MRI en MS
Multiple sclerose (MS) is een aandoening waarbij het immuunsysteem van het lichaam de beschermende laag (myeline) rondom de zenuwen van het centrale zenuwstelsel (CZS) aanvalt. Er is geen enkele definitieve test die MS kan diagnosticeren. De diagnose is gebaseerd op symptomen, klinische evaluatie en een reeks diagnostische tests om andere aandoeningen uit te sluiten.
Een type beeldvormende test genaamd een MRI-scan is een belangrijk hulpmiddel bij het diagnosticeren van MS. (MRI staat voor magnetische resonantiebeeldvorming.)
MRI kan veelbetekenende beschadigingsgebieden, laesies of plaques, op de hersenen of het ruggenmerg aantonen. Het kan ook worden gebruikt om de ziekteactiviteit en -progressie te volgen.
De rol van MRI bij de diagnose van MS
Als u symptomen van MS heeft, kan uw arts een MRI-scan van uw hersenen en ruggenmerg bestellen. Met de gemaakte afbeeldingen kunnen artsen laesies in uw CZS zien. Laesies verschijnen als witte of donkere vlekken, afhankelijk van het type schade en het type scan.
MRI is niet-invasief (wat betekent dat er niets in het lichaam van een persoon wordt ingebracht) en er is geen straling bij betrokken. Het maakt gebruik van een krachtig magnetisch veld en radiogolven om informatie naar een computer te verzenden, die de informatie vervolgens vertaalt in dwarsdoorsnedebeelden.
Contrastkleurstof, een stof die in uw ader wordt geïnjecteerd, kan worden gebruikt om bepaalde soorten laesies duidelijker op een MRI-scan te laten verschijnen.
Hoewel de procedure pijnloos is, maakt de MRI-machine veel lawaai en moet je heel stil liggen om de beelden duidelijk te maken. De test duurt ongeveer 45 minuten tot een uur.
Het is belangrijk op te merken dat het aantal laesies op een MRI-scan niet altijd overeenkomt met de ernst van de symptomen, of zelfs als u MS heeft. Dit komt omdat niet alle laesies in het CZS te wijten zijn aan MS en niet alle mensen met MS hebben zichtbare laesies.
Wat een MRI-scan kan laten zien
MRI met contrastkleurstof kan MS-ziekteactiviteit aangeven door een patroon te vertonen dat consistent is met ontsteking van actieve demyeliniserende laesies. Deze soorten laesies zijn nieuw of worden groter als gevolg van demyelinisatie (schade aan de myeline die bepaalde zenuwen bedekt).
De contrastbeelden tonen ook gebieden met blijvende schade, die kunnen verschijnen als donkere gaten in de hersenen of het ruggenmerg.
Na een MS-diagnose zullen sommige artsen een MRI-scan herhalen als er verontrustende nieuwe symptomen optreden of nadat de persoon met een nieuwe behandeling is begonnen. Het analyseren van de zichtbare veranderingen in de hersenen en het ruggenmerg kan de huidige behandeling en toekomstige opties helpen beoordelen.
Uw arts kan ook aanvullende MRI-scans van de hersenen, de wervelkolom of beide met bepaalde tussenpozen aanbevelen om de ziekteactiviteit en -progressie te controleren. De frequentie waarmee u herhaalde monitoring nodig heeft, is afhankelijk van het type MS dat u heeft en van uw behandeling.
MRI en verschillende vormen van MS
MRI laat verschillende dingen zien op basis van het type MS dat erbij betrokken is. Uw arts kan diagnostische en behandelbeslissingen nemen op basis van wat uw MRI-scan laat zien.
Klinisch geïsoleerd syndroom
Een enkele neurologische episode veroorzaakt door inflammatoire demyelinisatie die ten minste 24 uur duurt, wordt klinisch geïsoleerd syndroom (CIS) genoemd. U kunt worden beschouwd als een hoog risico op MS als u CIS heeft gehad en een MRI-scan MS-achtige laesies vertoont.
Als dit het geval is, kan uw arts overwegen om u te starten met een ziektemodificerende MS-behandeling, omdat deze aanpak een tweede aanval kan vertragen of voorkomen. Dergelijke behandelingen hebben echter bijwerkingen. Uw arts zal de risico's en voordelen van behandeling afwegen, rekening houdend met uw risico op het ontwikkelen van MS, voordat hij een ziektemodificerende behandeling aanbeveelt na een episode van CIS.
Iemand die wel symptomen heeft gehad, maar geen door MRI gedetecteerde laesies, wordt geacht een lager risico op het ontwikkelen van MS te hebben dan degenen met laesies.
Relapsing-remitting MS
Mensen met alle vormen van MS kunnen laesies hebben, maar mensen met een veelvoorkomend type MS, relapsing-remitting MS genaamd, hebben over het algemeen terugkerende episodes van inflammatoire demyelinisatie. Tijdens deze episodes zijn actieve gebieden van inflammatoire demyelinisatie soms zichtbaar op een MRI-scan wanneer contrastkleurstof wordt gebruikt.
Bij MS met relapsing-remitting veroorzaken verschillende inflammatoire aanvallen plaatselijke schade en bijbehorende symptomen. Elke afzonderlijke aanval wordt een terugval genoemd. Elke terugval verdwijnt uiteindelijk (opdrachten) met perioden van gedeeltelijk of volledig herstel die remissies worden genoemd.
Primaire progressieve MS
In plaats van intense aanvallen van inflammatoire demyelinisatie, brengen progressieve vormen van MS een gestage progressie van schade met zich mee. De demyeliniserende laesies die op een MRI-scan worden gezien, zijn mogelijk minder indicatief voor ontsteking dan die van relapsing-remitting MS.
Bij primaire progressieve MS is de ziekte vanaf het begin progressief en er zijn geen frequente afzonderlijke ontstekingsaanvallen bij betrokken.
Secundaire progressieve MS
Secundaire progressieve MS is een fase waarin sommige mensen met MS met relapsing-remitting zullen evolueren. Deze vorm van MS wordt geclassificeerd in stadia van ziekteactiviteit en remissie, samen met nieuwe MRI-activiteit. Bovendien omvatten secundaire progressieve vormen stadia waarin de aandoening geleidelijk verslechtert, vergelijkbaar met primaire progressieve MS.
Praat met uw arts
Als u MS-symptomen heeft, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen suggereren dat u een MRI-scan krijgt. Als dat het geval is, houd er dan rekening mee dat dit een pijnloze, niet-invasieve test is die uw arts veel kan vertellen of u MS heeft en, zo ja, wat voor soort u heeft.
Uw arts zal u de procedure in detail uitleggen, maar als u vragen heeft, stel ze dan zeker.
