PDD-NOS: Wat Het Nu Heet En Hoe Het Wordt Gediagnosticeerd En Behandeld

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

PDD-NOS of pervasieve ontwikkelingsstoornis - niet anders gespecificeerd - was een van de vijf categorieën van een autisme-diagnose.

In het verleden werd de diagnose PDD-NOS gesteld als werd vastgesteld dat een persoon bepaalde symptomen van autisme had, maar niet voldeed aan de volledige diagnostische criteria voor aandoeningen zoals autistische stoornis en het Asperger-syndroom.

Wat is PDD-NOS?

Vóór 2013 was PDD-NOS een van de vijf diagnoses in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, vierde editie, tekstherziening (DSM-IV-TR), gepubliceerd in 2000.

PDD-NOS werd gediagnosticeerd wanneer een persoon een beperking had in sociale vaardigheden, het onvermogen om succesvol met andere mensen om te gaan, problemen met verbale of non-verbale communicatie of stereotiep gedrag, interesses en activiteiten.

PDD-NOS was alleen van toepassing op mensen die geen van de volgende diagnoses hadden:

• specifieke doordringende ontwikkelingsstoornis
• schizofrenie
• schizotypische persoonlijkheidsstoornis
• vermijdende persoonlijkheidsstoornis

PDD-NOS omvatte ook de diagnose van atypisch autisme, die werd gebruikt wanneer de symptomen van een persoon niet voldeden aan de volledige criteria voor een diagnose van autistische stoornissen, hetzij omdat de symptomen verschenen of op oudere leeftijd werden gediagnosticeerd, ze waren niet de typische symptomen van autisme, of beide.

In 2013 heeft de American Psychiatric Association de DSM geüpdatet naar de vijfde editie. Met deze verandering werd de hele categorie van “doordringende ontwikkelingsstoornissen” geëlimineerd en werd de diagnose PDD-NOS niet langer gebruikt.

In plaats daarvan werden deze aandoeningen onder de diagnose autismespectrumstoornis geplaatst in de categorie "neurologische ontwikkelingsstoornissen".

Lees verder voor meer informatie over wat PDD-NOS was, wat de huidige diagnostische criteria zeggen en hoe de aandoening vandaag wordt gediagnosticeerd en behandeld.

PDD-NOS en het Asperger-syndroom

Eerder verdeelde de DSM-4 autisme in vijf afzonderlijke categorieën. Deze waren:

• autistische stoornis
• Rett's stoornis
• het syndroom van Asperger
• desintegratieve stoornis bij kinderen
• doordringende ontwikkelingsstoornis-NOS (PDD-NOS)

Een diagnose van PDD-NOS kan worden gegeven aan iemand met milde of goed functionerende symptomen die niet aan alle criteria voor de diagnose van een Asperger voldeden. Evenzo kan deze diagnose worden gesteld aan degenen die niet aan alle vereiste diagnostische criteria voor de stoornis van Rett voldeden.

In de DSM-5 zijn deze aandoeningen nu gegroepeerd onder één diagnostisch label: autismespectrumstoornis (ASS).

Wat zijn de symptomen van PDD-NOS?

Voorheen werd bij mensen de diagnose PDD-NOS gesteld toen ze geen symptomen vertoonden die consistent waren met andere aandoeningen onder de categorie 'doordringende ontwikkelingsstoornis'.

Symptomen van een alomtegenwoordige ontwikkelingsstoornis zijn onder meer:

• problemen bij het gebruiken en begrijpen van taal
• moeilijkheden met betrekking tot mensen
• ongebruikelijk spelen met speelgoed
• problemen met veranderingen in routine
• repetitieve bewegingen of gedrag

In de DSM-5 werden de symptomen van PDD-NOS en andere autisme-categorieën geconsolideerd. Sinds 2013 vallen de symptomen van ASS nu in twee categorieën, waaronder:

• tekortkomingen in communicatie en interactie
• beperkte of repetitieve bewegingen

Personen met een autismespectrumstoornis worden geëvalueerd op basis van de ernst van deze symptomen en de ernst wordt bepaald op basis van het ondersteuningsniveau dat ze in elke categorie nodig hebben. De categorieën hebben unieke symptomen.

