Wat is in-vitrofertilisatie?
In-vitrofertilisatie (IVF) is een type ondersteunende reproductieve technologie (ART). Het gaat om het ophalen van eieren uit de eierstokken van een vrouw en deze te bevruchten met sperma. Dit bevruchte ei staat bekend als een embryo. Het embryo kan vervolgens worden ingevroren voor opslag of worden overgebracht naar de baarmoeder van een vrouw.
Afhankelijk van uw situatie kan IVF het volgende gebruiken:
- je eieren en het sperma van je partner
- uw eieren en donorsperma
- donoreieren en het sperma van uw partner
- donoreieren en donorsperma
- gedoneerde embryo's
Uw arts kan ook embryo's implanteren in een draag- of draagdoek. Dit is een vrouw die je baby voor je draagt.
Het slagingspercentage van IVF varieert. Volgens de American Pregnancy Association is het levend geboortecijfer voor vrouwen jonger dan 35 jaar die IVF ondergaan 41 tot 43 procent. Dit percentage daalt tot 13 tot 18 procent voor vrouwen ouder dan 40 jaar.
Waarom wordt in-vitrofertilisatie uitgevoerd?
IVF helpt mensen met onvruchtbaarheid die een baby willen krijgen. IVF is duur en invasief, dus paren proberen vaak eerst andere vruchtbaarheidsbehandelingen. Deze kunnen het gebruik van vruchtbaarheidsmedicijnen of intra-uteriene inseminatie omvatten. Tijdens die procedure brengt een arts het sperma rechtstreeks over naar de baarmoeder van een vrouw.
Onvruchtbaarheidsproblemen waarvoor IVF nodig kan zijn, zijn onder meer:
- verminderde vruchtbaarheid bij vrouwen ouder dan 40 jaar
- verstopte of beschadigde eileiders
- verminderde ovariële functie
- endometriose
- vleesbomen
- mannelijke onvruchtbaarheid, zoals een laag aantal zaadcellen of afwijkingen in de vorm van het sperma
- onverklaarbare onvruchtbaarheid
Ouders kunnen ook voor IVF kiezen als ze het risico lopen een genetische aandoening door te geven aan hun nakomelingen. Een medisch laboratorium kan de embryo's testen op genetische afwijkingen. Vervolgens implanteert een arts alleen embryo's zonder genetische defecten.
Hoe bereid ik me voor op in-vitrofertilisatie?
Voordat met IVF wordt begonnen, zullen vrouwen eerst een ovariële reservetest ondergaan. Dit omvat het nemen van een bloedmonster en het testen op het niveau van het follikelstimulerend hormoon (FSH). De resultaten van deze test geven uw arts informatie over de grootte en kwaliteit van uw eieren.
Uw arts zal ook uw baarmoeder onderzoeken. Dit kan inhouden dat er een echo wordt gemaakt, die gebruik maakt van hoogfrequente geluidsgolven om een beeld van uw baarmoeder te creëren. Uw arts kan ook een scoop via uw vagina en in uw baarmoeder inbrengen. Deze tests kunnen de gezondheid van uw baarmoeder onthullen en de arts helpen bepalen wat de beste manier is om de embryo's te implanteren.
Mannen zullen een zaadtest moeten ondergaan. Dit omvat het geven van een spermastaal, dat een laboratorium zal analyseren op het aantal, de grootte en de vorm van het sperma. Als het sperma zwak of beschadigd is, kan een procedure nodig zijn die intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI) wordt genoemd. Tijdens ICSI injecteert een technicus sperma rechtstreeks in het ei. ICSI kan deel uitmaken van het IVF-proces.
Kiezen voor IVF is een heel persoonlijke beslissing. Er zijn een aantal factoren waarmee rekening moet worden gehouden.
- Wat ga je doen met ongebruikte embryo's?
