Wat is appelazijn?
Appelazijn (ACV) is een soort azijn die wordt gemaakt door appels te fermenteren met gist en bacteriën. Het belangrijkste actieve bestanddeel is azijnzuur, dat ACV zijn zure smaak geeft.
Hoewel ACV veel culinaire toepassingen heeft, wordt het een populair huismiddeltje voor alles, van zure reflux tot wratten. Sommigen beweren zelfs dat ACV kanker behandelt.
Blijf lezen voor meer informatie over het onderzoek achter het gebruik van ACV om kanker te behandelen en of dit huismiddeltje echt werkt.
Wat zijn de mogelijke voordelen?
In de vroege jaren 1900 suggereerde Nobelprijswinnaar Otto Warburg dat kanker werd veroorzaakt door een hoge zuurgraad en een laag zuurstofgehalte in het lichaam. Hij merkte op dat kankercellen tijdens de groei een zuur produceerden dat melkzuur wordt genoemd.
Op basis van deze bevinding concludeerden sommige mensen dat het minder zuur maken van bloed hielp om kankercellen te doden.
ACV werd een methode om de zuurgraad in het lichaam te verminderen op basis van de overtuiging dat het in het lichaam alkaliserend is. 'Alkaliseren' betekent dat het de zuurgraad vermindert, waardoor ACV wordt gescheiden van andere azijn (zoals balsamicoazijn) die de zuurgraad verhogen.
De zuurgraad wordt gemeten met een zogenaamde pH-schaal, die varieert van 0 tot 14. Hoe lager de pH, hoe zuurder iets is, terwijl een hogere pH aangeeft dat iets alkalischer is.
Wordt het ondersteund door onderzoek?
Het grootste deel van het onderzoek rond ACV als kankerbehandeling omvat dierstudies of weefselmonsters in plaats van levende mensen. Enkele van deze onderzoeken hebben echter aangetoond dat kankercellen agressiever groeien in een zure omgeving.
Een studie betrof een reageerbuis met maagkankercellen van ratten en mensen. Uit de studie bleek dat azijnzuur (het belangrijkste actieve ingrediënt in ACV) de kankercellen effectief doodde. De auteurs suggereren dat hier mogelijk potentieel is voor de behandeling van bepaalde maagkankers.
Ze voegen eraan toe dat, in combinatie met chemotherapie, speciale methoden kunnen worden gebruikt om azijnzuur rechtstreeks aan een tumor af te geven. De onderzoekers brachten echter azijnzuur aan op kankercellen in een laboratorium en niet bij een levende mens. Verder onderzoek is nodig om deze mogelijkheid te onderzoeken.
Ook belangrijk: in deze studie werd niet onderzocht of het consumeren van ACV verband houdt met het risico op kanker of met preventie.
Er zijn aanwijzingen dat het consumeren van azijn (geen ACV) beschermende voordelen kan bieden tegen kanker. Observationele studies bij mensen vonden bijvoorbeeld een verband tussen azijnconsumptie en een lager risico op slokdarmkanker bij mensen uit China. Het consumeren van azijn leek echter ook het risico op blaaskanker bij mensen uit Servië te vergroten.
Bovenal is het concept dat het verhogen van de pH van bloed kankercellen doodt niet zo eenvoudig als het klinkt.
Hoewel het waar is dat kankercellen melkzuur produceren terwijl ze groeien, verhoogt dit de zuurgraad niet door het hele lichaam. Bloed vereist een pH tussen 7,35 en 7,45, wat slechts licht alkalisch is. Het hebben van een bloed-pH, zelfs iets buiten dit bereik, kan veel van uw organen ernstig beïnvloeden.
Als gevolg hiervan heeft uw lichaam een eigen systeem voor het handhaven van een specifieke bloed-pH. Dit maakt het erg moeilijk om via uw dieet de pH-waarde in uw bloed te beïnvloeden. Toch hebben sommige experts gekeken naar de effecten van een alkalisch dieet op het lichaam:
- Uit een systematische review bleek dat er geen echt onderzoek was om het gebruik van een alkalisch dieet voor de behandeling van kanker te ondersteunen.
- Een studie bij mensen keek naar het verband tussen urine-pH en blaaskanker. De resultaten suggereren dat er geen verband bestaat tussen de zuurgraad van iemands urine en het risico op blaaskanker.
Hoewel, zoals vermeld, uit enkele onderzoeken is gebleken dat kankercellen agressiever groeien in een zure omgeving, is er geen bewijs dat kankercellen niet groeien in een alkalische omgeving. Dus zelfs als u de pH van uw bloed zou kunnen veranderen, zou dit niet noodzakelijk voorkomen dat kankercellen groeien.
Zijn er risico's?
Een van de grootste gevaren van het gebruik van ACV voor de behandeling van kanker is het risico dat de persoon die het gebruikt, stopt met het volgen van de kankerbehandeling die door hun arts wordt aanbevolen tijdens het gebruik van ACV. Gedurende deze tijd kunnen kankercellen zich verder verspreiden, waardoor de kanker veel moeilijker te behandelen is.
Bovendien is ACV zuur, dus onverdund consumeren kan leiden tot:
- tandbederf (door erosie van tandglazuur)
- brandt aan de keel
- brandwonden op de huid (indien aangebracht op de huid)
Andere mogelijke bijwerkingen van het consumeren van ACV zijn onder meer:
- vertraagde lediging van de maag (wat de symptomen van gastroparese kan verergeren)
- indigestie
- misselijkheid
- gevaarlijk lage bloedsuikerspiegel bij mensen met diabetes
- interacties met bepaalde geneesmiddelen (waaronder insuline, digoxine en bepaalde diuretica)
- allergische reactie
Als je ACV om wat voor reden dan ook wilt drinken, zorg er dan voor dat je het eerst in water verdunt. Je kunt beginnen met een kleine hoeveelheid en dan doorwerken tot een maximum van 2 eetlepels per dag, verdund in een hoog glas water.
Meer consumeren dan dit kan tot gezondheidsproblemen leiden. Het consumeren van te veel ACV veroorzaakte bijvoorbeeld waarschijnlijk dat een 28-jarige vrouw gevaarlijk lage kaliumspiegels en osteoporose ontwikkelde.
Lees meer over de bijwerkingen van te veel ACV.
het komt neer op
De redenering achter het gebruik van ACV als kankerbehandeling is gebaseerd op een theorie dat het alkalisch maken van uw bloed voorkomt dat kankercellen groeien.
Het menselijk lichaam heeft echter zijn eigen mechanisme om een zeer specifieke pH te behouden, dus het is erg moeilijk om via een dieet een meer alkalische omgeving te creëren. Zelfs als je zou kunnen, is er geen bewijs dat kankercellen niet kunnen groeien in alkalische omgevingen.
Als u voor kanker wordt behandeld en veel bijwerkingen van de behandeling heeft, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen mogelijk uw dosering aanpassen of enkele tips geven over hoe u uw symptomen kunt behandelen.
