Wat is pre-eclampsie?
Pre-eclampsie is een complicatie die sommige vrouwen tijdens de zwangerschap ervaren. Het komt vaak voor na 20 weken zwangerschap, maar kan zelden eerder of postpartum ontstaan. De belangrijkste tekenen van pre-eclampsie zijn hoge bloeddruk en bepaalde organen werken niet normaal. Een mogelijk teken is een teveel aan eiwit in de urine.
De exacte oorzaak van pre-eclampsie is onbekend. Experts denken dat het wordt veroorzaakt door problemen met de bloedvaten die de placenta verbinden, het orgaan dat zuurstof van moeder op baby doorgeeft aan de baarmoeder.
Tijdens de vroege stadia van de zwangerschap beginnen zich nieuwe bloedvaten te vormen tussen de placenta en de baarmoederwand. Deze nieuwe bloedvaten kunnen om verschillende redenen abnormaal ontstaan, waaronder:
- onvoldoende bloedtoevoer naar de baarmoeder
- schade aan bloedvaten
- problemen met het immuunsysteem
- genetische factoren
Deze abnormale bloedvaten beperken de hoeveelheid bloed die naar de placenta kan gaan. Door deze disfunctie kan de bloeddruk van een zwangere vrouw stijgen.
Indien onbehandeld, kan pre-eclampsie levensbedreigend zijn. Omdat het problemen met de placenta met zich meebrengt, is de aanbevolen behandeling voor pre-eclampsie de bevalling van de baby en de placenta. De risico's en voordelen met betrekking tot het moment van levering zijn gebaseerd op de ernst van de ziekte.
Een diagnose van pre-eclampsie vroeg in je zwangerschap kan lastig zijn. De baby heeft tijd nodig om te groeien, maar u moet allebei ernstige complicaties vermijden. In dit geval kan uw arts magnesiumsulfaat voorschrijven, evenals medicijnen om de bloeddruk te verlagen.
Magnesiumsulfaattherapie wordt gebruikt om aanvallen bij vrouwen met pre-eclampsie te voorkomen. Het kan ook helpen om een zwangerschap tot twee dagen te verlengen. Hierdoor kunnen medicijnen worden toegediend die de longontwikkeling van uw baby versnellen.
Wat zijn de symptomen van pre-eclampsie?
Bij sommige vrouwen ontwikkelt pre-eclampsie zich geleidelijk zonder symptomen.
Hoge bloeddruk, het belangrijkste teken van pre-eclampsie, treedt meestal plotseling op. Daarom is het voor zwangere vrouwen belangrijk om hun bloeddruk nauwlettend te volgen, vooral later in hun zwangerschap. Een bloeddrukmeting van 140/90 mm Hg of hoger, genomen op twee afzonderlijke tijdstippen met een tussenpoos van ten minste vier uur, wordt als abnormaal beschouwd.
Naast hoge bloeddruk omvatten andere tekenen of symptomen van pre-eclampsie:
- overtollig eiwit in de urine
- verminderde hoeveelheid urine
- laag aantal bloedplaatjes in het bloed
- intense hoofdpijn
- zichtproblemen zoals verlies van gezichtsvermogen, wazig zicht en gevoeligheid voor licht
- pijn in de bovenbuik, meestal onder de ribben aan de rechterkant
- braken of misselijkheid
- abnormale leverfunctie
- moeite met ademhalen door vocht in de longen
- snelle gewichtstoename en zwelling, vooral in het gezicht en de handen
Als uw arts pre-eclampsie vermoedt, zullen ze bloed- en urinetests uitvoeren om een diagnose te stellen.
Wat zijn de mogelijke complicaties?
U heeft meer kans op complicaties als u vroeg in de zwangerschap pre-eclampsie ontwikkelt. In sommige gevallen moeten artsen een bevalling of een keizersnede uitvoeren om de baby te verwijderen. Dit zal voorkomen dat pre-eclampsie voortschrijdt en zou moeten leiden tot het oplossen van de aandoening.
Zonder behandeling kunnen er complicaties optreden. Enkele complicaties van pre-eclampsie zijn onder meer:
- een gebrek aan zuurstof naar de placenta, wat kan leiden tot langzame groei, een laag geboortegewicht, vroeggeboorte van de baby of zelfs doodgeboorte
- placenta-abruptie of de scheiding van de placenta van de baarmoederwand, wat ernstige bloedingen en schade aan de placenta kan veroorzaken
- HELLP-syndroom, dat verlies van rode bloedcellen, verhoogde leverenzymen en een laag aantal bloedplaatjes veroorzaakt, wat leidt tot orgaanschade
- eclampsie, wat pre-eclampsie is met aanvallen
- beroerte, wat kan leiden tot permanente hersenschade of zelfs de dood
Vrouwen die pre-eclampsie ontwikkelen, lopen een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Hun risico op pre-eclampsie bij toekomstige zwangerschappen neemt ook toe. Vrouwen die pre-eclampsie hebben gehad, hebben een kans van 16 procent om het opnieuw te ontwikkelen in een toekomstige zwangerschap.
