Maagledigingsscan - Definitie En Patiënteneducatie

Inhoudsopgave:

Maagledigingsscan - Definitie En Patiënteneducatie
Maagledigingsscan - Definitie En Patiënteneducatie

Video: Maagledigingsscan - Definitie En Patiënteneducatie

Video: Maagledigingsscan - Definitie En Patiënteneducatie
Video: Educatie: nieuw tick size systeem Euronext 2024, Mei
Anonim

Wat is een maagledigingsscan?

Een maagledigingsscan staat ook bekend als een maagledigingsonderzoek of -test. Deze procedure maakt gebruik van nucleaire geneeskunde om te bepalen hoe snel voedsel de maag verlaat. Het verschilt van een standaard röntgenfoto omdat het een kleine hoeveelheid radioactief materiaal gebruikt om fotonenergie uit te zenden. De energie wordt gedetecteerd door een gammacamera, waardoor een computergestuurd beeld ontstaat.

Doel van een maagledigingsscan

Maagledigingsscans worden vaak gebruikt om gastroparese te diagnosticeren, een aandoening waarbij de spieren van de maag niet goed werken. Dit vertraagt de verzending van voedsel naar de dunne darm.

Uw arts kan de scans bestellen als u vaak moet overgeven, een opgeblazen gevoel krijgt na het eten of klaagt over buikpijn. Andere veel voorkomende symptomen van gastroparese zijn:

  • gewichtsverlies
  • veranderingen in de bloedsuikerspiegel
  • ernstige uitdroging
  • oesofagitis of ontsteking van de slokdarm
  • ondervoeding door het niet opnemen van voedingsstoffen

Veel van deze symptomen kunnen uw kwaliteit van leven verstoren. Een maagledigingsscan kan uw arts helpen bij het diagnosticeren van gastroparese of een andere motiliteitsstoornis die deze symptomen veroorzaakt.

Wat te verwachten van de procedure

Maagledigingsscans worden in ziekenhuizen uitgevoerd door professionals die zijn opgeleid in nucleaire geneeskunde of radiologie.

Vóór de scan eet je iets vasts (meestal roerei), iets vloeibaars en een kleine hoeveelheid smaakloos radioactief materiaal. Door de radioactieve stof kan de camera het voedsel volgen via het spijsverteringsproces.

Dan ga je op een tafel liggen terwijl de camera foto's maakt. In de loop van drie tot vijf uur maakt de camera vier tot zes scans van elk ongeveer een minuut. Sommige ziekenhuizen gebruiken een gammacamera die foto's maakt terwijl je staat. In beide gevallen is het belangrijk om tijdens de scan stil te blijven.

Maagledigingsscans bij kinderen

Gastroparese-symptomen bij kinderen zijn vergelijkbaar met die bij volwassenen. Vraag uw arts om deze test aan uw kind toe te dienen als ze een van de eerder genoemde symptomen ervaren.

De test voor oudere kinderen is identiek aan de test voor volwassenen. Als uw kind een baby of baby is, geeft uw arts uw kind het radioactieve voedsel in melk of formule in een examen dat bekend staat als een melkstudie of vloeibare studie. In dit geval wordt u mogelijk geïnstrueerd om uw eigen formule of melk van huis mee te nemen om ervoor te zorgen dat uw kind geen allergische reactie krijgt.

De radioactieve stof is net zo veilig voor uw kind als voor een volwassene. De test duurt bij kinderen meestal ongeveer drie uur. Als uw kind in plaats daarvan het vloeistofonderzoek krijgt, maakt de camera ongeveer een uur lang continue beelden. Het is belangrijk dat uw kind tijdens de test stil blijft. Zorg ervoor dat u een manier vindt om ze voor en tijdens de test bezig of kalm te houden, zodat de resultaten soepel kunnen worden geleverd. De volgende items kunnen helpen om uw kind ontspannen te houden:

  • muziek-
  • speelgoed
  • films
  • boeken
  • comfortobjecten, zoals dekens of kussens

Risico's

Je ervaart een kleine hoeveelheid straling van het materiaal in het voedsel dat je eet voor je scan. Dit wordt niet als gevaarlijk beschouwd, tenzij u borstvoeding geeft, zwanger bent of van plan bent zwanger te worden. Iedereen in deze omstandigheden moet haar arts informeren voordat ze een maagledigingsscan krijgt.

