Wat is HPV?
Humaan papillomavirus (HPV) verwijst naar een groep virussen.
Er bestaan meer dan 100 soorten HPV, waarvan er minstens 40 via seksueel contact worden verspreid. Er zijn zowel typen met een laag als een hoog risico.
Hoewel HPV doorgaans geen symptomen veroorzaakt, kunnen sommige typen genitale wratten veroorzaken. Sommige soorten kunnen ook leiden tot bepaalde vormen van kanker als ze niet worden behandeld.
Lees verder om meer te weten te komen over het vaccin en andere manieren om uw risico te verminderen, hoe u een diagnose kunt stellen, wat u van de behandeling kunt verwachten en meer.
Is het normaal?
HPV is de meest voorkomende seksueel overdraagbare infectie (soa).
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben ongeveer 79 miljoen Amerikanen een actieve HPV-infectie. Maar liefst 14 miljoen Amerikanen worden elk jaar opnieuw besmet.
De meeste mensen die seksueel actief zijn - ongeacht anatomie of geslacht - zullen tijdens hun leven ten minste één vorm van HPV oplopen.
Wat veroorzaakt het?
HPV is een virus, zoals verkoudheid of griep, dat veel verschillende variaties heeft.
Sommige vormen van HPV kunnen papillomen (wratten) veroorzaken, en zo kreeg het virus zijn naam.
Hoe wordt het verspreid?
HPV wordt voornamelijk overgedragen via huid-op-huidcontact. In de meeste gevallen verwijst dit naar genitale aanraking of geslachtsgemeenschap.
Dit bevat:
- vulva naar vulva
- vulva naar penis
- vagina tot penis
- penis tot penis
- penis naar anus
- vingers naar de vagina
- vingers naar penis
- vingers naar anus
HPV kan ook worden verspreid via orale seks. Dit bevat:
- mond tot vulva
- mond tot vagina
- mond tot penis
- mond naar testikels
- mond tot perineum (tussen de geslachtsorganen en de anus)
- mond tot anus
Over het algemeen kan elk genitaal of anaal contact HPV overdragen, zelfs als er geen symptomen zijn.
In zeldzame gevallen kan HPV tijdens vaginale bevalling van de ouder op de baby worden overgedragen.
Over het algemeen is het onwaarschijnlijk dat genitale HPV - met of zonder wratten - complicaties veroorzaakt tijdens zwangerschap of bevalling.
Heeft het alleen gevolgen voor personen met een vagina?
HPV treft iedereen. Er zijn echter bepaalde situaties die alleen van invloed zijn op personen met een penis.
Degenen die optreden als ontvangende partner bij penis-anale seks hebben bijvoorbeeld meer kans om HPV te ontwikkelen dan degenen die alleen penis-vaginale seks hebben.
Hoewel HPV-gerelateerde kankers minder vaak voorkomen bij personen met een penis, zijn sommige mensen mogelijk vatbaarder, zoals mensen met hiv of andere oorzaken van een verzwakt immuunsysteem.
Personen die een penis hebben en zowel door HPV als door hiv zijn getroffen, kunnen genitale wratten ontwikkelen die ernstiger en moeilijker te behandelen zijn.
Hoe weet je of je het hebt?
U weet het waarschijnlijk niet zeker, tenzij u een arts of andere zorgverlener vraagt om erop te screenen.
Ze kunnen een monster van de cellen in uw baarmoederhals nemen om te testen op de aanwezigheid van HPV.
U kunt mogelijk zelf een diagnose stellen als u wratten ontwikkelt, maar u moet een arts raadplegen om de onderliggende oorzaak te bevestigen.
Wat zijn de symptomen?
HPV treedt meestal op zonder symptomen. Hierdoor weten de meeste mensen niet dat ze het virus dragen.
Bij de meeste mensen zal het virus zelfs spontaan verdwijnen, dus ze zullen misschien nooit weten dat ze het hadden.
Wanneer er symptomen optreden, verschijnen ze meestal in de vorm van genitale wratten. Mogelijk merkt u een enkele hobbel of een groep hobbels.