Hoe behandelt magnesiumsulfaattherapie pre-eclampsie?
De enige behandeling om de progressie te stoppen en pre-eclampsie op te lossen, is de bevalling van de baby en de placenta. Wachten op de bevalling kan het risico op complicaties verhogen, maar te vroeg in de zwangerschap leveren verhoogt het risico op vroeggeboorte.
Als het te vroeg in uw zwangerschap is, wordt u mogelijk verteld dat u moet wachten tot de baby volwassen genoeg is om geboren te worden om die risico's te minimaliseren.
Afhankelijk van de ernst van de ziekte en de zwangerschapsduur, kunnen artsen aanbevelen dat vrouwen met pre-eclampsie vaker binnenkomen voor prenatale poliklinische bezoeken of mogelijk worden opgenomen in het ziekenhuis. Ze zullen waarschijnlijk vaker bloed- en urinetests uitvoeren. Ze kunnen ook voorschrijven:
- medicijnen om de bloeddruk te verlagen
- corticosteroïden om de longen van de baby te laten rijpen en de gezondheid van de moeder te verbeteren
In ernstige gevallen van pre-eclampsie bevelen artsen vaak antizure medicijnen aan, zoals magnesiumsulfaat. Magnesiumsulfaat is een mineraal dat het risico op aanvallen vermindert bij vrouwen met pre-eclampsie. Een zorgverlener zal de medicatie intraveneus toedienen.
Soms wordt het ook gebruikt om de zwangerschap tot twee dagen te verlengen. Dit geeft tijd voor corticosteroïden om de longfunctie van de baby te verbeteren.
Magnesiumsulfaat treedt meestal onmiddellijk in werking. Het wordt normaal gesproken tot ongeveer 24 uur na de bevalling gegeven. Vrouwen die magnesiumsulfaat krijgen, worden in het ziekenhuis opgenomen voor nauwgezette monitoring van de behandeling.
Zijn er bijwerkingen?
Magnesiumsulfaat kan gunstig zijn voor sommigen met pre-eclampsie. Maar er is een risico op een overdosis magnesium, magnesiumtoxiciteit genoemd. Te veel magnesium innemen kan levensbedreigend zijn voor zowel moeder als kind. Bij vrouwen zijn de meest voorkomende symptomen:
- misselijkheid, diarree of braken
- grote bloeddrukdalingen
- langzame of onregelmatige hartslag
- ademhalingsproblemen
- tekortkomingen in andere mineralen dan magnesium, vooral calcium
- verwarring of wazigheid
- coma
- hartaanval
- nierschade
Bij een baby kan magnesiumtoxiciteit een lage spierspanning veroorzaken. Dit wordt veroorzaakt door een slechte spiercontrole en een lage botdichtheid. Deze omstandigheden kunnen een baby een groter risico geven op verwondingen, zoals botbreuken en zelfs de dood.
Artsen behandelen magnesiumtoxiciteit met:
- een tege.gif" />
- vloeistoffen
- ademhalingsondersteuning
- dialyse
Om te voorkomen dat magnesiumtoxiciteit in de eerste plaats optreedt, moet uw arts uw inname nauwlettend volgen. Ze kunnen ook vragen hoe u zich voelt, uw ademhaling controleren en vaak uw reflexen controleren.
Het risico op toxiciteit door magnesiumsulfaat is laag als u de juiste dosering krijgt en een normale nierfunctie heeft.
Wat zijn de vooruitzichten?
Als u pre-eclampsie heeft, kan uw arts u tijdens uw bevalling magnesiumsulfaat blijven geven. Uw bloeddruk moet binnen enkele dagen tot weken na de bevalling weer normaal zijn. Omdat de aandoening mogelijk niet onmiddellijk verdwijnt, is een nauwgezette follow-up na de bevalling en enige tijd daarna belangrijk.
De beste manier om complicaties door pre-eclampsie te voorkomen, is een vroege diagnose. Vertel uw arts altijd wanneer u naar uw prenatale zorg gaat, over nieuwe symptomen.