Hoe voor te bereiden

Afgezien van de radioactieve maaltijd vóór de scan, mag u gedurende vier tot zes uur vóór de test niets eten of drinken. Als u diabetes heeft, breng dan uw medicijnen of insuline mee voor het geval uw arts u vraagt om deze bij de test in te nemen.

Het is een goed idee om boeken of muziek mee te nemen om de tijd te doden. Een ouder wil misschien het favoriete speelgoed of de fopspeen van hun kind meenemen.

Laat de technicus weten of u medicijnen gebruikt. De volgende medicijnen kunnen allemaal van invloed zijn op hoe snel uw maag leeg raakt:

  • prokinetische middelen die uw spijsverteringskanaal versnellen
  • krampstillers die uw spijsverteringskanaal vertragen
  • opioïden, zoals codeïne, Norco, Percocet en OxyContin

Gezondheidscomplicaties, zoals diabetes of hypoglykemie, kunnen de bruikbaarheid van de test beïnvloeden. Je hormonen kunnen ook je testresultaten beïnvloeden, dus laat het je arts weten als je in de tweede helft van je menstruatiecyclus zit.

Alternatieven

Uw arts kan ook andere tests gebruiken om gastroparese te diagnosticeren, waaronder:

  • een ademtest, waarbij u een maaltijd eet die is bereid met een bepaald type koolstof en om de paar uur ademmonsters geeft, zodat uw arts de inhoud ervan kan analyseren
  • de SmartPill, een elektronische capsule die u inslikt, die door uw spijsverteringskanaal reist en gegevens verzendt naar een gegevensontvanger die u tijdens de test bij u houdt
  • een echografie, waarmee uw arts uw spijsverteringskanaal kan bekijken en kan beslissen of iets anders dan gastroparese uw symptomen veroorzaakt
  • een bovenste gastro-intestinale (GI) endoscopie, waarbij uw arts een endoscoop gebruikt om uw slokdarm, maag en het begin van uw dunne darm te bekijken om te controleren op gastroparese of blokkering
  • een bovenste GI-reeks, waarin u barium drinkt (wat gemakkelijk te zien is op een röntgenfoto) en een reeks röntgenfoto's maakt van uw dunne darm

Praat met uw arts over deze alternatieven als u zich zorgen maakt over de maagledigingstest.

Wat te verwachten na de test

De arts die de test heeft besteld, belt meestal binnen een paar dagen met resultaten.

Uw arts kan medicijnen zoals metoclopramide (Reglan), erytromycine of anti-emetica aanbevelen om uw gastroparese en de symptomen ervan te behandelen. Ze kunnen ook maag-elektrische stimulatie suggereren. Bij deze procedure wordt een klein apparaat, een maagneurostimulator genoemd, chirurgisch in uw buik ingebracht om de buikspieren te stimuleren. Dit wordt meestal alleen aanbevolen als u niet op medicijnen reageert.

In zeldzame, ernstige gevallen heeft u mogelijk een jejunostomie nodig. In deze procedure brengt uw arts een voedingssonde door uw buik in het jejunum, een deel van uw dunne darm. Deze procedure wordt alleen uitgevoerd als uw gastroparese ernstig is en een enorme impact heeft op uw kwaliteit van leven.

In de meeste gevallen leidt het diagnosticeren en behandelen van gastroparese voordat er zich belangrijke symptomen voordoen, tot een positief resultaat.