Wat is meibomitis?
Meibomitis is een chronische ontsteking van de kleine olieklieren die je bovenste en onderste oogleden bekleden. De meibomklieren laten meibum vrij, de speciale olie die helpt om je ogen te smeren en te voorkomen dat je tranen verdampen.
Wanneer de klieren van Meibom zijn geblokkeerd, verandert de hoeveelheid en samenstelling van uw meibum. Je ogen zullen zich ongemakkelijk voelen en je zicht kan wazig zijn. De klierblokkering creëert ook een gunstige omgeving voor bacteriën.
Je ogen hebben ongeveer 20 tot 40 klieren van Meibom op elk onderste ooglid en 30 tot 40 klieren op elk bovenste ooglid. De klieren laten de hele tijd langzaam meibum vrij. Door te knipperen kan er meer meibum vrijkomen.
Mensen van alle leeftijden kunnen meibomitis krijgen, inclusief baby's. Maar het komt vaker voor bij oudere mensen en mensen die wonen of werken in omgevingen met veel stof of pollendeeltjes.
De oorzaak van meibomitis is niet bekend. Het is een van de resultaten van meibomklierdisfunctie (MGD), maar MGD komt ook voor zonder meibomitis.
Er zijn veel meibomitisbehandelingen beschikbaar, maar er is geen definitieve behandeling.
Snelle feiten over de klieren van Meibom
Elke wartel is ongeveer 1 millimeter (mm) breed en ongeveer 5,5 mm lang in het midden van het bovenste deksel en 2 mm lang in het midden van het onderste deksel.
De term meibomklierdisfunctie werd geïntroduceerd in 1980.
Wazig zicht door meibomitis is vaak wat mensen ertoe aanzet om een arts te raadplegen over hun oogongemak.
Meibomklierdisfunctie komt relatief vaak voor bij mensen met droge ogen door verdamping.
De prevalentie van meibomklierdisfunctie is hoger bij Aziatische dan bij niet-Aziatische populaties.
Symptomen van meibomitis
De symptomen van meibomitis kunnen variëren van mild tot ernstig. Over het algemeen zullen uw ogen geïrriteerd raken en kan uw zicht wazig zijn.
Je ogen kunnen ook zijn:
- pijnlijk
- rood
- gezwollen
- droog
- jeukend
- brandend
- zanderig
- gevoelig voor licht
- zacht aanvoelt
Mogelijk hebt u ook een stye die verschijnt als een rode, pijnlijke bult op het ooglid. Dit kan worden veroorzaakt door een infectie als gevolg van een verstopte olieklier.
Oorzaken van meibomitis
De exacte oorzaak van de blokkering van de meibomklier die aanleiding geeft tot meibomitis is niet bekend.
Onderzoekers denken dat het bacterieel kan zijn. Lopende onderzoeken kijken naar de bacteriën op het oogoppervlak en hoe deze de meibum beïnvloeden.
Enkele factoren die verband houden met een hoger risico op meibomitis zijn:
Veroudering
Naarmate je ouder wordt, produceer je minder meibum en meibum met een andere samenstelling. Het aantal van uw meibomklieren neemt ook af.
Omgevingsstress
Wonen of werken in een omgeving met een lage luchtvochtigheid kan uw meibumproductie veranderen. Dit is inclusief airconditioning en winterverwarming.
Contactlenzen
Het dragen van contactlenzen wordt geassocieerd met een vermindering van de meibum en andere afwijkingen van de klieren van de meibom. Hoe langer u contactlenzen draagt, hoe groter het effect op de klieren van Meibom.
Eetpatroon
Een tekort aan omega-3-vetzuren in uw dieet kan bijdragen aan meibomitis. Deze vetzuren zitten in lijnzaadolie, visolie en olijfolie.
Hormonen
Androgenen en oestrogenen kunnen de samenstelling van uw meibum beïnvloeden. Androgenen stimuleren de secretie van meibum en onderdrukken ontstekingen. Oestrogenen verhogen de ontsteking.
Verdovende middelen
Retinoïnezuur kan het volume van de meibum en de werking van de meibomklieren veranderen. Actueel retinoïnezuur wordt voorgeschreven voor acne.
Topische epinefrine- en glaucoommedicijnen blijken de functie van de meibomklier te veranderen. Er zijn meer onderzoeken nodig om het effect van conserveermiddelen en de gebruiksduur te bepalen.
Rosacea
Een artikel uit 2017 meldde dat studies van mensen met rosacea meer afwijkingen in de klieren van de Meibom vonden in vergelijking met controlegroepen.
Gebruik van computerscherm
Het gebruik van computerschermen is gecorreleerd met MGD. Er zijn meer studies nodig om te bepalen of computergebruik bijdraagt aan de ontwikkeling van MGD of een reeds bestaande aandoening verergert.
