Het is midden in de nacht en je baby schreeuwt het uit van angst. Je springt uit je bed en rent naar ze toe. Ze lijken wakker, maar ze blijven schreeuwen. Je probeert ze te kalmeren, maar het maakt het alleen maar erger.
Als dit bekend klinkt, kan je baby nachtelijke paniekaanvallen ervaren. Hoewel ongebruikelijk bij zuigelingen, kunnen baby's vanaf 18 maanden ze ervaren.
Je kleintje zien gillen en thrash kan op zijn zachtst gezegd verontrustend zijn, maar het goede nieuws is dat nachtelijke paniekaanvallen voor jou veel enger zijn dan voor je baby. In feite zal uw baby er 's ochtends waarschijnlijk geen herinnering aan hebben.
Baby's en kinderen groeien uiteindelijk uit nachtelijke paniekaanvallen, maar tot die tijd kunnen er dingen zijn die u kunt doen om het optreden van deze slaapstoornissen te verminderen en om ze te beheersen als of wanneer ze zich voordoen.
Blijf lezen om te leren hoe u nachtelijke paniekaanvallen kunt identificeren en voorkomen, en wat u moet doen als uw baby er een ervaart.
Hoe weet u of uw baby nachtelijke paniekaanvallen heeft?
Als ouder weet u dat de uitdrukking 'slapen als een baby' niet echt de manier beschrijft waarop de meeste baby's slapen. Tussen nachtelijke voedingen, luierwisselingen en slaapcycli van baby's, bent u waarschijnlijk al goed bekend met nachtelijke waking. Maar tijdens een nachtelijke terreur, hoewel je klaarwakker bent, slaapt je baby technisch nog steeds.
De eerste keer dat uw baby een nachtangst heeft, denkt u in eerste instantie dat hij ziek is of een nachtmerrie heeft. Maar nachtmerries en nachtmerries zijn anders.
Nachtelijke paniekaanvallen beginnen vroeg in de nachtelijke slaapcyclus wanneer uw baby van diepe naar lichte slaap gaat. Ze kunnen een paar minuten of maximaal 45 minuten aanhouden en uw baby blijft tijdens en na de episode in slaap. Nachtmerries gebeuren later in de slaapcyclus en uw baby wordt al dan niet wakker vanwege een nachtmerrie.
De volgende gedragingen en symptomen kunnen een teken zijn dat uw baby een nachtelijke terreur heeft:
- schreeuwen
- zweten
- pak slaag en rusteloosheid
- open, glazige ogen
- een racehartslag
- snel ademhalen
Uw baby reageert mogelijk ook niet op uw pogingen om ze te troosten of te kalmeren. Dat komt omdat ze, zelfs als hun ogen open zijn, nog steeds slapen.
Na de nachtelijke terreur valt uw baby weer in diepe slaap en kan hij zich de episode 's ochtends niet meer herinneren, hoe levendig u hem ook herinnert. Dit is niet waar van nachtmerries, die uw baby zich misschien herinnert bij het ontwaken.
Nachtelijke paniekaanvallen komen meestal maar één keer per nacht voor.
Wanneer beginnen baby's te dromen?
Pasgeborenen, zuigelingen en peuters krijgen veel slaap. Deze uren doorgebracht met slapen kunnen gevuld zijn met dromen, omdat ze meer REM-slaap hebben dan volwassenen. Dromen komen voor tijdens de REM-cyclus.
Wetenschappers weten echter niet wanneer baby's beginnen te dromen of wat die dromen kunnen inhouden.
Zodra uw kind een woordenschat begint te ontwikkelen, kunt u proberen hem te vragen naar hun dromen. Je zult misschien verrast zijn door de antwoorden die je krijgt. En onthoud, het concept van een droom kan moeilijk te bevatten zijn, dus het kan zijn dat je creatieve manieren moet bedenken om dromen aan je kind uit te leggen, zoals: "Heb je tijdens het slapen foto's in je hoofd gezien?"
Wat veroorzaakt nachtelijke paniekaanvallen?
Het dagelijkse leven van een baby zit vol met stimulatie. Normale dingen in je dag zijn nog steeds nieuw en opwindend voor je baby. En omdat het centrale zenuwstelsel (CZS) van uw baby nog in ontwikkeling is, kan al die stimulatie ervoor zorgen dat het CZS te gestimuleerd wordt. Die overstimulatie kan bijdragen aan nachtelijke paniekaanvallen.
Uw baby kan ook gevoeliger zijn voor nachtelijke paniekaanvallen als nachtelijke paniekaanvallen in uw gezin voorkomen. Een familiegeschiedenis van slaapwandelen kan ook het risico op nachtelijke paniekaanvallen vergroten.
Andere dingen die het risico kunnen vergroten dat uw baby een nachtelijke terreur heeft, zijn onder meer:
- ziekte
- bepaalde medicijnen nemen
- oververmoeid zijn
- spanning
- nieuwe slaapomgeving
- slechte slaapkwaliteit
Op welke leeftijd kunnen nachtelijke paniekaanvallen beginnen?
Het komt eigenlijk zelden voor dat baby's nachtelijke paniekaanvallen hebben - meestal hebben de huilende jonge baby's 's nachts geen verband met nachtelijke paniekaanvallen. U kunt ze echter wel opmerken wanneer uw baby ongeveer 18 maanden oud is.
Nachtelijke paniekaanvallen komen het meest voor bij kinderen in de voorschoolse leeftijd van ongeveer 3 tot 4 jaar oud. Ze kunnen voorkomen bij kinderen tot ongeveer 12 jaar en moeten stoppen zodra uw kind de tienerjaren heeft bereikt en hun zenuwstelsel beter is ontwikkeld.