Deze hobbels kunnen zijn:
- jeukend
- de kleur van je huid of wit
- verhoogd of plat
- bloemkoolvormig
- ongeveer de grootte van een speldenkop (1 millimeter) tot ongeveer de grootte van een cheerio (1 centimeter)
Niet alle genitale stoten zijn wratten, dus het is belangrijk om een arts of andere zorgverlener te raadplegen voor diagnose.
Zij kunnen de onderliggende oorzaak achterhalen en u adviseren over eventuele vervolgstappen.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Als u wratten of andere genitale zweren heeft, kan uw leverancier een scalpel gebruiken om een klein huidcelmonster (biopsie) uit het getroffen gebied te nemen.
Als u geen symptomen ervaart, begint het diagnostische proces meestal met een abnormaal resultaat bij uw uitstrijkje.
Wanneer dit gebeurt, kan uw leverancier een tweede pap-test bestellen om de originele resultaten te bevestigen of rechtstreeks naar een cervicale HPV-test gaan.
Uw leverancier zal nog een cervicaal celmonster verzamelen, alleen deze keer laten ze de laboratoriumtechnicus testen op de aanwezigheid van HPV.
Als ze een type detecteren dat mogelijk kanker is, kan uw leverancier een colposcopie uitvoeren om te zoeken naar laesies en andere afwijkingen op de baarmoederhals.
Het is onwaarschijnlijk dat uw leverancier een anale uitstrijkje uitvoert, tenzij u anale wratten of andere ongebruikelijke symptomen ontwikkelt.
Er is geen specifieke test beschikbaar om te testen op orale HPV, maar uw leverancier kan een biopsie uitvoeren op eventuele laesies die in de mond of keel verschijnen om te bepalen of ze kanker zijn.
Wat is het verschil tussen een pap-test en een HPV-test?
Een uitstrijkje test niet voor HPV. Het kan alleen de aanwezigheid van abnormale cellen detecteren.
In veel gevallen komt een abnormaal resultaat voort uit:
- een slecht weefselmonster
- huidige spotting of menstruatie
- recent gebruik van producten voor vrouwelijke hygiëne
- recente penis-vaginale seks
Een abnormaal resultaat kan ook een teken zijn van andere soa's, waaronder genitale herpes en trichomoniasis.
Een HPV-test daarentegen kan de aanwezigheid van HPV detecteren. Het kan ook identificeren welke stammen aanwezig zijn.
Maakt de HPV-test deel uit van het soa-screeningproces?
Nee, normaal gesproken is de HPV-test momenteel niet opgenomen in de standaard soa-screening.
Als u jonger bent dan 30 jaar, zal uw provider doorgaans geen HPV-test aanbevelen, tenzij u een ongebruikelijk pap-testresultaat heeft.
Als u tussen de 30 en 65 jaar oud bent, raden artsen gewoonlijk aan:
- elke 3 jaar een uitstrijkje
- elke 5 jaar een HPV-test
- een pap en HPV-test om de 5 jaar samen
Is het te genezen?
HPV heeft geen remedie, maar veel soorten zullen vanzelf verdwijnen.
Volgens de CDC verdwijnt meer dan 90 procent van de nieuwe HPV-infecties binnen twee jaar na infectie of wordt deze niet meer op te sporen.
In veel gevallen verdwijnt het virus of wordt het niet detecteerbaar binnen 6 maanden.
Als het virus niet verdwijnt, zal uw provider met u samenwerken om cervicale celveranderingen of HPV-gerelateerde wratten te behandelen.
Hoe wordt het behandeld?
Als je genitale wratten hebt, is de kans groot dat ze vanzelf verdwijnen.
