Vanaf haar kindertijd was Malak Kikhia gefascineerd door zwangerschap. 'Telkens wanneer mijn moeder of haar vrienden zwanger waren, had ik altijd mijn hand of oor op hun buik, terwijl ik voelde en luisterde naar de baby om te trappen. En ik stelde veel vragen ', zegt ze.
Als oudste dochter van vier kinderen nam ze ook de rol van grote zus op zich door haar moeder te helpen voor haar zussen te zorgen. 'Ik heb altijd van baby's gehouden. Ik had in de jaren tachtig een speelverzorgingsset met een stethoscoop, spuit en pleisters, en ik speelde ermee met mijn poppen en zusjes, 'zegt ze. "Ik wist in mijn vroege tienerjaren dat ik verpleegster wilde worden en bevallen."
Het was een droom die ze waarmaakte. Nu een arbeids- en bevallingsverpleegster in Georgië, heeft Malak geholpen meer dan 200 baby's te krijgen en te tellen. 'Het is waar wat ze zeggen: als je een baan vindt waar je van houdt, hoef je nooit een dag in je leven te werken', zegt ze.
Gelach in de verloskamer
Malak is een Libisch-Amerikaanse van de eerste generatie. Haar ouders migreerden in 1973 als studenten uit Benghazi om naar de universiteit van Santa Barbara te gaan. In die tijd kregen ze hun eerste twee kinderen - waaronder Malak - voordat het gezin naar Columbia, Missouri verhuisde om naar de University of Missouri te gaan. Malak bracht daar het grootste deel van haar jeugd door. Toen ze in 1995 trouwde, verhuisde ze naar Georgië.
Ze werkt in het zuiden en de meeste patiënten die ze ziet zijn niet Arabisch of moslim. Hoewel ze tijdens de bevalling een schrobkap draagt, toont haar werknemersbadge trots een foto van haar met een hijab.
Deel op Pinterest
'Ik verberg nooit dat ik een moslim ben', zegt ze. 'Ik breng het zelfs altijd naar mijn patiënten, zodat ze weten dat deze grappige, normale dame een moslim is.' Ze kunnen zelfs een kijkje nemen in haar paars geverfde haar onder haar schrobkap.
En Malak zegt dat ze honderden positieve ervaringen heeft gehad met gezinnen. 'Ik probeer dingen op te helderen en moeders minder angstig te maken', zegt ze. 'Als ik zie dat een moeder nerveus is, kan ik zeggen:' Wat is er hier aan de hand? Ben je opgeblazen of gasachtig of verstopt? ' Ze lachen en het breekt het ijs. '
Malak zegt dat ze veel Facebook-berichten ontvangt van patiënten die haar bedanken voor het positief maken van hun geboorte-ervaring. 'Toen ik mijn 100ste baby afleverde, kreeg ik toestemming van de familie om een foto van haar en mij op sociale media te plaatsen, en het ging min of meer viraal', herinnert ze zich. “Toen mijn vorige patiënten de foto zagen, begonnen ze commentaar te geven op het aantal baby's dat ze hadden! Het bracht tranen in mijn ogen. '
Veranderende percepties van wat "moslim" betekent
Zo opgewekt als ze is, geeft Malak toe dat ze vooroordelen heeft ervaren, zowel direct als indirect. De meest regelrechte gebeurtenis kwam vers uit de verpleegschool, toen ze in een dialysecentrum werkte.
Het bevond zich in een buitenwijk van Georgia, die niet erg divers was, en ze droeg haar hijab tijdens het werk. Ze herinnert zich verschillende mannen die beweerden dat ze niet wilden dat een Arabier voor hen zorgde.
'Een bepaalde heer maakte duidelijk dat hij niet wilde dat ik voor hem zorgde omdat ik een Arabier en een moslim ben. Hij zei dat hij zich onveilig voelde en vertelde me: 'Je weet maar nooit.' ''
Malak coördineerde met haar collega's om ervoor te zorgen dat hij goed werd verzorgd wanneer hij in het centrum was, maar toen haar manager merkte dat ze nooit voor hem zorgde, confronteerde ze Malak.
'Ze keek me dood aan en zei:' Je bent een fantastische verpleegster. Ik vertrouw je. En je hebt op de verpleegschool een eed afgelegd dat je voor alle patiënten zou zorgen, wat er ook gebeurt. Ik heb je rug.'"
Vanaf dat moment begon Malak voor de man te zorgen. 'In het begin klaagde hij, maar ik zou hem zeggen dat ik het was of dat ik lang moest wachten op een andere verpleegster.'