Wat te doen als u een nachtelijke terreur vermoedt
Een alarmerend ding over nachtelijke paniekaanvallen is dat je niet veel kunt doen voor je kind wanneer ze zich voordoen. Het kan moeilijk zijn om te zien hoe ze de symptomen ervaren die gepaard gaan met de nachtelijke terreur, maar herinner jezelf eraan dat ze het zich 's ochtends niet zullen herinneren.
Maak uw kind nooit wakker tijdens een nachtelijke terreur. Dit kan hen verwarren en het veel moeilijker maken om ze weer in slaap te krijgen.
Observeer in plaats daarvan uw kind tijdens een nachtelijke terreur zonder ze wakker te maken. Dit is misschien moeilijk te doen, maar het is het beste wat u kunt doen om uw kind te helpen.
Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat geen voorwerpen in de wieg van uw baby deze kunnen beschadigen. Als er nachtelijke paniekaanvallen optreden nadat uw peuter is overgestapt van een wieg naar een bed, moet u ervoor zorgen dat ze niet opstaan en zichzelf verwonden tijdens een nachtelijke terreur.
Uw kind kalmeert na korte tijd en hervat zijn normale slaapcyclus.
Als uw baby een geschiedenis heeft van nachtelijke paniekaanvallen, zorg er dan voor dat alle verzorgers op de hoogte zijn van de nachtelijke paniekaanvallen van uw baby. Geef ze instructies over wat ze moeten doen als je 's nachts buiten bent.
Heeft de baby een dokter nodig?
Nachtelijke paniekaanvallen zijn misschien eng, maar ze mogen geen reden zijn voor paniek. Misschien wilt u met de arts van uw baby praten als u vermoedt dat ze iets anders hebben dan nachtelijke paniekaanvallen, zoals epileptische aanvallen, of als uw baby de hele nacht of zelfs overdag angstig of onrustig lijkt.
U kunt ook contact opnemen met de arts als uw baby tijdens het slapen andere problematische slaapgewoonten of snurken heeft. Dit kunnen tekenen zijn van andere aandoeningen die geëvalueerd moeten worden.
Als u thuis moeite heeft met het vaststellen van normale slaapgewoonten, kan het nuttig zijn om met een slaapconsulent te werken. Oververmoeidheid en slechte slaapomstandigheden kunnen bijdragen aan de nachtelijke paniekaanvallen en het vinden van iemand die u kan helpen bij het implementeren van een verandering in de slaapgewoonten thuis, kan het optreden van nachtelijke paniekaanvallen verminderen.
Als u met de arts van uw baby praat, noteer dan symptomen, slaapschema's en andere routines of ongewoon gedrag om met hen te delen.
Kun je nachtelijke paniekaanvallen voorkomen?
Je baby de hele nacht laten slapen is een van de grote mysteries van het ouderschap, maar een goed uitgeruste baby heeft minder kans op nachtelijke paniekaanvallen.
Dit klinkt misschien als een onmogelijke taak, maar er zijn dingen die je kunt doen om de baby aan te moedigen meer zzz's te krijgen.
Om te beginnen is het belangrijk om te weten hoeveel slaap uw kleintje nodig heeft. De American Academy of Pediatrics suggereert dat baby's van 4 tot 12 maanden 12 tot 16 uur slaap per dag nodig hebben, inclusief dutjes, 1- tot 2-jarigen hebben 11 tot 14 uur slaap per dag nodig.
Maar hoe kun je je baby zo lang laten slapen, vooral als ze een ontwikkelingssprong maken, ziek zijn of tandjes krijgen, of FOMO-slaapafkeer hebben?
Een manier om uw baby te helpen meer te slapen, is door een consistente bedtijdroutine te introduceren. De routine moet zo eenvoudig zijn dat elke verzorger het kan, en iets dat u elke avond kunt doen.
Uw routine kan bijvoorbeeld inhouden dat u de tanden of het tandvlees van uw baby poetst, ze een boek leest en ze dan elke avond op hetzelfde tijdstip stopt.
Voor het beste resultaat begin je met het slapengaan voordat je baby in zijn ogen begint te wrijven, wat een teken is van oververmoeidheid.
Er kunnen andere manieren zijn om een kind door nachtelijke paniekaanvallen te helpen. In een paper uit 2018 voor Evolution, Medicine & Public Health, veronderstelden onderzoekers dat samen slapen met een kind ouder dan 1 de nachtelijke paniekaanvallen kan helpen verminderen. Houd er rekening mee dat het artikel geen significant bewijs heeft om de hypothese te ondersteunen en dat de AAP aanbeveelt dat baby's jonger dan 1 jaar in hun eigen bed slapen, zoals een wieg.
Zal mijn baby nachtelijke paniekaanvallen blijven houden?
Uw baby heeft mogelijk maar één keer nachtelijke paniekaanvallen, of kan gedurende dagen of weken terugkeren. Probeer voor en tijdens het slapengaan een rustgevende omgeving te creëren om het risico te verminderen.
De afhaalmaaltijd
Je kunt niet veel doen tijdens de nachtelijke terreur van je baby, behalve het veilig houden van de slaapruimte. En het implementeren van routines die gezonde slaapgewoonten bevorderen, kan de kans verkleinen dat uw baby in de toekomst een nachtelijke terreur krijgt.
Hoewel nachtelijke paniekaanvallen stressvol kunnen zijn en in sommige gevallen beangstigend voor de ouder, zijn ze over het algemeen onschadelijk voor uw kind. Als je denkt dat hun nachtelijke nood veroorzaakt kan worden door iets anders dan nachtelijke paniekaanvallen, praat dan met de kinderarts van je baby.