Symptomen van sociale communicatie en interactie kunnen onder meer zijn:

• moeilijkheden hebben om een gesprek te beginnen of te onderhouden
• slecht oogcontact maken of helemaal geen oogcontact maken
• moeite hebben met het uiten van gevoelens of emoties, of de gevoelens van anderen niet begrijpen
• geen begrip van non-verbale signalen, zoals gezichtsuitdrukkingen, gebaren of houdingen
• traag reageren op iemand die zijn naam roept of probeert zijn aandacht te trekken

Symptomen van beperkende of repetitieve gedragingen kunnen zijn:

• zich bezighouden met repetitief gedrag, zoals heen en weer schommelen of specifieke woorden of zinnen herhalen
• een specifieke routine aanhouden en van streek raken als er zelfs maar kleine veranderingen in zijn
• met een grotere of mindere gevoeligheid voor sensorische stimulatie, zoals geluiden of licht
• een intense, zeer gefocuste interesse hebben in specifieke objecten of onderwerpen
• specifieke voedselvoorkeuren ontwikkelen of weigeren bepaalde voedingsmiddelen te eten

Bij het diagnosticeren van ASS beoordelen medische professionals het ondersteuningsniveau dat een persoon nodig heeft voor zijn dagelijks functioneren op een schaal van één tot drie voor elk van de twee categorieën.

Ze moeten ook specificeren of symptomen verband houden met:

• intellectuele beperking
• taalstoornis
• een bekende medische of genetische aandoening of omgevingsfactor
• een andere neurologische, mentale of gedragsstoornis
• catatonie

Wat zijn de risicofactoren voor PDD-NOS of autisme?

ASS is een zeer complexe aandoening en niet alle oorzaken zijn bekend. Er wordt algemeen aangenomen dat een combinatie van genetische en omgevingsfactoren waarschijnlijk een rol speelt bij het veroorzaken van de aandoening.

Genetisch gezien kunnen mutaties een bijdragende factor zijn, maar de wetenschap heeft daar momenteel geen uitsluitsel over. Autismespectrumstoornis wordt vaak beschreven als genetisch heterogeen (wat betekent dat het vele oorzaken kan hebben).

Bovendien kan ASS geassocieerd worden met bepaalde genetische aandoeningen zoals het fragiele X-syndroom of het Rett-syndroom.

Net als bij mogelijke genetische oorzaken, blijven onderzoekers potentiële milieuoorzaken en andere risicofactoren voor ASS onderzoeken. Enkele voorbeelden van onderwerpen die worden onderzocht zijn:

• virale infecties
• medicijnen die tijdens de zwangerschap worden ingenomen
• milieuverontreinigende stoffen.

Sommige mensen maken zich zorgen dat ASS geassocieerd wordt met vaccinaties bij kinderen. Als zodanig is dit gedurende vele jaren een zeer zwaar studiegebied geweest. Onderzoek heeft echter geen verband gevonden tussen vaccins of hun componenten en de ontwikkeling van ASS.

Hoe wordt PDD-NOS gediagnosticeerd?

Omdat PDD-NOS niet is opgenomen in de DSM-5, wordt het waarschijnlijk niet gediagnosticeerd door een up-to-date arts. Degenen die ooit de diagnose PDD-NOS zouden hebben gekregen, zullen waarschijnlijk nu een ASD-diagnose en ernstbeoordeling krijgen.

Kinderen zouden regelmatig ontwikkelingsonderzoeken moeten ondergaan als onderdeel van elke routine wellness checkup.

Tijdens deze screenings zal de arts u vragen stellen over de ontwikkeling van uw kind en beoordelen hoe het kind communiceert, beweegt en zich gedraagt.

Bovendien beveelt de American Academy of Pediatrics (AAP) aan dat alle kinderen specifiek worden gescreend op ASS tussen 18 en 24 maanden oud.