Andere risicofactoren
Andere onderzochte risicofactoren zijn:
- roken
- antihistaminegebruik voor allergieën
- postmenopauzale hormoonvervangende therapie
- diabetes
Diagnose van meibomitis
De diagnose wordt gesteld door een oogarts, een oogarts of een optometrist. De arts zal u vragen naar uw medische geschiedenis en uw symptomen.
Ze zullen uw ogen en oogleden fysiek onderzoeken met behulp van speciale apparatuur. Mogelijk heeft u druppels om uw pupillen te verwijden. De arts kan ook uw oogleden schoonvegen om een monster te nemen voor bacteriële analyse.
Een spleetlamponderzoek combineert een microscoop met laag vermogen met een licht met hoge intensiteit om uw ogen in detail te bekijken. De arts zal dit gebruiken om te zoeken naar afwijkingen in uw meibomklieren.
Nieuwere versies van de spleetlamp zijn draagbare penvormige apparaten met LED-verlichting en een camera.
Andere diagnostische technieken zijn onder meer:
- gebruik een speciale tape om uw ooglidranden te verwijderen om lipiden te meten
- druk uitoefenen op uw oogleden om de output van de meibomklier te meten
- transilluminatie gebruiken om door uw oogleden naar de klieren van Meibom te kijken
Onderzoekers hebben verschillende systemen voorgesteld om de ernst van MGD en meibomitis te beoordelen, maar uniforme standaarden zijn nog niet geaccepteerd.
Meibomitis kan moeilijk te diagnosticeren zijn, omdat het gepaard kan gaan met droge ogen of zwelling van het hoornvlies.
Meibomitis behandelen
Behandeling voor meibomitis hangt af van de ernst van uw symptomen. Uw arts kan beginnen met een conservatieve behandeling en vervolgens andere soorten behandelingen toevoegen als uw symptomen aanhouden.
Er zijn nieuwe behandelingen in ontwikkeling en er is onderzoek gaande.
Deksel hygiëne
De eerste behandeling is dekselhygiëne. Uw dagelijkse routine moet omvatten:
- warme kompressen voor uw oogleden, minimaal 1 tot 2 minuten tweemaal per dag
- ooglidmassage, zoals geadviseerd door uw arts
- dekselscrub of dekselreiniger (je kunt ook babyshampoo gebruiken)
- oogdruppels, tranen, gels of zalven, zoals geadviseerd door uw arts voor het smeren van uw ogen
Er zijn nieuwe apparaten op de markt voor dekselhygiëne op het gebied van dekselverwarming en massage. Nieuwe smeermiddelen zijn ook beschikbaar en worden onderzocht.
Verdovende middelen
Uw arts kan systemische antibiotica voorschrijven, zoals doxycycline, minocycline en azithromycine. Onderzoeksstudies hebben aangetoond dat deze antibiotica ontstekingen verminderen en de meibum verbeteren. Zorg ervoor dat u de bijwerkingen van deze medicijnen met uw arts bespreekt.
De arts kan ook lokale corticosteroïden voorschrijven om ontstekingen te verminderen. Bespreek nogmaals de mogelijke bijwerkingen met uw arts.
Een ander recept dat uw arts voorschrijft, is cyclosporine A. Het is een immunosuppressivum. Studies hebben aangetoond dat het effectief is, maar er is discussie over de meest effectieve dosis.
OTC-supplementen
Supplementen met omega-3 essentiële vetzuren (lijnzaadolie) worden aanbevolen. Studies hebben aangetoond dat deze de symptomen van MGD en meibomitis verbeteren. Ze zijn zonder recept verkrijgbaar (OTC).
Chirurgische middelen
In bepaalde gevallen kan een operatie om de klieren van Meibom te openen worden aanbevolen om de symptomen te verlichten.
Meibomitis voorkomen
Om meibomitis te helpen voorkomen en uw ogen comfortabel te houden, zijn er een paar dingen die u kunt proberen:
- Oefen dagelijkse ooghygiëne.
- Houd de lucht om je heen bevochtigd.
- Blijf gehydrateerd.
- Rook niet en vermijd rokers.
- Smeer je ogen, inclusief regelmatig knipperen.
- Draag een zonnebril die je ogen beschermt tegen zon en wind.
Wat zijn de vooruitzichten?
Meibomitis kan pijnlijk zijn en zelfs invaliderend als het ernstig is. Er zijn veel behandelingen, ook voor het droge oog dat er vaak mee gepaard gaat. Mogelijk moet u een paar verschillende behandelingen proberen om langdurige verlichting te krijgen.
De exacte oorzaak van meibomitis is nog niet bekend. Maar meibomitis en MGD worden beide onderzocht. Nieuwe behandelingen en nieuwe inzichten in de oorzaken zijn waarschijnlijk.
Praat met uw arts als u de symptomen van meibomitis heeft. Ze kunnen u helpen bij het vinden van de juiste behandeling voor verlichting.
