Testes: Anatomie En Functie, Diagram, Voorwaarden En Gezondheidstips

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat zijn testikels?

De testikels - ook wel testikels genoemd - zijn twee ovaalvormige organen in het mannelijke voortplantingssysteem. Ze zitten in een zak van de huid, het scrotum. Het scrotum hangt buiten het lichaam aan de voorkant van het bekkengebied nabij de bovenbenen.

Structuren binnen de teelballen zijn belangrijk voor de productie en opslag van sperma totdat ze volwassen genoeg zijn voor ejaculatie. De teelballen produceren ook een hormoon dat testosteron wordt genoemd. Dit hormoon is verantwoordelijk voor geslachtsdrift, vruchtbaarheid en de ontwikkeling van spier- en botmassa.

Anatomie en functie van testikels

De belangrijkste functie van de testikels is het produceren en opslaan van sperma. Ze zijn ook cruciaal voor het aanmaken van testosteron en andere mannelijke hormonen die androgenen worden genoemd.

Testes krijgen hun ovulaire vorm van weefsels die bekend staan als lobben. Lobules bestaan uit opgerolde buizen omgeven door dichte bindweefsels.

Seminiferous tubuli

Seminiferous tubules zijn opgerolde buizen die het grootste deel van elke testis vormen. De cellen en weefsels in de tubuli zijn verantwoordelijk voor de spermatogenese, het proces waarbij sperma wordt aangemaakt.

Deze tubuli zijn bekleed met een laag weefsel, het epitheel genaamd. Deze laag bestaat uit Sertoli-cellen die helpen bij de productie van hormonen die sperma genereren. Onder de Sertoli-cellen bevinden zich spermatogene cellen die zich delen en spermatozoa worden, of spermacellen.

De weefsels naast de tubuli worden Leydig-cellen genoemd. Deze cellen produceren mannelijke hormonen, zoals testosteron en andere androgenen.

Rete testis

Nadat sperma is gemaakt in de seminiferous tubuli, reizen spermacellen via de rete testis naar de bijbal. De rete testis helpt bij het mengen van zaadcellen in de vloeistof die wordt uitgescheiden door Sertoli-cellen. Het lichaam neemt deze vloeistof weer op terwijl de zaadcellen van de seminifere tubuli naar de bijbal reizen.

Voordat sperma de bijbal kan bereiken, kunnen ze niet bewegen. Miljoenen kleine uitsteeksels in de rete testis, bekend als microvilli, helpen het sperma naar de efferente tubuli te verplaatsen.

Efferente kanalen

De efferente kanalen zijn een reeks buizen die de retis testis verbinden met de bijbal. De bijbal slaat zaadcellen op totdat ze volwassen zijn en klaar voor ejaculatie.

Deze kanalen zijn bekleed met haarachtige uitsteeksels die trilharen worden genoemd. Samen met een laag gladde spieren helpen trilharen het sperma in de bijbal te brengen.

De efferente kanalen absorberen ook het grootste deel van de vloeistof die helpt bij het verplaatsen van zaadcellen. Dit resulteert in een hogere concentratie van sperma in ejaculaatvocht.

Tunica: Vasculosa, albuginea en vaginalis

De teelballen zijn omgeven door verschillende weefsellagen. Zij zijn de:

tunica vasculosa
tunica albuginea
tunica vaginalis

Tunica vasculosa is de eerste dunne laag bloedvaten. Deze laag beschermt de buisvormige binnenkant van elke zaadbal tegen verdere weefsellagen rond de buitenste zaadbal.

De volgende laag heet de tunica albuginea. Het is een dikke, beschermende laag gemaakt van dicht opeengepakte vezels die de teelballen verder beschermen.

De buitenste weefsellagen worden de tunica vaginalis genoemd. De tunica vaginalis bestaat uit drie lagen:

Viscerale laag. Deze laag omringt de tunica albuginea die de seminiferous tubuli afschermt.
Cavum vaginale. Deze laag is een lege ruimte tussen de viscerale laag en de buitenste laag van de tunica vaginalis.
Pariëtale laag. Deze laag is de buitenste beschermende laag die bijna de hele testiculaire structuur omgeeft.

Testes diagram

Verken het interactieve 3D-diagram hieronder voor meer informatie over de testikels.

Welke voorwaarden beïnvloeden de teelballen?

