Wat is een echo?
Een echografie is een medische test waarbij hoogfrequente geluidsgolven worden gebruikt om livebeelden van binnenuit uw lichaam vast te leggen. Het staat ook bekend als echografie.
De technologie is vergelijkbaar met die van sonar en radar, die het leger helpen vliegtuigen en schepen te detecteren. Met een echografie kan uw arts problemen met organen, vaten en weefsels zien zonder een incisie te hoeven maken.
In tegenstelling tot andere beeldvormende technieken, gebruikt echografie geen straling. Om deze reden is het de beste methode om een zich ontwikkelende foetus tijdens de zwangerschap te bekijken.
Waarom een echo wordt gemaakt
De meeste mensen associëren echo's met zwangerschap. Deze scans kunnen een aanstaande moeder de eerste blik op haar ongeboren kind geven. De test heeft echter nog veel andere toepassingen.
Uw arts kan een echografie bestellen als u pijn, zwelling of andere symptomen heeft die een intern zicht op uw organen vereisen. Een echo kan zicht geven op:
- blaas
- hersenen (bij zuigelingen)
- ogen
- galblaas
- nieren
- lever
- eierstokken
- alvleesklier
- milt
- schildklier
- testikels
- baarmoeder
- aderen
Een echografie is ook een nuttige manier om de bewegingen van chirurgen te begeleiden tijdens bepaalde medische procedures, zoals biopsieën.
Voorbereiding op een echo
De stappen die u neemt om u voor te bereiden op een echografie, zijn afhankelijk van het gebied of orgaan dat wordt onderzocht.
Uw arts kan u vertellen dat u acht tot twaalf uur voor uw echo moet vasten, vooral als uw buik wordt onderzocht. Onverteerd voedsel kan de geluidsgolven blokkeren, waardoor het voor de technicus moeilijk wordt om een duidelijk beeld te krijgen.
Voor een onderzoek van de galblaas, lever, alvleesklier of milt, wordt u mogelijk verteld om de avond voor uw test een vetvrije maaltijd te eten en vervolgens te vasten tot de procedure. U kunt echter doorgaan met het drinken van water en het nemen van medicijnen volgens de instructies. Voor andere onderzoeken wordt u mogelijk gevraagd om veel water te drinken en uw urine vast te houden, zodat uw blaas vol en beter zichtbaar wordt.
Zorg ervoor dat u uw arts vertelt over eventuele voorgeschreven medicijnen, vrij verkrijgbare medicijnen of kruidensupplementen die u vóór het examen inneemt.
Het is belangrijk om de instructies van uw arts op te volgen en eventuele vragen te stellen vóór de procedure.
Een echo brengt minimale risico's met zich mee. In tegenstelling tot röntgenfoto's of CT-scans, gebruiken echo's geen straling. Om deze reden zijn ze de voorkeursmethode om een zich ontwikkelende foetus tijdens de zwangerschap te onderzoeken.
Hoe een echo wordt uitgevoerd
Voor het examen verandert u in een ziekenhuisjas. U zult hoogstwaarschijnlijk op een tafel liggen met een deel van uw lichaam blootgelegd voor de test.
Een echografie-technicus, een sonograaf genaamd, brengt een speciale glijgelei op uw huid aan. Dit voorkomt wrijving, zodat ze de ultrasone transducer op uw huid kunnen wrijven. De transducer lijkt op een microfoon. De gelei helpt ook de geluidsgolven door te geven.
De transducer zendt hoogfrequente geluidsgolven door je lichaam. De golven weerklinken wanneer ze een dicht voorwerp raken, zoals een orgaan of bot. Die echo's worden dan teruggekaatst in een computer. De geluidsgolven zijn te hoog voor het menselijk oor om te horen. Ze vormen een beeld dat door de arts kan worden geïnterpreteerd.
Afhankelijk van het gebied dat wordt onderzocht, moet u mogelijk van positie veranderen, zodat de technicus betere toegang heeft.
Na de procedure wordt de gel van je huid verwijderd. De hele procedure duurt doorgaans minder dan 30 minuten, afhankelijk van het te onderzoeken gebied. U bent vrij om uw normale activiteiten uit te voeren nadat de procedure is voltooid.
Na een echo
Na het onderzoek zal uw arts de afbeeldingen bekijken en controleren op afwijkingen. Zij bellen u om de bevindingen te bespreken of om een vervolgafspraak in te plannen. Als er iets abnormaals op de echografie verschijnt, moet u mogelijk andere diagnostische technieken ondergaan, zoals een CT-scan, MRI of een biopsiemonster, afhankelijk van het onderzochte gebied. Als uw arts op basis van uw echografie een diagnose van uw aandoening kan stellen, kan hij / zij onmiddellijk met uw behandeling beginnen.