Als ze tekenen van een mogelijk ontwikkelingsprobleem opmerken, vragen ze om een tweede uitgebreidere screening. Zij kunnen deze screening zelf uitvoeren of u doorverwijzen naar een specialist, zoals een kinderarts of kinderneuroloog.

ASS kan ook worden vastgesteld bij oudere kinderen, adolescenten en volwassenen door beoordeling door een huisarts of iemand die gespecialiseerd is in ASS.

Wat is de behandeling voor PDD-NOS?

Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar voor ASS, waaronder PDD-NOS.

Hieronder zullen we er enkele kort bespreken:

• Toegepaste gedragsanalyse (ABA). Er zijn verschillende soorten ABA. In de kern houdt ABA zich bezig met het versterken van positief gedrag en het ontmoedigen van negatief gedrag.
• Spraak- of taaltherapie. Dit type therapie kan helpen bij taal- of communicatietekorten.
• Beroeps- of fysiotherapie. Deze kunnen helpen bij coördinatieproblemen en ook bij het leren van dagelijkse taken zoals aankleden en baden.
• Medicijnen. Er zijn geen medicijnen om ASS direct te behandelen. Andere aandoeningen zoals angst en depressie komen echter vaak voor samen met ASS. Medicijnen kunnen deze aandoeningen helpen behandelen.
• Cognitieve gedragstherapie. Cognitieve gedragstherapie kan mensen met ASS helpen bij het omgaan met angst, depressie of andere psychologische uitdagingen die ze mogelijk ervaren.
• Dieetveranderingen. Dit kan zaken zijn als gluten- of caseïnevrije diëten of het gebruik van vitamines of probiotische supplementen. Momenteel hebben de meeste hiervan geen bewezen voordeel, dus u moet met uw kinderarts praten voordat u het dieet van uw kind verandert.
• Alternatieve of complementaire therapieën. Deze kunnen verschillende dingen omvatten, zoals muziektherapie, massagetherapie en kruidengeneeskunde. Het is belangrijk om te onthouden dat er niet veel onderzoek is gedaan naar de werkzaamheid van veel van deze therapieën, terwijl van andere is aangetoond dat ze niet effectief zijn. Sommige van deze therapieën kunnen een aanzienlijk risico met zich meebrengen, dus spreek met een arts voordat u ermee begint.

OutlookWat zijn de vooruitzichten voor iemand met PDD-NOS?

Er is momenteel geen remedie voor ASS. Een vroege diagnose en eerder starten van de behandeling is echter belangrijk.

Dit zorgt ervoor dat mensen met ASS de hulp krijgen die ze nodig hebben en de tools krijgen die nodig zijn om te leren functioneren in hun omgeving.

Geen twee mensen met ASS zijn hetzelfde. De vooruitzichten kunnen afhangen van de aanwezige symptomen en de ernst ervan. Uw arts zal nauw met u samenwerken om een behandelplan op te stellen dat bij u of uw kind past.

De afhaalmaaltijd

PDD-NOS was een van de categorieën van doordringende ontwikkelingsstoornissen die in de DSM-4 voorkomen. Het betrof symptomen die een persoon op het autismespectrum plaatsten, maar niet consistent waren met andere categorieën PDD die in die versie van de DSM werden gevonden.

Vanaf 2013 is PDD-NOS geen diagnose meer. Het is in plaats daarvan opgenomen onder de overkoepelende diagnose van autismespectrumstoornis (ASS).

ASS wordt meestal gediagnosticeerd bij jonge kinderen, maar kan ook bij oudere personen worden gediagnosticeerd. Er zijn veel mogelijke behandelingsmogelijkheden voor mensen met ASS. Velen van hen richten zich op het bevorderen van betere sociale en communicatieve vaardigheden en het verminderen van negatief gedrag.

Elke persoon met ASS is anders. Bij het bepalen van een behandelplan werkt u samen met uw arts om een optimale behandeling voor u of uw kind te bepalen.