Als dit niet het geval is, kan uw provider een of meer van de volgende opties aanbevelen:
- imiquimod (Aldara), een actuele crème die het immuunsysteem van uw immuunsysteem zal versterken om de infectie te bestrijden
- sinecatechins (Veregen), een actuele crème die genitale en anale wratten behandelt
- podophyllin en podofilox (Condylox), een actuele plantaardige hars die genitaal wratweefsel vernietigt
- trichloorazijnzuur (TCA), een chemische behandeling die interne en externe genitale wratten afbrandt
Uw leverancier kan een operatie aanbevelen om wratten te verwijderen die groter zijn of niet reageren op medicatie. Dit kan zijn:
- chirurgische excisie om het wratweefsel af te snijden
- cryochirurgie om het wratweefsel te bevriezen en te doden
- elektrocauterisatie of laserbehandeling om het wratweefsel te verbranden
Als HPV kanker in het lichaam heeft veroorzaakt, zal uw leverancier een behandeling aanbevelen, afhankelijk van hoeveel de kanker zich heeft verspreid.
Als de kanker zich bijvoorbeeld in de vroegste stadia bevindt, kunnen ze mogelijk de kankerlaesie verwijderen.
Ze kunnen ook chemotherapie of bestraling aanbevelen om de kankercellen te doden.
Wat gebeurt er als HPV onbehandeld blijft?
In sommige gevallen verdwijnen genitale wratten die niet worden behandeld vanzelf. In andere gevallen kunnen de wratten hetzelfde blijven of in omvang of aantal groeien.
Als uw leverancier abnormale cellen detecteert, moet u hun aanbevelingen volgen voor aanvullende tests of behandelingen om de cellen te verwijderen.
Veranderingen die niet worden gecontroleerd of niet worden behandeld, kunnen kanker worden.
Kan het de zwangerschap beïnvloeden?
Het hebben van HPV heeft geen invloed op uw vermogen om zwanger te worden. Bepaalde behandelingen voor HPV kunnen dit echter wel zijn.
Dit bevat:
- cryochirurgie
- kegel biopsie
- lus elektrochirurgische excisieprocedure (LEEP)
Deze procedures worden gebruikt om abnormaal weefsel te verwijderen. Celverwijdering kan uw cervicale slijmproductie veranderen of de cervicale opening vernauwen (stenose).
Deze veranderingen kunnen het voor sperma moeilijker maken om een ei te bevruchten.
Als u al zwanger bent, mag HPV uw zwangerschap niet beïnvloeden. Het doorgeven van het virus of genitale wratten is onwaarschijnlijk tijdens zwangerschap of bevalling.
In zeldzame gevallen, als genitale wratten groot of wijd verspreid zijn, kunnen ze het vaginale kanaal blokkeren of de vaginale bevalling op een andere manier compliceren.
Als dit gebeurt, zal uw arts waarschijnlijk een keizersnede aanbevelen.
Zal het kanker worden?
HPV hebben betekent niet dat u kanker krijgt. Vaak zal de infectie verdwijnen zonder ooit genitale wratten of andere complicaties te veroorzaken.
Als uw leverancier abnormale cellen detecteert, kunnen ze een HPV-test uitvoeren om te bepalen of u HPV heeft en, als u dat doet, of het een "risicovolle" stam is.
Onbehandelde stammen met een hoog risico kunnen tot de volgende kankers leiden:
- mondeling
- cervicaal
- vaginaal
- vulvar
- anaal
Kunt u HPV meer dan eens krijgen?
Ja, en dit kan op verschillende manieren gebeuren. Bijvoorbeeld:
- u heeft mogelijk meerdere HPV-stammen tegelijk
- u kunt één type HPV wissen en later hetzelfde type ontwikkelen
- u kunt een type HPV wissen en later een ander type ontwikkelen
Het is belangrijk op te merken dat het eenmaal verwijderen van het virus zonder behandeling niet betekent dat u dit een tweede keer kunt doen.
Je lichaam kan op verschillende momenten in je leven anders reageren op dezelfde soort.
Hoe wordt het voorkomen?
U kunt uw risico op HPV verminderen als u:
- Haal het HPV-vaccin. Het HPV-vaccin helpt stammen te voorkomen waarvan bekend is dat ze wratten veroorzaken of kanker worden.
