Incontinentie Bij Volwassenen: Behandeling, Preventie En Meer

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Hoe vaak komt incontinentie voor bij volwassenen?

Incontinentie verwijst naar oncontroleerbare urineverlies. Tot een derde van de Amerikanen heeft moeite met het beheersen van de drang om te gaan, vooral als ze ouder worden.

Als u symptomen van incontinentie ervaart, is het belangrijk om met uw arts te praten. Ze kunnen u helpen te begrijpen wat uw incontinentie veroorzaakt en u opties voor behandeling bieden.

Wat zijn de symptomen?

Incontinentie bij volwassenen is geen aandoening - het is een symptoom van een ander probleem. Er zijn vijf soorten incontinentie en elk manifesteert zich een beetje anders:

• Urge-incontinentie, ook wel overactieve blaas genoemd: u voelt vaak een plotselinge, intense aandrang om te plassen. Soms lek je.
• Stressincontinentie: als u hoest, niest of lacht, kunt u urine lekken.
• Overloopincontinentie: urine druppelt vaak uit. U kunt uw blaas niet volledig legen wanneer u de badkamer gebruikt.
• Functionele incontinentie: u lekt omdat een aandoening zoals artritis of de ziekte van Alzheimer voorkomt dat u op tijd naar de badkamer gaat.
• Gemengde incontinentie: Je ervaart een combinatie van stress en aandrangincontinentie.

Bij kinderen komt incontinentie vaak voort uit een gezondheidsprobleem zoals een urineweginfectie, een nierprobleem of een defect in de urinewegen. Soms blijven kinderen overdag ongelukken doen en maken ze 's nachts het bed nat nadat ze zindelijk zijn geworden. Incontinentie bij kinderen verdwijnt vaak vanzelf.

Oorzaken van incontinentie bij volwassenen

Normaal ontspannen de spieren in uw blaaswand terwijl de blaas zich vult met urine. Zodra het vol is, stuurt de blaas je hersenen een signaal dat het tijd is om te gaan. Spieren in en rond uw blaas houden de urine binnen totdat u een badkamer kunt bereiken.

Incontinentie treedt op wanneer de spieren die de urine vasthouden of die uw blaas ondersteunen, voldoende verzwakken om urine te laten lekken.

Zenuwbeschadiging kan ook voorkomen dat je hersenen de boodschap krijgen dat het tijd is om te gaan.

Hier zijn enkele oorzaken van incontinentie:

• zwangerschap
• bevalling
• leeftijd
• menopauze
• vergrote prostaat
• prostaatkanker
• verstopping in de urinewegen
• aandoeningen die zenuwen beschadigen, zoals multiple sclerose, de ziekte van Parkinson en beroerte
• structurele problemen met de urinewegen

Meer informatie: Multiple sclerose en incontinentie »

Wie loopt er risico op incontinentie bij volwassenen?

Vrouwen hebben meer kans op stressincontinentie dan mannen, deels omdat zwangerschap en bevalling de spieren die de blaas ondersteunen, kunnen verzwakken.

Vrouwelijke hormonen spelen ook een rol bij incontinentie. Het verlies van oestrogeen na de menopauze kan de bekkenspieren verzwakken en verdunnen, wat leidt tot minder controle over de blaasfunctie.

Naarmate u ouder wordt, neemt uw kans op incontinentie toe. Leeftijd verzwakt uw blaas, waardoor deze niet meer urine kan vasthouden dan ooit.

Bekijk: menopauze en urine-incontinentie »

Hoe te diagnosticeren wat incontinentie bij volwassenen veroorzaakt

Als u symptomen van incontinentie ervaart, dient u uw arts te raadplegen. Uw huisarts kan mogelijk een diagnose stellen.

Uw arts kan u doorverwijzen naar een uroloog. Vrouwen kunnen worden doorverwezen naar een urogynecoloog als de eerste behandelingen niet succesvol zijn.

Uw arts zal beginnen met te vragen naar uw symptomen: hoe vaak u de drang voelt om te gaan, wat het probleem lijkt te veroorzaken en of u urine lekt. Door een dagboek bij te houden van uw symptomen, kunt u gemakkelijker de vragen van uw arts beantwoorden.

Na het beoordelen van uw symptomen, kan uw arts een van de volgende tests uitvoeren om de oorzaak van uw incontinentie te helpen bepalen:

• Urinetests: deze kunnen bacteriën in uw urine detecteren. Bacteriën in de urine kunnen een teken zijn van infectie.
• Urodynamische studie: u komt bij deze test met een volle blaas. Het volume en de snelheid waarmee uw blaas wordt geleegd, wordt vervolgens gemeten. Als onderdeel van deze studie wordt een post-void restvolume test uitgevoerd. Dit laat zien hoeveel urine er in uw blaas achterblijft nadat u naar de badkamer bent gegaan. Deze test kan bepalen of er een blokkade in uw urinewegen is of problemen met de zenuwen en spieren van uw blaas.
• Cystoscopie: uw arts plaatst een dunne scoop in uw urethra, de buis die urine uit uw blaas voert. Hierdoor kan uw arts eventuele structurele problemen opsporen.
• Cystogram: uw arts maakt röntgenfoto's van uw blaas nadat deze is gevuld met contrastmateriaal. Een ledig cystogram is een vergelijkbare procedure waarbij de arts röntgenfoto's blijft maken terwijl u plast. Beide tests kunnen helpen bij het onderzoeken van blaasproblemen die incontinentie kunnen veroorzaken.

Behandelingsopties voor incontinentie bij volwassenen

Behandelingen voor urine-incontinentie zijn gebaseerd op de oorzaak van het probleem.

