dat vocht zich ophoopt in de hersenen. Ernstige bloeding kan de cognitieve en motorische functie van een baby beïnvloeden.

Behandeling: Behandeling voor hersenproblemen kan variëren van medicatie en therapie tot chirurgie, afhankelijk van de ernst van het probleem.

Langdurige complicaties

Sommige vroeggeboorte-complicaties zijn van korte duur en verdwijnen binnen de tijd. Anderen zijn langdurig of permanent. Lange-termijncomplicaties zijn onder meer:

Hersenverlamming

Cerebrale parese is een bewegingsstoornis die de spiertonus, spiercoördinatie, beweging en balans beïnvloedt. Het wordt veroorzaakt door een infectie, slechte doorbloeding of hersenletsel tijdens de zwangerschap of na de geboorte. Vaak kan een specifieke oorzaak niet worden vastgesteld.

Behandeling: er is geen remedie voor hersenverlamming, maar behandelingen kunnen eventuele beperkingen helpen verbeteren. Behandelingen omvatten:

hulpmiddelen zoals brillen, gehoorapparaten en loophulpmiddelen
medicijnen om spierspasmen te voorkomen, zoals diazepam en dantroleen
operatie om de mobiliteit te verbeteren

Zichtproblemen

Premature baby's lopen risico op premature retinopathie. Bij deze aandoening worden de bloedvaten achter in het oog opgezwollen. Dit kan geleidelijke littekens op het netvlies en loslaten van het netvlies veroorzaken, waardoor het risico op verlies van gezichtsvermogen of blindheid toeneemt.

Behandeling: als de retinopathie ernstig is, kunnen enkele van de volgende behandelingen worden gebruikt:

cryochirurgie, waarbij sprake is van bevriezing en vernietiging van abnormale bloedvaten in het netvlies
lasertherapie, die krachtige lichtstralen gebruikt om abnormale vaten te verbranden en te elimineren
vitrectomie, een operatie om littekenweefsel uit het oog te verwijderen
sclerale knikoperatie, die bestaat uit het plaatsen van een flexibele band rond het oog om loslaten van het netvlies te voorkomen

Gehoorproblemen

Sommige premature baby's ervaren enig gehoorverlies. Gehoorverlies kan soms totaal zijn en doofheid veroorzaken. Vaak is de precieze oorzaak van gehoorverlies bij premature baby's onbekend.

Uw baby laat zijn gehoor testen in het ziekenhuis of kort na ontslag. Enkele van de latere tekenen dat uw baby mogelijk gehoorverlies heeft, zijn:

niet opgeschrikt door harde geluiden
geen geluiden nadoen op de leeftijd van zes maanden
niet babbelen als ze een jaar oud zijn
niet draaien op het geluid van je stem

Behandeling: Afhankelijk van de oorzaak van gehoorverlies bij uw baby, kunnen behandelingen variëren. Behandelingen kunnen zijn:

chirurgie
oor buizen
hoorapparaat
cochleair implantaat

Tandheelkundige problemen

Tandheelkundige problemen kunnen een te vroeg geboren baby later in het leven treffen. Deze omvatten tandverkleuring, vertraagde tandgroei of onjuiste uitlijning.

Behandeling: een kindertandarts kan deze problemen helpen verhelpen.

Gedragsproblemen

Te vroeg geboren kinderen hebben meer kans op gedrags- of psychologische problemen. Deze omvatten aandachtstekortstoornis (ADD) en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).

Behandeling: het creëren van een gestructureerd en consistent schema plus medicatie, zoals Ritalin of Adderall, kan kinderen met ADHD helpen.

Verminderde cognitieve functie

Premature baby's lopen ook een groter risico op langdurige handicaps, die intellectueel, ontwikkelingsgericht of beide kunnen zijn. Deze kinderen kunnen zich langzamer ontwikkelen dan baby's die voldragen zijn geboren.

Chronische gezondheidsproblemen

Bovendien hebben premature baby's een groter risico op chronische gezondheidsproblemen. Ze zijn vatbaarder voor infecties en kunnen andere problemen hebben, zoals astma of moeilijkheden bij het voeden. Er is ook een verhoogd risico op wiegendood (SIDS) bij premature baby's.

Globale impact van vroeggeboorte complicaties in de tijd

HealthGrove | Graphiq

In de afgelopen 25 jaar is het wereldwijde sterftecijfer als gevolg van vroeggeboorte-complicaties aanzienlijk gedaald. In 1990 was het sterftecijfer als gevolg van complicaties bij vroeggeboorte 21,4 per 100.000 mensen. In 2015 was dat percentage gedaald tot 10,0 per 100.000 mensen.

Overlevingskans

Hoe eerder een baby wordt geboren, hoe groter het risico op complicaties op korte en lange termijn. Deze tabel toont het overlevingspercentage per zwangerschapsduur:

Duur van de zwangerschap	Overlevingskans
34+ weken	Bijna dezelfde tarieven als een voldragen baby
32-33 weken	95%
28-31 weken	90-95%
27 weken	90%
26 weken	80%
25 weken	50%
24 weken	39%
23 weken	17%

Outlook

De vooruitzichten voor premature baby's zijn in de loop van de jaren enorm verbeterd. In zowel de ontwikkelde als de ontwikkelingswereld is het sterftecijfer voor premature baby's de afgelopen 25 jaar aanzienlijk gedaald.

Afhankelijk van hoe vroeg uw baby wordt afgeleverd en eventuele complicaties die optreden, kan uw baby mogelijk niet meteen met u mee naar huis gaan. Ziekenhuisverblijven kunnen sterk in lengte variëren, afhankelijk van de medische behoeften van uw baby.

Het is belangrijk op te merken dat uw premature baby mogelijk niet dezelfde groei- of ontwikkelingsmijlpalen haalt als voldragen baby's. Dit is normaal. Te vroeg geboren baby's halen meestal voldragen baby's in ontwikkeling op de leeftijd van twee jaar.

Sommige vroeggeboorte-complicaties kunnen niet worden voorkomen. Neonatale intensive care-afdelingen hebben echter veel levens gered en zullen dat blijven doen. U kunt erop vertrouwen dat de NICU van uw ziekenhuis er alles aan zal doen om voor uw baby te zorgen en u de ondersteuning te bieden die u nodig heeft.