- Gebruik elke keer dat je seks hebt een condoom. Condooms bieden geen volledige bescherming tegen HPV en andere soa's, maar correct gebruik tijdens orale, vaginale en anale seks kan uw risico drastisch verminderen.
- Beperk uw aantal sekspartners. Deze aanbeveling is een wet van waarschijnlijkheid - hoe meer partners u heeft, hoe meer mensen u waarschijnlijk zullen blootstellen aan HPV.
- Niet douchen. Douching verwijdert bacteriën uit de vagina die kunnen helpen HPV en andere soa's op afstand te houden.
Wat is het vaccin?
Het HPV-vaccin helpt stammen te voorkomen waarvan bekend is dat ze genitale, anale of orale wratten veroorzaken, evenals bepaalde kankers.
De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft drie HPV-vaccins goedgekeurd:
- Cervarix
- Gardasil
- Gardasil 9
Hoewel alle drie zijn goedgekeurd door de FDA, wordt vanaf 2016 alleen Gardasil 9 (9vHPV) gedistribueerd in de Verenigde Staten.
Het vaccin omvat een reeks van twee of drie schoten die in de loop van zes maanden worden toegediend.
De meeste artsen raden aan om het HPV-vaccin rond de leeftijd van 11 of 12 jaar te krijgen, of voordat ze seksueel actief worden. U kunt echter nog steeds enig voordeel ontvangen, zelfs nadat u seksueel actief bent geworden.
De FDA heeft het HPV-vaccin goedgekeurd voor volwassenen tot 45 jaar.
Als u ouder bent dan 45 jaar en u zich afvraagt of u baat kunt hebben bij het HPV-vaccin, neem dan contact op met een arts of andere zorgverlener.
Kan het vaccin beschermen tegen alle stammen?
Het vaccin beschermt alleen tegen HPV-stammen geassocieerd met wratten en kanker.
Elk van de drie vaccinsoorten biedt verschillende beschermingsniveaus:
- Cervarix beschermt tegen HPV-typen 16 en 18.
- Gardisil beschermt tegen HPV-typen 6, 11, 16 en 18.
- Gardisil 9 beschermt tegen HPV-typen 6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52 en 58.
HPV-typen 16 en 18 zijn verantwoordelijk voor ongeveer 70 procent van alle baarmoederhalskanker.
HPV-typen 31, 33, 45, 52 en 58 zijn verantwoordelijk voor 20 procent van alle baarmoederhalskanker.
HPV-typen 6 en 11 zijn niet kanker, maar ze kunnen genitale, anale of orale wratten veroorzaken.
Aangezien Gardasil 9 de meeste bescherming biedt tegen alle risicovolle HPV-typen, is dit nu het enige aanbevolen vaccin dat in de Verenigde Staten wordt gegeven.
Hoe kom je aan het vaccin?
Als u een huisarts of gynaecoloog heeft, praat dan met hen over het vaccin. Het vaccin is ook verkrijgbaar bij de meeste gezondheidsafdelingen en gezondheidsklinieken.
Het vaccin kost ongeveer $ 178 per dosis, dus het kan wel $ 534 kosten om de volledige medicatiekuur te krijgen.
Als u een ziektekostenverzekering heeft, is het vaccin tot 26 jaar volledig verzekerd als preventieve zorg.
Als u ouder bent dan 26 jaar of zonder verzekering bent, vraag dan aan uw zorgverlener of er programma's voor patiëntbijstand beschikbaar zijn.
Mogelijk kunt u het vaccin zonder of tegen lagere kosten krijgen.
het komt neer op
Hoewel HPV meestal onschadelijk is, kunnen bepaalde stammen wratten veroorzaken of kanker worden.
Volgens de CDC kan het vaccin voorkomen dat de meeste HPV-gerelateerde kankers ooit voorkomen.
Als u vragen heeft over HPV of gevaccineerd wordt, neem dan contact op met een zorgverlener.
Ze kunnen uw individuele risico voor het ontwikkelen van HPV bespreken en bevestigen of u eerder in uw leven bent gevaccineerd of dat u er nu van kunt profiteren.