- Hoeveel embryo's wilt u terugplaatsen? Hoe meer embryo's worden teruggeplaatst, hoe groter het risico op een meerlingzwangerschap. De meeste artsen plaatsen niet meer dan twee embryo's terug.
- Wat vindt u van de mogelijkheid van een tweeling, drieling of meerlingzwangerschap van een hogere orde?
- Hoe zit het met de juridische en emotionele problemen die verband houden met het gebruik van gedoneerde eieren, sperma en embryo's of een surrogaat?
- Wat zijn de financiële, fysieke en emotionele spanningen die verband houden met IVF?
Hoe wordt in-vitrofertilisatie uitgevoerd?
Bij IVF zijn vijf stappen betrokken:
- stimulatie
- ei ophalen
- inseminatie
- embryo cultuur
- overdracht
Stimulatie
Een vrouw produceert normaal gesproken tijdens elke menstruatiecyclus één ei. IVF vereist echter meerdere eieren. Het gebruik van meerdere eieren vergroot de kans op het ontwikkelen van een levensvatbaar embryo. U krijgt vruchtbaarheidsmedicijnen om het aantal eieren dat uw lichaam produceert te verhogen. Gedurende deze tijd zal uw arts regelmatig bloedonderzoeken en echo's uitvoeren om de productie van eieren te controleren en om uw arts te laten weten wanneer hij ze moet ophalen.
Egg Retrieval
Het ophalen van eieren staat bekend als folliculaire aspiratie. Het is een chirurgische ingreep die wordt uitgevoerd met anesthesie. Uw arts zal een echo-toverstaf gebruiken om een naald door uw vagina, in uw eierstok en in een ei-bevattende follikel te leiden. De naald zuigt eieren en vocht uit elke follikel.
Inseminatie
De mannelijke partner moet nu een spermastaaltje geven. Een technicus mengt het sperma met de eieren in een petrischaal. Als dat geen embryo's oplevert, kan uw arts besluiten ICSI te gebruiken.
Embryocultuur
Uw arts zal de bevruchte eieren controleren om ervoor te zorgen dat ze zich delen en ontwikkelen. De embryo's kunnen op dit moment worden getest op genetische aandoeningen.
Overdracht
Als de embryo's groot genoeg zijn, kunnen ze worden geïmplanteerd. Dit gebeurt normaal gesproken drie tot vijf dagen na de bevruchting. Bij implantatie wordt een dunne buis, een katheter genaamd, in uw vagina, voorbij uw baarmoederhals en in uw baarmoeder ingebracht. Uw arts laat vervolgens het embryo in uw baarmoeder los.
Zwangerschap treedt op wanneer het embryo zichzelf implanteert in de baarmoederwand. Dit kan 6 tot 10 dagen duren. Een bloedtest zal bepalen of je zwanger bent.
Wat zijn de complicaties die verband houden met in-vitrofertilisatie?
Zoals bij elke medische procedure, zijn er risico's verbonden aan IVF. Complicaties zijn onder meer:
- meerlingzwangerschappen, wat het risico op een laag geboortegewicht en vroeggeboorte vergroot
- miskraam (zwangerschapsverlies)
- buitenbaarmoederlijke zwangerschap (wanneer de eieren zich buiten de baarmoeder implanteren)
- ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS), een zeldzame aandoening waarbij een teveel aan vocht in de buik en borst optreedt
- bloeding, infectie of schade aan de darmen of blaas (zeldzaam)
Wat is de langetermijnvooruitzichten?
Beslissen of u in-vitrofertilisatie moet ondergaan en hoe u moet proberen of de eerste poging niet lukt, is een ongelooflijk ingewikkelde beslissing. De financiële, fysieke en emotionele tol van dit proces kan moeilijk zijn. Praat uitgebreid met uw arts om te bepalen wat uw beste opties zijn en of in-vitrofertilisatie de juiste weg is voor u en uw gezin. Zoek een steungroep of hulpverlener om u en uw partner door dit proces te helpen.
