Het hepatitis C-virus (HCV) is een leverziekte veroorzaakt door een virale infectie. Als het virus niet wordt behandeld, kan het leiden tot ernstige leverschade.
HCV is een door bloed overgedragen ziekte, wat betekent dat het van persoon op persoon wordt overgedragen door contact met bloed. De meest voorkomende manier waarop mensen het virus oplopen, is door naalden te delen die worden gebruikt om medicijnen te bereiden of te injecteren.
Vóór 1992 waren bloedtransfusies een veelvoorkomende oorzaak van HCV-overdracht. Sindsdien hebben strengere screening van de bloedtoevoer dit risico op overdracht sterk verminderd.
De meeste HCV-gevallen zijn chronisch (of langdurig). Dit betekent dat ze blijven bestaan totdat de behandeling het virus volledig uitschakelt. De genezingspercentages voor chronische HCV verbeteren echter.
Acute (of kortdurende) HCV verschijnt veel eerder met duidelijke symptomen. In tegenstelling tot chronische HCV reageert de acute versie van de ziekte beter op traditionele behandelingen. Omdat nieuwe behandelingen echter zo effectief en goed verdragen worden, worden traditionele behandelingen niet aanbevolen.
De nieuwe voorkeursbehandelingsmethode voor HCV omvat waakzaam wachten om te zien of acute HCV zonder behandeling verdwijnt. Dit komt voor bij maximaal 25 procent van de acute HCV-gevallen. Als het virus zich ontwikkelt tot chronische HCV, zullen artsen nieuwe geneesmiddelen toedienen die directwerkende antivirale middelen worden genoemd.
Een van de uitdagingen van HCV is dat het maanden kan duren voordat het virus door middel van testen wordt ontdekt. Dat komt omdat de incubatietijd voor HCV sterk verschilt van persoon tot persoon.
Incubatietijd
Incubatie verwijst naar de tijd tussen het eerste contact met het virus en de eerste tekenen van de ziekte.
In tegenstelling tot het griepvirus, dat een incubatietijd van minder dan een week heeft, kan de incubatie voor acute HCV tussen 14 en 180 dagen duren. De hepatitis C-infectie wordt na 180 dagen als chronisch beschouwd.
De incubatietijd van HCV verschilt van die van andere soorten hepatitis. De incubatietijd voor hepatitis A (HAV) is 15 tot 50 dagen. De incubatietijd voor hepatitis B (HBV) is 45 tot 160 dagen.
Een deel van de reden voor de verschillen in incubatietijden kan de aard van de ziekten zijn en de manier waarop ze worden overgedragen.
HAV wordt bijvoorbeeld overgedragen via de inname van ontlasting. Een microscopisch klein beetje ontlasting kan worden overgedragen door nauw contact of seksueel contact met een geïnfecteerde persoon. Het kan ook worden overgedragen door de consumptie van besmet voedsel of dranken.
HBV reist door contact met lichaamsvloeistoffen, waaronder bloed en sperma. Het kan worden overgedragen door naalden te delen of seksueel contact te hebben met een persoon die het virus heeft. Een baby geboren uit een moeder met HBV heeft ook een hoog risico om het virus op te lopen.
Symptomen van hepatitis C
Een klein percentage van de mensen met HCV ontwikkelt binnen enkele maanden na incubatie merkbare symptomen. Deze omvatten:
- geelzucht
- donkere urine
- spierpijn
- buikpijn
- jeuk van de huid
- misselijkheid
- koorts
- vermoeidheid
Als het virus onopgemerkt en onbehandeld blijft, is het waarschijnlijk dat die symptomen en andere jaren na incubatie verschijnen. Andere tekenen en symptomen zijn onder meer:
- vochtretentie in de buik
- zwelling in de benen
- bloedingsproblemen
- blauwe plekken problemen
- gewichtsverlies
- mentale verwarring
Tegen de tijd dat deze symptomen verschijnen, kan de leverbeschadiging helaas ernstig zijn. Daarom is het belangrijk om zo snel mogelijk te worden gescreend op hepatitis C.
Behandelingsopties
Het medicijn interferon is lange tijd de primaire behandeling geweest voor HCV. Het vereist meerdere injecties gedurende maximaal een jaar. Interferon heeft ook de neiging griepachtige bijwerkingen te veroorzaken. Een oraal geneesmiddel, ribavirine, was ook beschikbaar om HCV te behandelen, maar het moest samen met interferoninjecties worden ingenomen.
Nieuwere orale medicatie blijkt zeer effectief te zijn bij de behandeling van HCV en heeft interferon vervangen. Onder hen is sofosbuvir (Sovaldi), waarvoor geen interferoninjecties nodig zijn om effectief te zijn.
Extra medicijnen voor deze aandoening zijn sinds die tijd goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA). Dit bevat:
sofosbuvir en ledipasvir (Harvoni)
- ombitasvir, paritaprevir, ritonavir en dasabuvir (Viekira Pak)
- simeprevir (Olysio), te gebruiken in combinatie met sofosbuvir (Sovaldi)
- daclatasvir (Daklinza), dat ook wordt gebruikt in combinatie met sofosbuvir (Sovaldi)
- ombitasvir, paritaprevir en ritonavir (Technivie)
- sofosbuvir en velpatasvir (Epclusa)
- sofosbuvir, velpatasvir en voxilaprevir (Vosevi)
- glecaprevir en pibrentasvir (Mavyret)
- elbasvir en grazoprevir (Zepatier)
Hoe hepatitis C te voorkomen
Zonder behandeling kan HCV leiden tot levercirrose en zelfs leverfalen. Maar het is een te voorkomen ziekte. Hier zijn drie manieren om hepatitis C te voorkomen:
- Als u een voorgeschiedenis heeft van illegaal drugsgebruik, vraag dan hulp bij het stoppen. Contact vermijden met naalden die door anderen worden gebruikt, is de grootste stap die u kunt nemen om infectie of herinfectie te voorkomen.
- Als u een gezondheidswerker bent, moet u altijd universele voorzorgsmaatregelen nemen bij het hanteren van gebruikte naalden, spuiten en bladen.
- Zorg ervoor dat u geen tatoeage of patchwork krijgt in een niet-gereguleerde omgeving, omdat elke geïnfecteerde naald het virus kan overbrengen.
Wanneer moet je naar een dokter?
U moet worden getest op HCV als:
- u denkt dat er een kans is dat u aan het virus bent blootgesteld
- je bent geboren tussen 1945 en 1965
- u heeft geïnjecteerde medicijnen gebruikt, ook al is het lang geleden
- je bent hiv-positief
- u vóór juli 1992 een bloedtransfusie of orgaantransplantatie heeft ondergaan
Dit is vooral belangrijk omdat u het virus mogelijk zonder duidelijke symptomen heeft. De lange incubatietijd voor HCV kan het moeilijk maken om te bepalen of u het virus heeft.
Praat met uw arts over testen, vooral als u symptomen heeft. Een eenvoudige bloedtest kan u screenen op hepatitis C en ervoor zorgen dat u indien nodig de juiste behandeling krijgt.