Eerstelijnsbehandelingen omvatten doorgaans:

• Medicatie: opties zoals mirabegron (Myrbetriq), Oxybutynin (Ditropan) en tamsulosine (Flomax) ontspannen overactieve blaasspieren. Ze worden vaak gebruikt om aandrangincontinentie te behandelen.
• Oestrogeencrème: dit kan verzwakte weefsels in de urethra en de vagina versterken. Het wordt vaak voorgeschreven voor vrouwen die postmenopauzaal zijn.

Andere behandelingen zijn onder meer:

• Pessaria en urethrale inserts: pessaria worden in de vagina geplaatst om de blaas te ondersteunen en stressincontinentie te behandelen. Urethrale inserts werken als pluggen om lekken te voorkomen.
• Vulstof: materiaal, zoals collageen, wordt rond de urethra geïnjecteerd. Dit helpt de urethra gesloten te houden, zodat er geen urine uitlekt of de wand van de urethra opbouwt. Deze procedure wordt voornamelijk uitgevoerd bij vrouwen, maar kan ook worden gebruikt om stressincontinentie bij mannen te behandelen.
• Botulinumtoxine type A (Botox): dit wordt in de blaasspier geïnjecteerd, waardoor het ontspant. Dit verhoogt de opslagcapaciteit van de blaas voor urine. Dit kan uw incontinentie-episodes verminderen.
• Zenuwstimulator: dit apparaat wordt voornamelijk aanbevolen voor mensen met ernstige aandrangincontinentie. Nadat het onder je huid is geïmplanteerd, stuurt het elektrische pulsen naar de spieren die je blaas reguleren.

Als deze behandelingen niet werken, kan uw arts een van deze operaties aanbevelen om uw incontinentie te behandelen:

• Blaashalsuspensie: dit verhoogt de hals van de blaas waar deze zich hecht aan de urethra. Het ondersteunen van de blaashals helpt lekkage bij stressincontinentie te voorkomen.
• Verzakkingoperatie: als uw blaas uit zijn normale positie is gevallen, kan dit helpen om de blaas te verhogen.
• Slingprocedures: deze worden gedaan als de bekkenbodemspieren die uw blaas ondersteunen verzwakt zijn. De chirurg gebruikt stukjes weefsel van uw eigen lichaam of door de mens gemaakte materialen om een draagdoek te maken die uw blaashals omhoog houdt en uw urethra gesloten houdt.

Producten om incontinentie te helpen beheersen

Bepaalde producten kunnen lekkage helpen beheersen en urinegeur voorkomen:

• Absorberende pads: deze pads zijn vergelijkbaar met die voor menstruatie, behalve dat ze meer vocht kunnen vasthouden. Incontinentieverband blijft aan je ondergoed plakken en absorbeert urine en geurtjes. Ze kosten ongeveer $ 12 voor een pakket van 60 pads.
• Incontinentie slipjes en slips: Deze producten hebben een absorberend kussen dat in een slip is ingebouwd. Sommige soorten ondergoed voor blaascontrole zijn wegwerpbaar. Anderen zijn wasbaar en zien eruit als typisch katoenen ondergoed. Incontinentieslips kosten ongeveer $ 15 per paar voor herbruikbare opties. Wegwerpopties zijn vaak rond de $ 20 per pakket.
• Plastic broek: Deze plastic slip slipt over je ondergoed om lekken te voorkomen. Plastic broeken verkopen voor ongeveer $ 20 per paar.
• Beschermende kussens: u kunt deze bedkussens over uw lakens plaatsen om te voorkomen dat u het bed hoeft te vervangen als u 's nachts lekt. Ze kosten elk ongeveer $ 20.
• Katheters: een katheter is een dunne, flexibele buis die in uw urethra gaat om uw blaas te legen. Mannen kunnen een condoomachtig katheterapparaat dragen dat over de penis past. De katheter voert urine af in een zak. Elke katheter kost $ 1 tot $ 3.

De meeste van deze producten zijn verkrijgbaar bij uw plaatselijke drogisterij of supermarkt of online.

Blijf lezen: Kegel-oefeningen voor incontinentie »

Outlook

Urine-incontinentie kan uw werk, sociale interacties en zowat elk deel van uw leven beïnvloeden. Praat met uw arts als u symptomen ervaart. Zij kunnen u helpen bij het ontwikkelen van een passend behandelplan om uw symptomen te verminderen en uw kwaliteit van leven te verbeteren.

Hoe incontinentie te voorkomen

Incontinentie is niet altijd te voorkomen, maar een paar veranderingen in levensstijl kunnen ervoor zorgen dat u minder snel last krijgt van urinaire urgentie en lekkage. Jij kan:

• Beperk vloeistoffen. Vermijd het drinken van grote hoeveelheden water, vruchtensap en andere vloeistoffen tegelijk. Drink in plaats daarvan gedurende de dag regelmatig kleine hoeveelheden. Als u 's nachts problemen heeft om uw urine vast te houden, drink dan geen vloeistoffen vlak voor het slapengaan. Je moet ook diuretica zoals cafeïnehoudende frisdrank, alcohol en koffie vermijden - ze laten je vaker gaan.
• Neem een badkamerplanning. Ga regelmatig naar de badkamer, zoals een keer per uur. Probeer de tijd tussen de badkamerbezoeken geleidelijk te verlengen. Wachten om te gaan, zal je blaas trainen om de urine langer vast te houden.
• Eet meer vezels. Obstipatie kan bijdragen aan incontinentie. Het eten van meer vers fruit, groenten en volle granen kan constipatie voorkomen. Probeer elke dag 30 gram vezels te krijgen.
• Zorg voor een gezond gewicht. Overgewicht kan extra druk op uw blaas uitoefenen, waardoor u meer gaat doen.