'Hij blaast en bladert', lacht ze. Maar ze bleef professioneel en paste zijn houding aan totdat er iets heel onverwachts gebeurde. 'Uiteindelijk werd ik zijn favoriete verpleegster en hij vroeg alleen of ik voor hem wilde zorgen.'
Naarmate hun relatie zich ontwikkelde, verontschuldigde de man zich bij Malak en legde uit dat hij verkeerd was geïnformeerd. 'Ik vertelde hem dat ik het begreep en dat het mijn taak is om Amerikanen de positieve kant van de Amerikaanse moslim te laten zien.'
Een moslimmoeder zijn in Amerika
Deel op Pinterest
Malak is niet alleen een verpleegster die nieuwe moeders helpt om hun baby's ter wereld te brengen. Ze is zelf ook moeder, met drie zonen en twee dochters. Ze zijn allemaal in Amerika geboren burgers zoals zij, en ze zijn allemaal moslim opgevoed.
Haar tweelingzonen zitten op de middelbare school en haar dochters zijn 15 en 12 jaar oud, terwijl haar oudste zoon op de universiteit zit en bij de National Guard van het leger.
'Hij wilde lid worden toen hij 17 was. Ik was geschokt. Ik begrijp het leger niet en het enige wat ik kon bedenken was dat hij oorlog zou voeren', herinnert ze zich. 'Maar hij is een sterke man en trots op dit land als op mij. Ik ben erg trots op hem. '
Terwijl Malak haar dochters opvoedt met islamitische principes, voedt ze ze ook op om comfortabel te praten over vrouwelijke kwesties en seksualiteit. 'Sinds ze jong waren, leerden ze het woord vagina. Ik ben tenslotte een bevalling en bezorger!'
Ze voedt ze ook op om hun eigen keuzes te maken, zoals het al dan niet dragen van de hijab. 'Als vrouw verdienen we het recht om te controleren wat er met ons lichaam gebeurt.' Ze voegt eraan toe: 'Ik laat de meisjes de hijaab niet dragen. Ik denk dat het een verbintenis is, dus als ze besluiten hem te dragen, moeten ze zich eraan committeren. Ik wacht liever dat ze die beslissing nemen tot ze zijn ouder. '
Verschillende vrouwen, verschillende perspectieven
Niet alleen werkt Malak aan het veranderen van perspectieven en vooroordelen als verpleegster en moeder, ze helpt ook op andere manieren culturele verschillen te overbruggen. Als moslimvrouw die werkt in de gezondheid van vrouwen, bevindt ze zich in een unieke positie en helpt ze soms andere moslimvrouwen op nieuw terrein als het gaat om gezondheidszorg.
'In onze cultuur worden vrouwelijke kwesties, zoals je menstruatie en zwangerschappen, als zeer privé beschouwd en niet met mannen besproken. Sommige vrouwen gaan zelfs zo ver dat ze niet met hun echtgenoten over deze kwesties praten ', zegt ze, en herinnert zich een van de vele gevallen waarin ze werd geraadpleegd om te overleggen over een bevalling voor een Arabisch sprekende vrouw met complicaties. 'Ze hadden een mannelijke tolk die telefonisch met haar praatte en haar zei de baby naar buiten te duwen, maar ze reageerde niet.
'Ik begreep haar aarzeling', zegt ze. 'Ze schaamde zich dat een man haar iets zou vertellen over haar zwangerschap. Dus ik keek haar aan en vertelde haar dat ze de baby nu naar buiten moet duwen, anders gaat hij dood. Ze begreep het en begon hem veilig naar buiten te duwen. '
Drie maanden later kwam de zwangere schoonzus van dezelfde vrouw in het ziekenhuis om Malak te vragen. 'Ze had een valse bevalling, maar kwam toen terug en ik heb haar baby bevallen. Dergelijke verbindingen zijn de moeite waard. '
Connecties maken
Of ze nu pasgeborenen ter wereld brengt, haar dochters leert hoe ze zich op hun gemak kunnen voelen in hun eigen lichaam of de perceptie van patiënt verandert, Malak is zich terdege bewust van de zorgen - en de enorme mogelijkheden - om moslimverpleegster te zijn in Amerika.
"Uiterlijk ben ik een moslimvrouw die een hijab draagt … Ik loop een openbare plaats binnen en het is doodstil terwijl iedereen naar me staart", zegt ze.
Aan de andere kant streeft Malak, als verpleegster voor bevalling en bevalling, haar droombaan na en maakt ze contact met mensen tijdens enkele van hun meest intieme, gelukkige momenten. En op die momenten bereikt ze iets wezenlijks: ze bouwt bruggen.