Veel aandoeningen kunnen de teelballen beïnvloeden. Hier is een lijst met enkele van de meest voorkomende.

Hydrocele

Een hydrocele treedt op wanneer overtollig vocht zich ophoopt in de holtes rond een van uw testikels. Dit is soms aanwezig bij de geboorte, maar kan ook het gevolg zijn van een blessure of ontsteking.

Hydrocele-symptomen zijn onder meer:

testiculaire zwelling die meer merkbaar wordt naarmate de dag vordert
een doffe pijn in je scrotum
zwaar gevoel in je scrotum

Hydroceles hebben meestal geen behandeling nodig, tenzij ze erg groot of pijnlijk zijn. De meeste verdwijnen vanzelf, maar bij ernstigere gevallen kan chirurgische verwijdering noodzakelijk zijn.

Teelbalverdraaiing

Testiculaire torsie betekent dat uw testikel in het scrotum is gedraaid. Dit kan het zaadstreng opwinden, de bloedtoevoer, de zenuwfunctie en het transport van het sperma naar uw scrotum afsnijden.

Symptomen van torsie van de testis zijn onder meer:

ernstige scrotumpijn
zwelling van de zaadbal
lagere buikpijn
misselijk voelen
braken
het gevoel alsof de zaadbal niet op zijn plaats is
meer plassen dan normaal

Verschillende dingen kunnen torsie van de testis veroorzaken, waaronder:

letsel aan het scrotum
te lang of te hard trainen
wordt blootgesteld aan koude temperaturen
vrije beweging van de zaadbal in het scrotum veroorzaakt door een genetische aandoening

Uw arts kan torsie van de testis behandelen door de zaadbal met de hand te bewegen. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om het zaadstreng los te draaien.

Orchitis

Orchitis verwijst naar een gezwollen of ontstoken zaadbal. Net als epididymitis is orchitis vaak het gevolg van een infectie veroorzaakt door een soa.

Symptomen van orchitis zijn:

testiculaire pijn en tederheid
een gezwollen zaadbal
koorts
misselijk voelen
braken

Zowel bacteriële als virale infecties kunnen orchitis veroorzaken. Een combinatie van antibiotica of antivirale medicatie, samen met niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen of coldpacks, kan ongemak en pijn helpen verminderen. Orchitis verdwijnt meestal binnen 7-10 dagen.

Hypogonadisme

Hypogonadisme treedt op wanneer uw lichaam onvoldoende testosteron aanmaakt. Het kan het gevolg zijn van een testikelprobleem of omdat uw hersenen de hormoonproductie niet goed stimuleren.

Je kunt met deze aandoening worden geboren. Het kan ook gebeuren als gevolg van een verwonding, infectie of andere aandoening die de testosteronproductie beïnvloedt.

Symptomen van hypogonadisme variëren afhankelijk van leeftijd:

Bij zuigelingen. De geslachtsdelen zijn mogelijk niet duidelijk mannelijk of beide sets geslachtsdelen zijn mogelijk aanwezig.
Bij tieners. Symptomen kunnen zijn:
- een gebrek aan spierontwikkeling
- kleine lichaamshaargroei
- geen verdieping van de stem
- ongebruikelijke groei van armen en benen ten opzichte van de rest van het lichaam
Bij volwassenen. Symptomen kunnen zijn:
- een gebrek aan vruchtbaarheid
- verlies van lichaamshaar
- groei van borstweefsel
- verlies van botdichtheid
- een onvermogen om een erectie te krijgen

Hypogonadisme wordt meestal behandeld met hormoonvervangende therapie. Het is gericht op de hersenen of de testikels, afhankelijk van de bron van lage testosteronproductie.

Testiculaire kanker

Testiculaire kanker treedt op wanneer kankercellen zich vermenigvuldigen in het weefsel van uw testikels. Het begint meestal in de buisvormige testikelstructuren die sperma helpen produceren.

De oorzaak van zaadbalkanker is niet altijd duidelijk.

Symptomen van zaadbalkanker kunnen zijn:

een brok in je zaadbal
zwaar gevoel in je scrotum
vloeistoffen in uw scrotum
testiculaire pijn
buik- of rugpijn
gezwollen of zacht borstweefsel

Soms kan uw arts het aangetaste weefsel operatief verwijderen. In andere gevallen moet u mogelijk een hele zaadbal verwijderen. Stralingstherapie of chemotherapie kan ook helpen kankercellen te vernietigen.